Ήταν κάποτε ένας ξυλουργός.

Ήταν κάποτε ένας ξυλουργός, που άφησε την δουλειά του και άρχισε να μιλά στους ανθρώπους για την αγάπη.

Οι άνθρωποι τον ακολουθούσαν από περιέργεια. Άλλοι τον πίστεψαν και άρχισαν να ζούν όπως τους δίδαξε. Άλλοι τον μίσησαν και τον σταύρωσαν.

Αυτός ο ξυλουργός δεν έκανε ΤΙΠΟΤΑ. Δεν μάζεψε οπαδούς για να κάνει «κίνημα», δεν πήρε τα όπλα για να επιβληθεί στους άλλους, δεν σκότωσε, δεν απάτησε, δεν κακοποίησε. Όπου και να βρισκόταν κάτι καλό θάβρησκε να κάνει.

Αυτός ο ξυλουργός που δεν έκανε τίποτα, άλλαξε τον κόσμο.

Ήταν ένας λαός σοφός. Ένας λαός που ασχολιόταν με την ποίηση και τον πόλεμο. Με την σοφία και την επιστήμη. Είχε προοδεύσει τόσο πολύ που φθόνησε ο ένας τον άλλο και διχάστηκαν. Έφτασαν σε τέτοια κατρακύλα που ένας άλλος λαός τους κατέκτησε και τους εξαφάνισε σχεδόν από την ιστορία. Τους έκαναν σκλάβους. Τους ρήμαξαν τα ιερά. Τους ανάγκασαν να φύγουν στα βουνά ή στις ξένες χώρες για να γλυτώσουν.

Αυτός ο λαός έμαθε για τον ξυλουργό. Και θυμήθηκε πως κάποτε ζούσαν μονιασμένοι και αγαπημένοι. Και πίστεψαν στα λόγια του ξυλουργού.  Και εκεί που ήσαν χαμένοι, ξαφνικά, σήκωσαν κεφάλι. Χωρίς βία, χωρίς αγώνα, έγιναν και πάλι άρχοντες. Χίλια χρόνια έζησαν ελεύθεροι και τιμημένοι στο ισχυρότερο και πλουσιότερο βασίλειο που θαύμαζε όλος ο κόσμος. Τόσο πολύ τους θαύμαζαν και τους εκτιμούσαν που οι άλλοι λαοί τους ζητούσαν να τους διδάξουν πίστη και πολιτεία.

Κάποτε ξέχασαν αυτά που δίδασκε ο ξυλουργός. Άφησαν την ζωή της αγάπης και την χαράς που τους είχε μάθει. Και έπεσαν σε διχόνοια ξανά. Και πάλι σκλαβώθηκαν. 

Όμως αυτός ο ξυλουργός κράτησε λίγους δικούς του μέσα στους χαμένους πολλούς. Και όταν ένοιωσαν ότι χωρίς τον ξυλουργό δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, πάλι τους λευτέρωσε και τους κράτησε ελεύθερους. Και θα τους κρατά εκτός και αν τον ξεχάσουν ξανά και να ξαναπέσουν στον πάτο της ιστορίας.

Αυτή είναι η σχέση του λαού μας με τον Ιησού Χριστό, τον ξυλουργό, που χωρίς να κάνει τίποτα άλλαξε την ιστορία, και μας έκανε πρωταγωνιστές και πάλι στην ιστορία. Αν τον αφήσουμε, θα χάσουμε. Αν μείνουμε κοντά του, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.

Να διαλέξουμε Αυτόν, την Ζωή, για να ζήσουμε. 

(ο Χριστός και οι έλληνες) Ι.Β.