Η ΘΕΪΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ

                Μετά την θαυμαστή ανάσταση της κόρης του Ιαείρου, καθώς ο Κύριος πορευόταν στην οικία του στην Καπερναούμ, δύο τυφλοί τον ακλούθησαν κράζοντας προς αυτόν τα εξής: «Ελέησον ημάς, Υιέ Δαυΐδ». Ο Κύριος, σύμφωνα με την τακτική που ακολουθούσε κάποιες φορές, δείχνει να αδιαφορεί γι αυτούς. Μόλις εισήλθε στην οικία που διέμενε, εισήλθαν και οι τυφλοί ζητώντας επίμονα να τους θεραπεύσει. Τότε μόνον ο Κύριος τούς θεράπευσε.

                Ο ιερός Χρυσόστομος εξηγώντας τούς λόγους για τούς οποίους ο Κύριος θεράπευσε τους τυφλούς με αυτόν τον τρόπο, κατ’ αρχήν λέει ότι ήθελε να μας παιδαγωγήσει να αποφεύγουμε την δόξα από τους πολλούς ανθρώπους. Αφού η οικία του ήταν κοντά, τους οδήγησε εκεί, για να τους θεραπεύσει κατ’ ιδίαν. Γι αυτόν τον λόγο, όταν τους θεράπευσε, τους παρήγγειλε με αυστηρό τόνο – «ενεβριμήσατο αυτοίς» - να μην πούν το θαύμα σε κανέναν. Ομοίως, άφησε πρώτα τους τυφλούς να τον παρακαλέσουν πολύ, και μετά τους θεράπευσε – κάτι που έκανε σε αρκετές περιπτώσεις – για να μην δώσει την εντύπωση ότι από μόνος του επιδιώκει να θαυματουργεί έχοντας κενόδοξο φρόνημα. Άλλωστε, από την επιμονή των τυφλών φάνηκε ότι ήταν άξιοι να θεραπευθούν.

                Δεν θεραπεύει λοιπόν, ούτε σώζει ο Κύριος μόνο χάρη στο έλεός του, διότι τότε θα έπρεπε όλους να τους έσωζε και να τους θεράπευε, αλλά χρειάζεται επίσης να καταστήσουμε και εμείς τον εαυτό μας άξιο τού θείου ελέους.

Οι δύο φίλοι αποκαλούσαν τόν Κύριο «υιό Δαυΐδ», δηλαδή απόγονο του Δαυίδ. Με αυτό το χαρακτηρισμό έδειχναν ότι τον αποδέχονται ως τόν αναμενόμενο Μεσσία. Ο Κύριος όμως δεν αρκέσθηκε σ’ αυτό. Οδηγώντας τους πιο ψηλά και διδάσκοντάς τους να έχουν το ορθό φρόνημα για το πρόσωπό του, τούς ρώτησε αν πιστεύουν ότι μπορεί να τούς θεραπεύσει. Δεν τούς ρώτησε αν πιστεύουν ότι μπορεί να παρακαλέσει τον Θεό ή ότι η προσευχή του έχει μεγάλη δύναμη, αλλά πιστεύουν ότι ο ίδιος μπορεί με τήν δική τους δύναμη να τους θεραπεύσει. Όταν εκείνοι έδωσαν θετική απάντηση και έτσι παραδέχθηκαν τήν θεϊκή του εξουσία, τότε με τόν λόγο τους και με ένα απλό άγγιγμα τούς θεράπευσε αμέσως.

Αν αυτό ισχύει για τήν ίαση τών οφθαλμών τών δύο τυφλών, πολύ περισσότερο ισχύει για τήν θεραπεία μας από την αμαρτία και τόν αιώνιο θάνατο. Είναι αδύνατο να σωθούμε από την αμαρτία και την κόλαση, χωρίς τήν ορθή πίστη προς τον Χριστό. Μόνον όσοι πιστεύουν ορθά στον Θεάνθρωπο Ιησού, μπορούν να απαλλαγούν από τα δεσμά τών παθών και τού σατανά.

                Ο Κύριος ρώτησε τούς τυφλούς αν πιστεύουν. Επίσης, θεραπεύοντάς τους τούς είπε: «Ας γίνει σε σας σύμφωνα με τήν πίστη σας».  Στήν συνέχεια, όταν τού έφεραν έναν κωφάλαλο δαιμονισμένο, ο Κύριος τόν θεράπευσε από τό δαιμόνιο και τού χάρισε την σωματική υγεία, χωρίς να ζητήσει τήν πίστη του.  Αυτό το έκανε, επειδή δεν ήταν εκείνος σε θέση να απαντήσει, λόγω τής δεινής ψυχοσωματικής καταστάσεώς του. Τό σημείο αυτό είναι άξιο ιδιαίτερης προσοχής. Πηγή τής θεραπείας δεν είναι η θετική τοποθέτηση τών ασθενών απέναντί του, αλλά ο ίδιος ο Κύριος. Ζητάει τήν πίστη, επειδή σέβεται τό αυτεξούσιο τού ανθρώπου. Αυτός είναι που σώζει και που χαρίζει τήν θεραπευτική και σωτήρια χάρη του, ενώ οι πιστοί απλώς ανοίγουν τήν καρδιά τους, για να λάβουν δωρεάν τήν σωτηρία από αυτόν.

Μέσα στήν μεγάλη σύγχυση που επικρατεί στίς ημέρες μας διαφημίζεται εντέχνως και η ινδουιστικής προελεύσεως θεωρία περί δήθεν θετικής ενέργειας, θετικής σκέψεως και δυνάμεως. Οι υποστηρικτές αυτής τής πλανεμένης θεωρίας ισχυρίζονται ότι ο άνθρωπος έχει δυνάμεις, και αν πιστεύει στίς δυνάμεις του μπορεί να κάνει τά πάντα.  Γι αυτό και όταν γίνεται κάποιο θαύμα, λένε ότι αυτό συνέβη, επειδή πίστευε ο άνθρωπος ότι θα γίνει. Απαντώντας ο μακαριστός γέροντας Παΐσιος σ’ αυτές τίς φλυαρίες έλεγε: «Πίσω από αυτήν τήν εγωιστική τοποθέτηση κρύβεται η ενέργεια τού διαβόλου. Μπλέκουν αυτό πού είπε ο Χριστός ‘πιστεύεις;’ με τό δικό τους ‘πιστεύω’. Από εκεί ξεκινάει και όλος αυτός ο δαιμονισμός που υπάρχει στόν κόσμο. Σού λένε μετά ‘να μη σέβεσαι ούτε μεγάλο ούτε μικρό, για να αποκτήσεις προσωπικότητα’. Κάνουν θεό τόν εαυτό τους και απογυμνώνονται από τήν θεία χάρη. Με κάτι τέτοιες θεωρίες κοιτάζουν να ξεγελάσουν τόν κόσμο».

Ο Κύριος στό Ευαγγέλιο τόνισε ότι χωρίς Αυτόν δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε. Δηλαδή τίποτε τό οποίο παράγει καρπούς που μπορούν να περάσουν στήν αιωνιότητα. Θεμέλιο τής σωτηρίας μας είναι η ταπείνωση. Μόνοι μας μόνο αμαρτίες μπορούμε να κάνουμε. Όλες οι θλίψεις και οι συμφορές μας θα βρούν τέλος, όταν χωνέψουμε τήν αλήθεια ότι τίποτε τό αγαθό δεν πηγάζει από μας, αλλά από τόν μόνον αληθινό Θεό, τόν Κύριο Ιησού Χριστό.

Αρχιμ. Π.Κ.