Ρετρό 46.0: Ο κατά Καντιώτη ορθόδοξος εμβολιασμός
Επιμελείται και σχολιάζει ο Κωνσταντίνος Ι. Βαθιώτης
Σε ένα από τα σύντομα κηρύγματά του για την προς Ρωμαίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου1, τον «καταστατικό χάρτη του χριστιανισμού» λόγω της βαθύτητας των αληθειών που περιέχει, ο μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας Αυγουστίνος Καντιώτης, ο οποίος εκοιμήθη σε ηλικία 103 ετών στις 28 Αυγούστου 2010 (είχε χειροτονηθεί Επίσκοπος στις 24 Ιουνίου 1967 στον ιερό ναό του Αγίου Κωνσταντίνου Ομονοίας – εκεί έμελλε, προφανώς όχι τυχαίως, να μεταφερθεί το 1981 η θαυματουργή κινούμενη εικόνα του Χριστού από το Ειρηνοδικείο Αθηνών2), μας καλούσε να προσέξουμε ότι ο Απόστολος Παύλος απευθυνόταν και στους «σοφούς» και στους «ανοήτους», δηλ. και στους Ιουδαίους και στους ειδωλολάτρες.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
Ειδικότερα, ο Καντιώτης εξηγούσε ότι το Ευαγγέλιο είναι αναγκαίο και για τους δύο:
«Για τους ιουδαίους μεν διότι, αν και θεωρούνταν λαός περιούσιος και είχαν λάβει τον γραπτό νόμο, τον Δεκάλογο, εν τούτοις δεν βρήκαν τη σωτηρία», «για δε τους ειδωλολάτρες, διότι, αν και είχαν και αυτοί τον άγραφο νόμο, τη φωνή της συνειδήσεως, και έβλεπαν σ’ όλη τη δημιουργία τη δύναμι και την πανσοφία του Δημιουργού, εν τούτοις βρίσκονταν στην απώλεια. Διότι όλοι ανεξαιρέτως, ιουδαίοι και ειδωλολάτρες, διατελούσαν κάτω από το κράτος της αμαρτίας, που είχε επικρατήσει παγκοσμίως. Η αμαρτία ως παράβασις του γραπτού και του αγράφου νόμου, έμοιαζε με θάλασσα, η οποία κάτω από τα άγρια κύματά της έχει σκεπάσει και πνίξει όλους, ιουδαίους και εθνικούς. Όλοι βυθισμένοι σ’ αυτήν, αδιάφορο σε τι βάθος βρισκόταν ο καθένας, μικρότερο ή μεγαλύτερο. Έτσι οι αμαρτωλοί όλων των αιώνων είχαν καταποντισθή στο βάθος του ωκεανού της αμαρτίας, και από μόνοι τους δεν μπορούσαν να σωθούν. Σαν ναυάγια είχαν ανάγκη από κάποιο σωτήρα και λυτρωτή, για να τους ελκύση και να τους βγάλη από τα βάθη της αβύσσου της αμαρτίας».
Εν συνεχεία, ο Καντιώτης απαριθμεί και τις υπόλοιπες ιδέες του Αποστόλου Παύλου που είναι καταγεγραμμένες στην επιστολή του:
ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΜΑΡΤΙΑΣ
Αρχή της αμαρτίας είναι το προπατορικό αμάρτημα των πρωτοπλάστων Αδάμ και Εύας:
«Διά του Αδάμ η αμαρτία ώρμησε μέσα στην ανθρώπινη φύσι και από γενιά σε γενιά εξωγκώθηκε σε ποταμό που κατέκλυσε το παν. Η αμαρτία απέκτησε τέτοια δύναμι, ώστε κάθε άνθρωπος ν’ αναστενάζη κάτω από το βάρος της και, ενώ θέλει το καλό, εν τούτοις παρασύρεται από την ορμή του κακού και πράττει το κακό. Διαρκώς παλεύει ανάμεσα σε δύο δυνάμεις, του καλού και του κακού, λες και μέσα στα βάθη της καρδιάς του υπάρχουν δύο άνθρωποι με αντίθετες μεταξύ τους κλίσεις».
ΣΩΤΗΡΙΑ ΧΡΙΣΤΟΥ
Ό,τι δεν κατάφερε ο άνθρωπος, παρά την δύναμη και την ευφυΐα του, το κατάφερε για λογαριασμό του ο Χριστός:
«Ο Χριστός διά του τιμίου του αίματος καθάρισε την ανθρώπινη φύσι από τις αμαρτίες της, που είχαν εξαχρειώσει το κάλλος της, και έσωσε τον άνθρωπο. Μέσο δε για να λάβη ο άνθρωπος αυτή τη σωτηρία είνε η ακράδαντη πίστι στο Χριστό, πίστι που πρέπει να εκδηλώνεται με έργα αγαθά και ζωή αγία».
ΔΥΟ ΜΟΡΦΕΣ ΑΔΑΜ
Υπάρχουν πλέον δύο μορφές Αδάμ: ο παλαιός-πρωτόπλαστος Αδάμ, «ο οποίος με την παράβασή του βύθισε την ανθρωπότητα στον βούρκο της αμαρτίας», και ο νέος Αδάμ, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο οποίος «με την αγία ζωή του και με την υπέροχη διδασκαλία του ανύψωσε τον άνθρωπο στα ύψη της αρετής και της αγιότητος».
ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟΣ ΘΑΥΜΑΣΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΜΕΓΙΣΤΟ ΕΥΕΡΓΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ
Ο Καντιώτης εξαίρει τον θαυμασμό του Παύλου προς τον μέγιστο ευεργέτη της ανθρωπότητος Χριστό, ο οποίος εκφράσθηκε με τα εξής υπέροχα λόγια του Αποστόλου:
«Τίς ἡμᾶς χωρίσει ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ; θλῖψις ἢ στενοχωρία ἢ διωγμὸς ἢ λιμὸς ἢ γυμνότης ἢ κίνδυνος ἢ μάχαιρα;
Καθὼς γέγραπται ὅτι ἕνεκά σου θανατούμεθα ὅλην τὴν ἡμέραν· ἐλογίσθημεν ὡς πρόβατα σφαγῆς. ἀλλ᾿ ἐν τούτοις πᾶσιν ὑπερνικῶμεν διὰ τοῦ ἀγαπήσαντος ἡμᾶς.
Πέπεισμαι γὰρ ὅτι οὔτε θάνατος οὔτε ζωὴ οὔτε ἄγγελοι οὔτε ἀρχαὶ οὔτε δυνάμεις οὔτε ἐνεστῶτα οὔτε μέλλοντα.
Οὔτε ὕψωμα οὔτε βάθος οὔτε τις κτίσις ἑτέρα δυνήσεται ἡμᾶς χωρίσαι ἀπὸ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν».
Η τελευταία ιδέα του Αποστόλου Παύλου την οποία αναδεικνύει ο Καντιώτης είναι μια προφητεία: παρά την σκληρότητα που έδειξε ο ιουδαϊκός λαός απέναντι στον Χριστό, «και ο Ισραήλ θα πιστέψη σε Εκείνον και η επιστροφή του θα είναι έναρξι νέας περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας».
ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΣ
Αφού επισημαίνει ότι οι ιδέες αυτές του Αποστόλου Παύλου αντικατοπτρίζουν τις θεμελιώδεις ηθικές και δογματικές αλήθειες, ο Καντιώτης ολοκληρώνει το κήρυγμά του με μια καθοριστικής σημασίας εικόνα που χρησιμοποιεί ο Απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του.
Από την εικόνα αυτή, ο φλογερός και προικισμένος με το προορατικό χάρισμα μακαριστός Μητροπολίτης Φλωρίνης εμπνεύσθηκε τον μονολεκτικό τίτλο της σύντομης ανάλυσής του, ο οποίος, μετά από την υγειονομική βαρβαρότητα που ζήσαμε στην εποχή του κορω(παρα)νοϊκού ιατροφασισμού, μας διαπερνά σαν ηλεκτρικό ρεύμα: «Εμβολιασμός»!
Γράφει, λοιπόν, ο Καντιώτης:
«Θέλοντας να παρουσιάση ζωηρότερα πόσο ακαλλιέργητος και πόσο άκαρπος ήταν ο αρχαίος προ Χριστού κόσμος, ονομάζει τους ειδωλολάτρες δέντρα άγρια. Συγκεκριμένα τους λέει: είσθε αγριελιές! Οι αγριελιές όμως, όταν εμβολιάζωνται από τον γεωργό με μπόλι ήμερης ελιάς, τότε κατά μυστηριώδη τρόπο παράγουν καλούς καρπούς· και η αγριελιά γίνεται ήμερη ελιά. Αυτό είνε μια εικόνα της θαυμασίας μεταβολής που επέφερε στον κόσμο η πίστι στον Χριστό.
Δυστυχώς αγριελιές έχουν καταντήσει και τα διάφορα πολιτικοοικονομικά συστήματα, με τα οποία κυβερνώνται τα κράτη. Αλλά αγριελιές είνε και τα επί μέρους άτομα. Αγριελιές, άκαρπα δέντρα, είμαστε όλοι. Τι χρειάζεται; Εμβόλιο! Το δε εμβόλιο, ο εγκεντρισμός, είνε ένα και μόνο· ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ, η πίστι στις θεμελιώδεις αλήθειες, που κήρυξε ο απόστολος Παύλος και εξακολουθεί να κηρύττη η Εκκλησία μας».
Επειδή, όμως, ζούμε στον Θαυμαστό Ανάποδο Κόσμο της εποχής του κορωνοϊού (ο «εστεμμένος ιός» θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι αποτελεί αντεστραμμένη εκδοχή του «βασιλέως Υιού»!), ο πειραματικός εμβολιασμός με αναποτελεσματικά και ανασφαλή σκευάσματα, στον οποίο με απατηλά και εξαναγκαστικά μέσα η υπερεθνική ελίτ της Νέας Τάξης Πραγμάτων προσπάθησε να σύρει σχεδόν ολόκληρη την ανθρωπότητα, δεν ήταν για το καλό μας, αλλά για το κακό μας.
Δεν προοριζόταν να εξημερώσει τις αγριελιές, αλλά να τις κάνει ακόμη αγριότερες, τις δε ήμερες ελιές να τις μετατρέψει σε άγριες, και, ει δυνατόν, να εξολοθρεύσει αμφότερα τα είδη.
ΕΡΧΕΤΑΙ ΕΞ ΑΝΑΤΟΛΩΝ ΦΟΒΕΡΑ ΕΠΙΔΗΜΙΑ
Είναι γνωστό ότι ο Αυγουστίνος Καντιώτης, με την σπάνια πνευματική τηλεόραση που, χάριτι Κυρίου, διέθετε (την κατά κυριολεξίαν τηλεόραση την είχε προ πολλού αποκηρύξει, ζητώντας να την κλείσουμε), είχε προφητεύσει πριν από μισόν περίπου αιώνα το ξέσπασμα μιας φοβερής επιδημίας που θα γελοιοποιήσει τους πάντες και τα πάντα.
Ειδικότερα, στις 23 Ιανουαρίου 1977 στην Αθήνα, στην αίθουσα Ζωοδόχου Πηγῆς 44, αναπτύσσοντας το θέμα «H θαυματουργή προσευχή. Το όπλο των Χριστιανών», είχε πει τα ακόλουθα:
«Κινδυνεύουμε από επιδημία, θάρθει επιδημία… Ωχ, ωχ, ωχ! Έρχεται επιδημία, όχι γρίπη, […] αλλά, σύμφωνα με την Αποκάλυψη, έρχεται επιδημία με ένα περίεργο όνομα ασθενείας που θα εκμηδενίσει, θα εξευτελίσει τους γιατρούς, τα φαρμακεία, τα πάντα […], θα σαρώσει τον κόσμο ολόκληρο σαν σκούπα ηλεκτρική. Τι να μας κάνει ο Θεός; Προσευχή δεν κάνουμε, Αγία Γραφή δεν διαβάζουμε. Πορνείες και μοιχείες και διαζύγια και ακαθαρσίες, σκουλήκια βρομερά και ακάθαρτα. Έρχεται επιδημία που θα σαρώσει τον κόσμο ολόκληρο, σκούπα ηλεκτρική. Κι όπως στον Παγκόσμιον Πόλεμον τον Α΄ ήρθε η γρίπη εκείνη που εσάρωσε την Αθήνα ολόκληρον και χιλιάδες απέθαναν, ούτω πως έρχεται εξ Ανατολών φοβερά επιδημία. Κινδυνεύομεν, αδελφοί μου. Κύριε ελέησον, στα γόνατα, στα άρματα, στην προσευχή».
«Κινδυνεύομεν ατομικώς, κινδυνεύομεν οικογενειακώς. Δεν κινδυνεύει μόνο το κορμί μας, κινδυνεύει και η ψυχή μας, κινδυνεύει από την διαφθοράν αυτήν. Ο Σατανάς άπλωσε τα δίχτυα του και, όπως ο ψαράς, απλώνει τα δίχτυα του μέσα στην θάλασσα και πιάνει μικρά και μεγάλα ψάρια, έτσι και ο Σατανάς άπλωσε τα δίχτυα του μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία και αλιεύει ο Σατανάς αυτός τα θύματά του καθημερινώς, και ιδίως την νεότητα. Κινδυνεύουμε ως έθνος, ως οικογένεια κινδυνεύουμε. Τρεις τορπίλες ητοίμασαν οι σκοτεινές δυνάμεις, των οποίων αποφεύγω να ονομάσω τα ονόματα. Σκοτειναί δυνάμεις που δεν πιστεύουν στον Θεό, υλισταί και άπιστοι και άθεοι, μασόνοι και όλα τα υποπροϊοντα της μασονικής στοάς. Σκοτειναί δυνάμεις θέλουν να σβήσουν την Ελλάδα ως χώρα πνεύματος και ως χώρα ελευθερίας και ως χώρα θρησκείας και ως χώρα μεγάλων και υψηλών ιδεών».
Δυστυχώς, ο Καντιώτης δεν επαληθεύθηκε μόνο ως προς την έλευση της «εξ Ανατολών φοβεράς επιδημίας» και τον «ανάποδο εμβολιασμό» που επέβαλαν οι σκοτεινές δυνάμεις, αλλά και ως προς το ξεκλήρισμα της Πατρίδος μας. Η θεσμοθέτηση του γάμου των ομοφυλοφίλων ήταν το σάπιο κερασάκι στην «τούρτα του αίσχους» που μας κέρασαν διαχρονικά οι ανθελληνικές και μισάνθρωπες κυβερνήσεις μας.
Δεδομένου ότι ο Καντιώτης είχε ταχθεί εναντίον της έκδοσης του λεγόμενου «αυτόματου διαζυγίου» (Ν. 868/1979), αρνούμενος να «λύσει γάμο βάσει του αυτομάτου» (βλ. εφημ. «ΤΑ ΝΕΑ», 23.3.1979· εφημ. «Μακεδονία», 6/9/1980), δεν είναι καθόλου δύσκολο να φανταστούμε ποια θα ήταν η αντίδρασή του στο άκουσμα της είδησης ότι το ελληνικό κοινοβούλιο ευλόγησε τον νόμο για τον παρά φύσιν γάμο!
Ο Καντιώτης ήταν ένας και μοναδικός, γι’ αυτό και τον πολεμούσαν λυσσαλέα, αλλά εκείνος δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Τα πύρινα κηρύγματά του και τα φωτισμένα γραπτά του με τα χαρακτηριστικά σκίτσα, που απευθύνονταν στην αγνή ψυχή του αναγνώστη, αποτελούν μια σπάνια πνευματική παρακαταθήκη και λειτουργούν ως χαραμάδες Θείου Φωτός σε μια εποχή που θυμίζει πολύ εκείνη του Αποστόλου Παύλου:
«όλοι ανεξαιρέτως, ιουδαίοι και ειδωλολάτρες, διατελούσαν κάτω από το κράτος της αμαρτίας, που είχε επικρατήσει παγκοσμίως».
Αναζητείται επειγόντως Καντιώτης, διότι, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, οι σημερινοί μητροπολίτες μάς πρόδωσαν οικτρά. Μάλιστα, σε ένα άλλο βιβλίο του με τίτλο «Σωτήρια σαλπίσματα για Ορθοδοξία και Ελλάδα»3, υπάρχει μια ενότητα με τον ελκυστικό τίτλο «Τελευταίο όπλο του σατανά».
Εκεί διαβάζουμε τα εξής άκρως επίκαιρα και προφητικά:4
«Ο Χριστόφορος ο Καλύβας, ένας επιστήθιος φίλος μου, σπουδαία φυσιογνωμία, ιστορική φυσιογνωμία, μου έλεγε προ ετών που συζητούσαμε· Ρε Αυγουστίνε, δεν κατάλαβες τι θα γίνη; Ο σατανάς μετεχειρίσθη όλα τα μέσα για να διαλύση την Εκκλησία. Θα μεταχειριστή εις τους έσχατους καιρούς και ένα τελευταίο όπλο. Θα ντύση παπάδες και δεσποτάδες πρόσωπα της εξουσίας του· θα τους φορέση εγκόλπια και θα τους δώση πατερίτσες. Και διά μέσου αυτών των αρχιερέων θα διαλύση την Εκκλησία. Ο σατανάς θα εμφανισθή με ράσα, με άμφια, με πατερίτσες και μπαστούνες!».
Tέλος, αξίζει να θυμηθούμε ποια ήταν η πρόβλεψη του Καντιώτη για την έλευση του Αντιχρίστου, που πολλοί πιστεύουν, ιδίως μετά τις τελετές ενάρξεως και λήξεως των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι, ότι επίκειται να κάνει την επίσημη εμφάνισή του:5
«Θα έρθουν χρόνια φοβερά, να είμεθα έτοιμοι. Θα πνεύσουν άνεμοι σατανικοί, που θα ξερριζώνουν τα δεντράκια και τα πλατάνια ακόμη, γι’ αυτό πρέπει να έχουμε βαθειά ρίζα, η δε βαθειά ρίζα είνε η πίστις.
Θα έρθουν χρόνια φοβερά και απαίσια και θα παρουσιαστή ο αντίχριστος. Ο Θεός να μας φυλάη για να μη ζήσουμε στις ημέρες του αντιχρίστου. Αν και εγώ πιστεύω, ότι θα έρθη στις μέρες μας. Από ώρα σε ώρα έρχεται. Έξω από τις πόρτες μας είνε ο αντίχριστος, και δεν το καταλάβαμε. Ο Θεός να μας φυλάη, να μας δίνη υπομονή, διότι έρχεται. Αυτά που ακούμε, αυτά που βλέπουμε, αυτά που αισθανόμεθα, το μαρτυρούν.
Να είμαστε έτοιμοι. Διότι θα είνε πάνοπλος ο αντίχριστος. Και θα κάνη πράγματα, τα οποία θα εντυπωσιάζουν και θα προξενούν κατάπληξι στον κόσμο και θα κλονίζουν την πίστι. Όπως συμβαίνει ήδη σήμερα. Πηγαίνετε στα χωριά να δήτε. Εγώ γυρίζω, πάω στα χωριά. Κι ακούω, ότι και τσοπαναραίοι ακόμα, και γεωργοί, και οι πάντε σου λένε: Θεός, τι Θεός; Θεός είνε σήμερα η επιστήμη… Φανταστήτε τότε τι θα γίνη, όταν παρουσιαστή κι ο αντίχριστος στον κόσμο, τι κατάπληξι θα τους κάνη».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Ευχαριστώ θερμά την Ανδρονίκη Π. Καπλάνογλου για την γνωστοποίηση και παραχώρηση φωτογραφικού και οπτικοακουστικού υλικού.
Βλ. Καντιώτη, Ένα βλέμμα στο πανόραμα της Αγίας Γραφής, Τεύχ. Γ΄, εκδ. Ορθοδόξου Ιεραποστολικής Αδελφότητος «Ο Σταυρός», Αθήναι 2007, σελ. 58 επ. – η πρώτη έκδοση είχε κυκλοφορήσει το 1991.
Εκδ. Ορθόδοξος Κυψέλη, Θεσσαλονίκη 2017, σελ. 44.
Aπό το βιβλίο του «Οι Χριστιανοί στους Έσχατους Καιρούς», 3η έκδ., 2005, σελ. 108-109.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου