Γιατί αυτό το άρθρο με τίτλο, "Ο Χριστός κατάργησε τις θυσίες ", δεν δημοσιεύεται στον τύπο;
¨Ήθελα να γράψω ένα εισαγωγικό σχόλιο για αυτό το εξαιρετικό κείμενο του κ. Λαγκουβάρδου και μου ήταν αδύνατο.Κάθε προσπάθεια σχολιασμού απλώς θα φανέρωνε ακόμα περισσότερο την πνευματική μου ένδεια.
Τον κ. Λαγκουβάρδο δεν είχα την τιμή να τον γνωρίσω προσωπικά είχα όμως την τύχη να διαβάσω αρκετά κείμενά του και τώρα την ευκαιρία να διαβάσω μερικά από τα βιβλία του.
Τον ευχαριστώ και δημόσια για όσα εν αγνοία του προσέφερε σε μένα και στους δικούς μου.
Αντί λοιπόν άλλου σχολίου παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα απο το βιβλίο του "Στο Μέσον της στιγμής" (εκδόσεις των φίλων 2003 ISBN 960-289-071-1).
"...Ένα καλό αντίδοτο στον πανικό, που προκαλούν οι φόβοι κια οι φοβίες μας, είναι αυτό που αγαπάει κανείς.Η αγάπη έρχεται σε μας να μας βοηθήσει.Είναι δυστυχής αυτός που δεν αγαπάει τίποτε.
Και βέβαια το τέλειο είναι η αγάπη του Θεού.."
Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου
Ο Χριστός κατάργησε τις θυσίες. Οι ορθόδοξοι δεν δεχόμαστε να είμαστε ούτε θυσιαστές ούτε θύματα. Ο θυματοποιητικός μηχανισμός που επιβλήθηκε χωρίς να ρωτηθούν οι Έλληνες θα τα μαζέψει και θα φύγει από μόνος του,όταν αποκαλυφθεί σε όλο της το μέγεθος η φρίκη του.
Η προπαγάνδα του εργάζεται πυρετωδώς με όλα τα μέσα που διαθέτει να πείσει τους Έλληνες ότι η θυσία τους είναι ιερή και οι ίδιοι είναι τα ιερά σφάγια. Αλλά κανένας δεν πείθεται πια. Τα πολιτικά κόμματα απομυθοποιήθηκαν και δεν είναι σε θέση να επηρεάσουν τον κόσμο. Σε όλους είναι γνωστό πια ότι η δημοκρατία δεν λειτουργεί, ότι η Βουλή δεν αντιπροσωπεύει το λαό. Οι βουλευτές με τη λίστα υπακούουν σε ό,τι τους διατάξουν με αποτέλεσμα να αποδεχθούν ακόμα και την απώλεια Εθνικής Κυριαρχίας, χωρίς να συγκινηθεί κανείς.
Οι ορθόδοξοι δεν δεχόμαστε να είμαστε ούτε διώκτες ούτε θύματα. Δεν περιμένουμε να ξεσπάσει λαϊκή εξέγερση. Ελπίζουμε ότι η οργή του λαού θα στραφεί στην πνευματική αφύπνιση και στη συνειδητοποίηση. Ο λαός μας δεν περιμένει αλλαγή τυραννίας, αλλά κατάργηση κάθε μορφής τυραννίας.
Η ιεροποίηση των θυμάτων απαιτεί έναν ιερό σκοπό. Όπως επί Ιησού, που ήταν σκοπός η σωτηρία του λαού. "Συμφέρει να χαθεί ένας άνθρωπος για να σωθεί ο λαός".
Για να σταθεί η θυσία χάριν ενός ιερού σκοπού πρέπει το θύμα να συναινέσει ότι είναι φταίχτης. Πρέπει να πεισθεί το ίδιο το θύμα ότι φταίει. Η άδικη σφαγή του Κυρίου αποκάλυψε την υποκρισία των διωκτών.Δεν υπάρχουν ιερά σφάγια, διότι δεν υπάρχουν ιεροί σκοποί που δημιουργούν διώκτες και θύματα.
Η ιεροποίηση των θυμάτων δεν γίνεται για κάποιον ιερό σκοπό, αλλά γιατί είναι μέρος του μηχανισμού της στήριξης της εξουσίας των διωκτών. Ιεροποιούν τα θύματα για να διαιωνίζεται η παραμονή τους στην εξουσία.
"Ο νόμος του σεβασμού της ζωής" γράφει ο Άλμπερτ Σβάϊτσερ στο βιβλίο της αυτοβιογραφίας του "είναι η θυσία του ευτελεστέρου για να σωθεί το πολυτιμότερο."
Ποιος αποφασίζει ποιο είναι το πολυτιμότερο;
Στο βιβλίο του Γεωργίου Π. Ανσίμωφ, "Εχθρός του Λαού" δημοσιεύεται η φωτογραφία μιας διαταγής εκτέλεσης υπογραμμένης από τον Στάλιν. Το χαρτάκι είναι μεγέθους μιας παλάμης και αφορά την εκτέλεση 6.600 ανθρώπων. Η φωτογραφία φέρει την εξής λεζάντα: "Την εποχή της τρομοκρατίας παρόμοιες διαταγές ήταν καθημερινό συνηθισμένο φαινόμενο."Ο Στάλιν θεωρούσε την αφηρημένη ιδέα που είχε στο μυαλό του πολυτιμότερη από τον άνθρωπο.
Το θέμα των ιερών θυμάτων υπήρξε το αντικείμενο της αρχαίας τραγωδίας. Οι Έλληνες τραγικοί ποιητές αποκάλυψαν τα κίνητρα των θυσιών, που κρύβονται πίσω από την ιερότητα του σκοπού. Αλλά ακόμα η θετική συνειδητοποίηση των πολλών αργούσε να ρθεί. Ώσπου η θυσία του Χριστού αποκάλυψε σε όλους την υποκρισία των διωκτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου