Ο ΧΟΡΤΑΣΜΟΣ ΧΙΛΙΑΔΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

                Ο Ηρώδης ο τετράρχης δεν αρκέσθηκε μόνο στο να φυλακίσει τον Τίμιο Πρόδρομο, αλλά προχώρησε επίσης και στό να τόν αποκεφαλίσει, για να ικανοποιήσει τήν επιθυμία μιάς άσεμνης κοπέλας. Και όταν ύστερα από λίγο καιρό έμαθε για τόν Ιησού και τα τεράστια θαύματα πού επιτελούσε, προσπάθησε να δώσει και αυτός τήν δική του ερμηνεία για τό ποιος είναι ο Ιησούς. Νομίζοντας ότι θα έλεγε κάτι τό πολύ σπουδαίο και ξεχωριστό από τούς άλλους, ταυτόχρονα όμως και εξαιτίας τής δειλίας και τών ενοχών του, έδωσε για τόν Ιησού τήν πιο γελοία εξήγηση. Υποστήριξε λοιπόν ότι ο Ιησούς είναι ο Τίμιος Πρόδρομος, ο οποίος αναστήθηκε από τούς νεκρούς, και γι αυτό κάνει τόσο μεγάλα θαύματα.

                Μαθαίνοντας αυτό ο Ιησούς και αποφεύγοντας τόν πειρασμό να επιχειρήσει ο Ηρώδης από φόβο και αθεοφοβία να τόν συλλάβει και αυτόν, αναχώρησε με καΐκι σε έρημο τόπο μόνος του. Όμως ο αγνός και άδολος λαός, όταν πληροφορήθηκε τήν αναχώρηση τού Ιησού, τόν ακολούθησε πεζοπορώντας και τόν πρόφθασε στήν άλλη όχθη και έμεινε μαζί του όλη τήν ημέρα, απολαμβάνοντας τήν διδασκαλία του και ευεργετούμενος από τις θαυματουργικές θεραπείες του.

                Ο τόπος ήταν έρημος και η απόσταση μέχρι τις κατοικημένες περιοχές μεγάλη. Όμως ήταν παρών αυτός που τρέφει όλη τήν οικουμένη. Ήταν παρών ο Θεός που δημιούργησε τά σύμπαντα. Πολλαπλασιάζοντας τούς άρτους με μια απλή ευλογία, αποδείκνυε ότι είναι αυτός ο Ίδιος που δίνει τούς καρπούς στήν γή και που κάποτε έδωσε εντολή και η γή βλάστησε «βοτάνην χόρτου». Πολλαπλασιάζοντας ομοίως τούς ιχθύες, φανέρωνε ότι ο ίδιος στην αρχή της δημιουργίας με ένα του λόγο γέμισε τα ύδατα με ψάρια. Δεν έβγαλε τροφή για τόν λαό από τό μηδέν, αλλά από άρτους και ιχθύες που τού προσφέρθηκαν, για να δείξει ότι δεν είναι κακή η ύλη και δεν την αποστρέφεται. Ως δημιουργός της τήν τιμά, τήν ευλογεί και τήν χρησιμοποιεί για τήν διατροφή και τήν ωφέλεια τών ανθρώπων.

                Το παράδειγμα τών Αποστόλων είναι πολύ διδακτικό και αποκαλύπτει ότι δεν τούς εξέλεξε τυχαία ο Ιησούς. Αυτοί ήταν που έδειξαν πρώτοι ενδιαφέρον για τόν λαό και προσήλθαν στόν Κύριο παρακαλώντας τον γι αυτόν. αυτοί διακόνησαν στήν διανομή τής τροφής στα πλήθη τού λαού. Ήταν επίσης ολιγαρκείς. Ενώ ήταν δώδεκα στόν αριθμό, διέθεταν μόνο πέντε άρτους και δύο ιχθύες. Με τό παράδειγμά τους αυτό διδάσκουν εμάς ότι και αν ακόμη έχουμε λίγα υλικά αγαθά, οφείλουμε και αυτά να τα προσφέρουμε, αν χρειασθεί, σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη. Γι αυτό και ο Ιησούς τούς αντάμειψε και στό τέλος κάθε Απόστολος πήρε από ένα κοφίνι γεμάτο από τα κομμάτια που περίσσεψαν.

                Τα πλήθη τού λαού προέκριναν τήν πνευματική τροφή που τούς πρόσφερε ο Κύριος με τήν διδασκαλία του και αδιαφόρησαν για τήν υλική. Γι αυτό ο Κύριος και Θεός ενδιαφέρθηκε να τούς θρέψει και με τήν υλική τροφή. Και τρέφοντάς τους στό σώμα, ταυτόχρονα ανέτρεφε και τήν ψυχή τους. Με το να μην τούς προσφέρει τίποτε περισσότερο από άρτους και ιχθύες, τούς δίδασκε τήν ολιγάρκεια και τήν εγκράτεια. Βάζοντάς τους να γευματίσουν στό έδαφος, τούς μάθαινε τήν ταπείνωση και τήν απλότητα.  Με τό να μοιράσει τα ίδια σε όλους, χωρίς να δώσει στόν ένα περισσότερο και στόν άλλον λιγότερο τούς εξασκούσε στήν αγάπη και τήν δικαιοσύνη. Τέλος, κάνοντας τό γεύμα κοινό σε όλους, τούς απομάκρυνε από τόν ατομισμό και τούς παιδαγωγούσε στό να θεωρούν όλα τά αγαθά κοινά.

                Πρό πάντων, με τό θαύμα αυτό ο Κύριος δίνει ένα έμπρακτο και μνημειώδες μάθημα στούς χριστιανούς όλων τών αιώνων: Αν στήν ζωή μας βάζουμε σε πρώτη μοίρα τήν πίστη μας προς τόν αληθινό Θεό και τήν αγάπη μας προς τόν λόγο του, τότε ο ίδιος ο Θεός θα φροντίζει να μη μας λείψουν ποτέ τα αναγκαία υλικά αγαθά. Ο Θεός δεν έγινε άνθρωπος, για να μας προσφέρει μια ευχάριστη και πλούσια ζωή εδώ κάτω στην γή. Ήλθε για να μας δώσει τόν εαυτό του ως πνευματική τροφή, ώστε τρώγοντάς τον να λάβουμε τόν αγιασμό και τήν αιώνια ζωή. Αν πεινούμε και διψούμε για τόν Χριστό, τότε και τήν αιώνιο ζωή κληρονομούμε και τόν επιούσιο άρτο δεν πρόκειται ποτέ να στερηθούμε.

Αρχιμ. Π.Κ.