Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος γιὰ Ρεπούση: «Κυρά μου τὰ παιδιὰ εἶναι δικά μας. Ποιὸ εἶναι τὸ δικαίωμά σου, ποῦ ἐσὺ θὰ ἀποφασίζεις ὅτι δὲν θὰ ἐκκλησιάζονται τὰ παιδιά;"»
Σφοδρὴ ἐπίθεση ἐναντίον τῆς Μαρίας Ρεπούση καὶ τῶν σχεδίων της γιὰ κατάργηση τοῦ ἐκκλησιασμοῦ τῶν μαθητῶν ἐξαπέλυσε ἀπὸ τὴ Φλώρινα ὅπου βρίσκεται ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἱερώνυμος.
Μεταξὺ ἄλλων τόνισε: "...ἡ πατρίδα μᾶς ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ μορφωμένους ἀνθρώπους, ἀλλὰ ποὺ νὰ χουνε μέσα τοὺς τὴν πατρίδα, τὴν παράδοση. Ἕναν ποὺ πάει καὶ βγάζει τὸ ΜΙΤ, τὸ Χάρβαρντ κλπ τὸν θέλουμε, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔμαθε πέντε γλῶσσες, ἔμαθε πολλὰ πράγματα, δὲν σημαίνει ὅτι θὰ τοῦ δώσουμε μία καρέκλα καὶ ἕνα μολύβι γιὰ νὰ ὑπογράφει κατὰ τὴν δική του ἄποψη καὶ νὰ βγάζει καὶ ἐγκύκλιο ποὺ νὰ λέει ἀπαγορεύεται ἡ προσευχὴ στὰ σχολεῖα..
Κυρά μου τὰ παιδιὰ εἶναι δικά μου, τὰ παιδιὰ εἶναι δικά μας. Ποιὰ εἶσαι ἐσὺ ποὺ θὰ βγάλεις ἐγκύκλιο, χωρὶς νὰ ρωτήσεις αὐτοὺς ποὺ πάλεψαν καὶ παλεύουν σ΄ αὐτὸ τὸν τόπο γὶ΄ αὐτὸ τὸ χῶρο. Ποιὸ εἶναι τὸ δικαίωμά σου, ποὺ ἐσὺ θὰ ἀποφασίζεις ὅτι δὲν θὰ ἐκκλησιάζονται τὰ παιδιά. Τοὺς ρώτησες τοὺς γονεῖς;».
Καὶ συνέχισε: "Θὰ ἤθελα νὰ τὸ πῶ στοὺς ἀρχιερεῖς μας, ἀλλὰ καὶ στὰ πολιτικὰ πρόσωπα, ὅτι αὐτὴ ἡ ἠττοπάθεια αὐτὸ τὸ νὰ μὴν ποῦμε τὴν λέξη ἐκκλησία γιατί ξέρετε, ἔχει πολιτικὸ κόστος, νὰ μὴν ποῦμε ὅτι τὰ ἐκκλησιαστικὰ νομικὰ πρόσωπα βρίσκονται σ αὐτὴν τὴν κατάσταση, ἀλλὰ νὰ βροῦμε μία λέξη ποὺ θὰ λέει ὅτι τὰ νομικὰ πρόσωπα ποὺ ἀνήκουν στὴν ὑπ’ ἀριθμὸ τάδε, τάδε λὲς καὶ δὲν θὰ ψάξουν νὰ τὰ βροῦν αὐτοὶ ποὺ μᾶς λένε ὅτι στὴν ἱστορία στὴν μικρὰ Ἀσία συνωστίζονταν οἱ ἕλληνες σὰν στὸ λεωφορεῖο γιὰ νὰ μποῦνε γιὰ νὰ φύγουνε". Ἐπίσης ἀνέφερε: "Ἐμεῖς ἔχουμε πατρίδα, ἔχουμε παράδοση, ἔχουμε θρησκεία καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δὲν τὰ θέλουν καὶ θέλουν νὰ κάνουν ἐγκυκλίους, ἂς πᾶνε ὅπου θέλουνε. Εἶναι ἐλεύθεροι, δὲν τοὺς μισοῦμε, δὲν τοὺς διώχνουμε, ἀλλὰ δὲν μποροῦν οἱ λίγοι νὰ...
χαλάσουν τὸ σύμπαν".
Ὁλόκληρο τὸ ρεπορτὰζ ἀπὸ τὴν ἰστοσελίδα τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος:
Σὲ ὁμιλία του στὴν Φλώρινα ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος Ἱερώνυμος ζήτησε νὰ ὀχυρώσουμε τὴν πατρίδα μας γιὰ τὸ μέλλον μέσα στὴν παράδοση καὶ τὴν θρησκεία.
Ξεκινώντας ἀπὸ τὸ κίνημα τοῦ διαφωτισμοῦ ποὺ ἔβαλε ὡς κέντρο τοῦ κόσμου τὸν ἄνθρωπο, διαγράφοντας κάθε μεταφυσικό, εἶπε πὼς δὲν μπορεῖ οἱ σπουδαγμένοι νὰ ἔρχονται καὶ νὰ τὰ διαγράφουν ὅλα.
Χαρακτηριστικὰ ἀνέφερε «Σήμερα ὑποφέρουμε ἀπὸ αὐτὸ τὸ πράγμα. δὲν εἴμαστε ἀντίθετοι στὶς σπουδές, πρέπει νὰ σπουδάσουμε. Σὲ ὅλα τὰ κράτη νὰ πᾶμε. Νὰ πάρουμε γνώσεις, ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε τὴν παράδοσή μας, δὲν πρέπει νὰ ξεχνᾶμε τὰ θεμέλια καὶ τὶς ρίζες μας. Γιατί προοδεύουν τόπο πολὺ αὐτοὶ οἱ Ἕλληνες ποὺ πᾶνε ἔξω καὶ οἱ ἐπιστήμονες ἀπὸ αὐτοὺς ἔχουν καταλάβει τὶς μεγαλύτερες θέσεις, ἐνῶ ἐδῶ δὲν εἶναι ἀρεστοὶ καὶ ἂν ἔρθουν τοὺς διώχνουνε; Εἶναι ἐρωτηματικὰ αὐτά. Σ΄ἕναν ὑπουργό, μὲ τὸν ὁποῖο συζητοῦσα μπροστὰ ἀπὸ λίγο καιρό, τοῦ εἶπα, ἡ πατρίδα μᾶς ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ μορφωμένους ἀνθρώπους, ἀλλὰ ποὺ νὰ χουνε μέσα τοὺς τὴν πατρίδα, τὴν παράδοση. Ἕναν ποὺ πάει καὶ βγάζει τὸ ΜΙΤ, τὸ Χάρβαρντ κλπ τὸν θέλουμε, ἀλλὰ ἐπειδὴ ἔμαθε πέντε γλῶσσες, ἔμαθε πολλὰ πράγματα, δὲν σημαίνει ὅτι θὰ τοῦ δώσουμε μία καρέκλα καὶ ἕνα μολύβι γιὰ νὰ ὑπογράφει κατὰ τὴν δική του ἄποψη καὶ νὰ βγάζει καὶ ἐγκύκλιο ποὺ νὰ λέει ἀπαγορεύεται ἡ προσευχὴ στὰ σχολεῖα.
Κυρά μου τὰ παιδιὰ εἶναι δικά μου, τὰ παιδιὰ εἶναι δικά μας. Ποιὰ εἶσαι ἐσὺ ποὺ θὰ βγάλεις ἐγκύκλιο, χωρὶς νὰ ρωτήσεις αὐτοὺς ποὺ πάλεψαν καὶ παλεύουν σ΄ αὐτὸ τὸν τόπο γὶ΄ αὐτὸ τὸ χῶρο. Ποιὸ εἶναι τὸ δικαίωμά σου, ποὺ ἐσὺ θὰ ἀποφασίζεις ὅτι δὲν θὰ ἐκκλησιάζονται τὰ παιδιά. Τοὺς ρώτησες τοὺς γονεῖς;» Καὶ συνέχισε
«Δὲν εἴμαστε ἐναντίον τῶν ἀνθρώπων ποὺ σπούδασαν καὶ φέρνουν πολιτισμὸ ἐδῶ. Ὄχι τοὺς χρειαζόμαστε διότι ἡ Ἑλλάδα ἀπὸ αὐτὸ ἔζησε. Ἀλλὰ γιὰ προσέξτε πιὸ εἶναι τὸ μυστικό της Ἑλλάδος. Δὲν διώχνει τὸ ξένο, τὸ παίρνει ἀλλὰ τὸ ἀφομοιώνει καὶ τὸ κάνει δικό της. Εἶναι κάτι ποὺ πρέπει νὰ τὸ προσέξουμε αὐτὸ ἰδιαίτερα.Θὰ ἤθελα νὰ τὸ πῶ στοὺς ἀρχιερεῖς μας, ἀλλὰ καὶ στὰ πολιτικὰ πρόσωπα, ὅτι αὐτὴ ἡ ἠττοπάθεια αὐτὸ τὸ νὰ μὴν ποῦμε τὴν λέξη ἐκκλησία γιατί ξέρετε, ἔχει πολιτικὸ κόστος, νὰ μὴν ποῦμε ὅτι τὰ ἐκκλησιαστικὰ νομικὰ πρόσωπα βρίσκονται σ αὐτὴν τὴν κατάσταση, ἀλλὰ νὰ βροῦμε μία λέξη ποὺ θὰ λέει ὅτι τὰ νομικὰ πρόσωπα ποὺ ἀνήκουν στὴν ὑπ’ ἀριθμὸ τάδε, τάδε λὲς καὶ δὲν θὰ ψάξουν νὰ τὰ βροῦν αὐτοὶ ποὺ μᾶς λένε ὅτι στὴν ἱστορία στὴν μικρὰ Ἀσία συνωστίζονταν οἱ ἕλληνες σὰν στὸ λεωφορεῖο γιὰ νὰ μποῦνε γιὰ νὰ φύγουνε. Λοιπὸν θὰ πρέπει νὰ τὸ καταλάβουμε ὅτι βρισκόμαστε σὲ ἕνα μεταίχμιο, σὲ μία γραμμὴ δύσκολη καὶ ἑπομένως ὅλα αὐτὰ τὰ ἐρωτηματικὰ ποὺ εἴπαμε στὴν ἐκκλησία καὶ ἐδῶ ἐλέχθησαν, δὲν γίνονται μὲ τέτοιες σκέψεις. Πρέπει νὰ δοῦμε τί θέλουμε. Τὴν θέλουμε τὴν πατρίδα μας; τὴν θέλουμε τὴν θρησκεία μας; τὶς θέλουμε τὶς παραδόσεις μας; Νὰ ἔχουμε τὸ θάρρος καὶ νὰ τὸ ποῦμε καὶ νὰ τὸ στηρίξουμε καὶ νὰ προχωρήσουμε. Οἱ Ἕλληνες εἶναι λίγο φοβισμένοι, εἶναι λίγο μαζεμένοι, τὸ λέω γιατί τὸ ζῶ. Οἱ ἐκκλησιὲς μᾶς γεμίζουνε καὶ περιμένουν μία σπίθα. Ὁ τόπος μᾶς ὑποφέρει καὶ ὑπάρχει κίνδυνος αὐτὴ ἡ σπίθα κάποια στιγμὴ νὰ ξεσπάσει».
Καὶ κατέληξε, «Ναὶ μᾶς χρειάζονται οἱ ξένοι καὶ οἱ Εὐρωπαῖοι μᾶς χρειάζονται καὶ ὅλοι μας χρειάζονται. Ἀλλὰ εἴμαστε ἡ Ἑλλάδα, εἴμαστε ὁ Παρθενώνας, εἴμαστε ἡ Φλώρινα, δὲν εἴμαστε ἡ ἀποικία. Αὐτὸ πρέπει νὰ τὸ πιστέψουμε μέσα μας καὶ δὲν εἶναι δύσκολο νὰ τὸ πιστέψουμε. Ἐμεῖς πρέπει νὰ τὸ καλλιεργήσουμε ἡ φλόγα ποὺ πρέπει νὰ δώσουμε οἱ Δεσποτάδες, οἱ Περιφερειάρχες οἱ Βουλευτές. Καὶ νὰ μὴν φοβοῦνται αὐτοὺς τοὺς λίγους γιὰ τοὺς ὁποίους λέει τὸ γραφικὸ «οὐκ εὑρέθει ὁ τόπος αὐτῶν» Δὲν θὰ βρεθεῖ ὁ τόπος τους, θὰ φύγουν καὶ θὰ χαθοῦν καὶ δὲν θὰ ὑπάρχουν. Θὰ ὑπάρξει ὁ Γερμανὸς Καραβαγγέλης, θὰ ὑπάρξουν ὅλοι αὐτοὶ ποὺ ὑπάρχουν ἐδῶ πέρα. Ἂν ἐμεῖς δὲν τὸ βάλουμε αὐτὸ μέσα μας στὴν καρδιά μας, ἀλλὰ σκεφτόμαστε σὰν κακομοίρηδες δὲν θὰ πᾶμε μπροστά. Ἂν ὅμως ποῦμε αὐτὸ εἴμαστε καὶ θὰ μείνουμε καὶ θὰ ἀγωνιστοῦμε, θὰ μᾶς σεβαστοῦν ἀκόμα περισσότερο ἀλλιῶς ἡ Μεσόγειος θὰ γίνει Περσικὸς κόλπος. Θὰ πρέπει νὰ τὰ δοῦνε οἱ μεγαλύτεροι, νὰ σκεφτοῦν, νὰ συμβουλέψουν. Ναί, αὐτὰ ποὺ πήραμε νὰ τὰ δώσουμε, εἴμαστε ἔντιμοι, ἀλλὰ δὲν θὰ μᾶς πνίξετε.
Ὅταν μὲ ἐπισκέφθηκε ὁ Γερμανὸς Ὑπουργὸς στὸ γραφεῖο μου τὰ εἴπαμε αὐτά. Αὐτοὶ ποὺ θεμελίωσαν τὴν Ε.Ε. ντρέπονται σήμερα γιὰ ἐκεῖ ποὺ φτάσαμε. Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ἡ εὐκαιρία νὰ δώσει τὸ παράδειγμα καὶ τὸ ἔναυσμα. Νὰ ξεκινήσει ἀπὸ ἐκεῖ. Ἐμεῖς ἔχουμε πατρίδα, ἔχουμε παράδοση, ἔχουμε θρησκεία καὶ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι δὲν τὰ θέλουν καὶ θέλουν νὰ κάνουν ἐγκυκλίους, ἂς πᾶνε ὅπου θέλουνε. Εἶναι ἐλεύθεροι, δὲν τοὺς μισοῦμε, δὲν τοὺς διώχνουμε, ἀλλὰ δὲν μποροῦν οἱ λίγοι νὰ χαλάσουν τὸ σύμπαν.
Ἐδῶ εἶναι οἱ φίλοι μας, κύριε περιφεριάρχα καὶ κύριε ἀντιπεριφεριάρχα, κύριε βουλευτά, ποὺ θὰ ἔχετε καὶ δυσκολίες ἂν τὸ πεῖτε αὐτὰ στὴν Βουλὴ γιατί θὰ ποῦνε εἶσαι καθυστερημένος, ἀλλὰ χρειάζεται νὰ τὸ ποῦμε ἐδῶ ὅπως λέτε καὶ ἐσεῖς οἱ Βουλευτές, ἀπὸ ἐκεῖ τὸ παίρνουμε, κόκκινες γραμμές, ἐμεῖς βάζουμε κόκκινη γραμμὴ ἐκεῖ, πίσω ἀπὸ αὐτὴ δὲν πηγαίνουμε... εἶναι καὶ ἄλλοι ποὺ δὲν συμφωνοῦν. Ἐγὼ συμφωνῶ μὲ αὐτοὺς ποὺ δὲν συμφωνοῦν μαζί μου, γιατί ὁ ἀγώνας μας γι' αὐτὸ γίνεται ν' ἀκoύμε καὶ αὐτοὺς ποὺ δὲν συμφωνοῦν μαζί μας."».
| Ιστοχώρος αναδημοσίευσης www.ellinikanea.gr |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου