Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Οἱ ἄνθρωποι καταπονοῦνται καθημερινὰ μὲ τὶς βιοτικὲς μέριμνες προκειμένου νὰ ἐξασφαλίζουν ὅλα τὰ ὑλικὰ ἀγαθὰ γιὰ μιὰ ζωὴ εὐμάρειας κι εὐτυχίας, ὅπως πιστεύουν. Μερικοὶ φτάνουν καὶ στὴν ὑπερβολή: θέλουν νὰ ἐξασφαλίσουν καὶ στὰ παιδιά τους καὶ στὰ ἐγγόνια τους ἀκόμα παρόμοια ζωή. Κι ἐνῶ τόσος μόχθος γιὰ τὸν ὑλικὸ πλοῦτο, γιὰ τὰ πνευματικὰ ἀγαθὰ πλήρης ἀδιαφορία. Δὲν νοιάζονται γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς τους, γιὰ τὴν αἰώνια ζωὴ καὶ γενικὰ γιὰ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ......

Στὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῆς Κυριακῆς τῆς Σταυροπροσκυνήσεως ὁ Χριστὸς τονίζει τὴ μοναδικὴ ἀξία τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, κάτι ποὺ λησμονοῦν οἱ ἄνθρωποι. Εἶναι γνωστὰ τὰ λόγια τοῦ Διδασκάλου: «Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδίσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;». Δηλαδή, ἡ ψυχὴ εἶναι πάνω ἀπ᾽ ὅλο τὸν κόσμο, πάνω ἀπ᾽ ὅλα τὰ ὑλικὰ ἀγαθά, πάνω ἀπ᾽ ὅλες τὶς φιλοδοξίες κι ἐπιδιώξεις τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ γῆ καὶ τὰ ἀγαθά της εἶναι μικρῆς ἀξίας κι ἐφήμερα. Μόνο ἡ ψυχὴ εἶναι αἰώνια καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τοῦ ἀνθρώπου γιὰ τὴ σωτηρία της πρέπει νὰ εἶναι συνεχὲς καὶ ἀμείωτο.

Εἶναι εὐκολονόητο ὅτι ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν προϋπόθεση ὅτι ὁ ἄνθρωπος διατηρεῖ τὴ σχέση του μὲ τὸ Θεὸ καὶ ἀγωνίζεται πνευματικά. Αὐτὴ πρέπει νὰ εἶναι τὸ κύριο ἔργο του, χωρὶς νὰ σημαίνει ὅτι αὐτὸ θὰ καταργήσει κάθε ἄλλο ἔργο, ποὺ πρέπει νὰ κάνει στὴ ζωή του. Πολλοὶ πιστεύουν ὅτι ἡ ἔγνοια γιὰ τὴ σωτηρία τῆς ψυχῆς ὁδηγεῖ σὲ μιὰ δυστυχισμένη καὶ ἀπόκοσμη ζωή. Κάτι βέβαια ποὺ δὲν συμβαίνει. Ὁ συνειδητὸς χριστιανὸς εἶναι πολὺ δραστήριος σὲ ὅλους τοὺς τομεῖς καὶ θέλει νὰ προσφέρει μὲ πολλοὺς τρόπους στοὺς συνανθρώπους του, γεγονὸς ποὺ τοῦ δίνει ἰδιαίτερη ἱκανοποίηση, ἀλλὰ καὶ ἀνέκφραστη χαρά. Πρέπει αὐτὴ τὴν ἀλήθεια νὰ τὴν προβάλουμε συνεχῶς στοὺς κοσμικούς, γιὰ νὰ μὴ πλανῶνται καὶ μένουν μακριὰ ἀπὸ τὸ Θεό.



Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης

πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, 26/2/2010