Στις κορυφογραμμές της πίστης :«Λέγει αυτώ ο Ιησούς, ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας;»
Προκαλεί σίγουρα μεγάλο θαυμασμό η τόλμη και το θάρρος που επέδειξε ο Πέτρος όταν ζήτησε να περπατήσει πάνω στην ταραγμένη θάλασσα. Παρά την εξοικείωση του με το υγρό στοιχείο, δεν έπαψε να φοβάται τη θάλασσα γιατί είχε πικρή πείρα από τους θυμούς της. Εκείνο όμως που του έδινε τώρα θάρρος και δύναμη για να αψηφά τον φόβο των κυμάτων και τον κίνδυνο του καταποντισμού, δεν ήταν τίποτε άλλο παρά η απέραντη αγάπη του προς το μεγάλο Διδάσκαλο. Γι’ αυτό, διακαής ήταν η επιθυμία του να σπεύσει προς συνάντησή Του, έστω κι αν χρειαζόταν να περπατήσει πάνω στα κύματα. Ξεκίνησε με μεγάλη πίστη και πέτυχε το ανθρωπίνως αδύνατο. Δεν έμεινε όμως σταθερός μέχρι το τέλος, με αποτέλεσμα η ολιγοπιστία του να τον εκθέσει σοβαρά στον κίνδυνο του καταποντισμού.
Δίπλα μας ο Χριστός
Πόσο αλήθεια διδακτική είναι η διήγηση του Ευαγγελίου; Γιατί αλήθεια κι εμείς πολλές φορές, με αυτή τη λαχτάρα ξεκινάμε στη ζωή μας. Να πάμε κοντά στον Χριστό. Παίρνουμε το δρόμο, άλλος το πρωί, άλλος το μεσημέρι και άλλος αργά το απόγευμα της ζωής μας. Ξεκινάμε με πόθο και ενθουσιασμό, γεμάτοι χαρά για να βρεθούμε κοντά στον Αρχηγό της ζωής. Ας μην νομίσουμε αδελφοί ότι στην πορεία μας αυτή είμαστε μόνοι και εγκαταλειμμένοι. Ας μας βρουν καταιγίδες. Ας μας κτυπούν μανιωδώς οι φουρτούνες. Θα πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι στο τιμόνι του καραβιού της ψυχής μας στέκει πάντοτε ο Χριστός, μόνιμος οδηγός και ασφαλές στήριγμά μας. Έτοιμος να απλώσει το προστατευτικό και πανίσχυρο χέρι Του. Γιατί λοιπόν να κλονιζόμαστε και να δειλιούμε; Είναι δυνατό να μας αφήσει αβοήθητους ο Κύριος στον τόσο ωραίο αγώνα που εμπνέει η αγάπη Του; Ο Ίδιος μας υπόσχεται: «Ου μη σε ανώ, ουδ’ ου μη σε εγκαταλείπω».
Η ολιγοπιστία
Παρά τις ισχυρές διαβεβαιώσεις όμως που μας δίνει ο Κύριος, δεν είναι λίγες οι φορές που η ολιγοπιστία λυγίζει τον άνθρωπο μπροστά στις φουρτούνες της ζωής. Όπως συνέβη και με τον Πέτρο. Στην περίπτωση αυτή ο Κύριος αποκάλεσε τον Πέτρο ολιγόπιστο. Το πρώτο του βήμα, να περπατήσει στα κύματα, το κατάφερε με τη δύναμη της πίστης. Στο δεύτερο όμως που βυθίστηκε στα βαθιά νερά φοβήθηκε τον ισχυρό άνεμο.
«Ώστε, εάν δεν είχε ασθενήσει η πίστη του, θα αντιστεκόταν εύκολα και στον άνεμο», επισημαίνει με ευστοχία ο ιερός Χρυσόστομος. Ο τολμηρός κατά τα άλλα μαθητής δεν είχε σκεφθεί ότι Εκείνος που τον ενίσχυσε και περπάτησε στα κύματα, θα τον ενίσχυε να αντισταθεί και στον ισχυρό άνεμο.
Αδελφοί, είναι καιρός να ριχθούμε όλοι με πραγματική πίστη στον αγώνα για να φθάσουμε στον Χριστό. Ο φόβος και η ολιγοπιστία είναι εκδηλώσεις ανθρώπων που τους διακρίνει επιφανειακή και όχι βαθύτερη βιωματική πίστη. Ο Ίδιος ο Χριστός διαβεβαιώνει: «Θαρσείτε, μη φοβείσθε». Και όταν μας καταλαμβάνει η ολιγοπιστία, ας Τον θυμόμαστε: «Ολιγόπιστε, γιατί δειλίασες;». Όταν συμπορευόμαστε με τον Χριστό θα αισθανόμαστε αυτό που ανέφερε και ο Παύλος: «Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ». Στήριγμά μας στους κλυδωνισμούς της ζωής έχουμε και την Παναγία μας, η Χάρη της οποίας μάς συνοδεύει σε κάθε μας βήμα. Με αφορμή την μεγάλη εορτή της αύριο της ζητούμε και την παρακαλούμε: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς».
Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος – Εκκλησία Κύπρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου