Κατά Ματθαίον ιδ΄22-34
Και ευθέως ηνάγκασεν ο Ιησούς τους μαθητάς αυτού εμβήναι εις το πλοίον και προάγειν αυτόν εις το πέραν, έως ού απολύση τους όχλους. Και απολύσας τούς όχλους ανέβη εις το όρος κατ΄ ιδίαν προσεύξασθαι. οψίας δε γενομένης μόνος ήν εκεί. Το δε πλοίον ήδη μέσον της θαλάσσης ήν, βασανιζόμενον υπό των κυμάτων· ήν γάρ εναντίος ο άνεμος. Τετάρτη δε φυλακή τής νυκτός απήλθε προς αυτούς ο Ιησούς περιπατών επί τής θαλάσσης. Και ιδόντες αυτόν οι μαθηταί επί την θάλασσαν περιπατούντα εταράχθησαν λέγοντες ότι φάντασμά εστι, και από του φόβου έκραξαν. Ευθέως δε ελάλησεν αυτοίς ο Ιησούς λέγων· θαρσείτε, εγώ ειμι· μη φοβείσθε. Αποκριθείς δε αυτώ ο Πέτρος είπε· Κύριε, ει συ εί, κέλευσόν με προς σε ελθείν επί τα ύδατα. Ο δε είπεν, ελθέ. Και καταβάς από τού πλοίου ο Πέτρος περιεπάτησεν επί τα ύδατα ελθείν προς τον Ιησούν. Βλέπων δε τον άνεμον ισχυρόν εφοβήθη, και αρξάμενος καταποντίζεσθαι έκραξε λέγων· Κύριε, σώσόν με. Ευθέως δε ο Ιησούς εκτείνας την χείρα επελάβετο αυτού και λέγει αυτώ· ολιγόπιστε! εις τι εδίστασας; Και εμβάντων αυτών εις το πλοίον εκόπασεν ο άνεμος. Οι δε εν τω πλοίω ελθόντες προσεκύνησαν αυτώ λέγοντες· αληθώς Θεού υιός ει. Και διαπεράσαντες ήλθον εις την γην Γεννησαρέτ.
Νεοελληνική απόδοσις
Αμέσως ύστερα ο Ιησούς υποχρέωσε τους μαθητές του να μπουν στο καΐκι και να πάνε να τον περιμένουν στην απέναντι όχθη, ωσότου αυτός διαλύσει τα πλήθη. Αφού τους διέλυσε, ανέβηκε μόνος του στο βουνό να προσευχηθεί. Όταν βράδιασε ήταν μόνος του εκεί. Στο μεταξύ το καΐκι βρισκόταν κιόλας στη μέση της λίμνης και το παίδευαν τα κύματα, γιατί ήταν αντίθετος ο άνεμος. Κατά τα ξημερώματα, ήλθε ο Ιησούς κοντά τους περπατώντας πάνω στη λίμνη. Οι μαθητές, όταν τον είδαν να περπατάει πάνω στη λίμνη, τρόμαξαν· έλεγαν πως είναι φάντασμα κι έβαλαν τις φωνές από το φόβο τους. Αμέσως όμως ο Ιησούς τους μίλησε και τους είπε: «Θάρρος! Εγώ είμαι· μη φοβάστε.» Ο Πέτρος του αποκρίθηκε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, δώσε μου εντολή να έρθω κοντά σου περπατώντας στα νερά». Κι εκείνος του είπε: «Έλα». Κατέβηκε τότε από το πλοίο ο Πέτρος κι άρχισε να περπατάει πάνω στα νερά για να πάει στον Ιησού. Βλέποντας όμως τον ισχυρό άνεμο φοβήθηκε, κι άρχισε να καταποντίζεται· έβαλε τότε τις φωνές: «Κύριε, σώσε με!» Αμέσως ο Ιησούς άπλωσε το χέρι, τον έπιασε και του λέει: «Ολιγόπιστε, γιατί σε κυρίεψε η αμφιβολία;» Και μόλις ανέβηκαν στο καΐκι κόπασε ο άνεμος. Τότε όσοι ήταν στο καΐκι ήρθαν και τον προσκύνησαν λέγοντας: «Αληθινά, είσαι ο Υιός του Θεού!» Αφού διασχίσανε τη λίμνη, ήρθαν στην περιοχή της Γεννησαρέτ.
Σύντομο σχόλιο
Ο Κυριός μας μάς καλεί στην σωτηρία μέσα από τις τρικυμίες της ζωής. Να μην είμαστε ολιγόπιστοι αλλά να αρπάξουμε με σιγουριά το χέρι που μας απλώνει για να μας στηρίξει. Και σε όλη μας την ζωή, παντού και πάντοτε η προσοχή μας, ο νούς μας, η σκέψη μας, όλο μας το είναι να το έχουμε στρέψει αποκλειστικά και μόνο προς τον Ιησού Χριστό τον Θεό και σωτήρα μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου