ΟΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Διονύσιος Τάτσης

Οἱ διῶκτες τῶν χριστιανῶν δέ ἔλειψαν ποτέ. Σέ ὅλους τους αἰῶνες ὑπῆρχαν, μόνο πού δέν ἀκολουθοῦσαν πάντα τήν ἴδια μέθοδο καί τό πάθος τους δέν ἦταν πάντα στόν ἴδιο βαθμό. Καί στήν ἐποχή μας ὑπάρχουν ἄνθρωποι, πού δέν ἀνέχονται τούς χριστιανούς καί μέ διάφορους τρόπους προσπαθοῦν να τούς θέσουν στό περιθώριο καί νά τούς περιφρονήσουν. Δεν θέλουν τόν λόγο τους, ἀρνοῦνται τά ἔργα τους καί ἀντιδροῦν ὅταν, λόγῳ τῶν ἱκανοτήτων καί χαρισμάτων τους, καταλαμβάνουν ὑψηλές θέσεις στό δημόσιο ἤ στόν ἰδιωτικό τομέα...

Οἱ διωκόμενοι χριστιανοί πρέπει νά εἶναι σίγουροι ὅτι βαδίζουν τό δρόμο τοῦ Θεοῦ. Θά ἔλεγα ὅτι οἱ διῶκτες, χωρίς βέβαια νά τό θέλουν ἤ νά τό ὑποψιάζονται, πιστοποιοῦν την ὀρθότητα τῶν ἐπιλογῶν τους καί τή γνησιότητα τῶν προθέσεών τους. Ὅμως πάντα ὁ διωγμός εἶναι πικρός καί πληγώνει τούς εὐαίσθητους χριστιανούς. Καί κανένας δέν θά τόν ἤθελε. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι γιά νά τόν ἀποφύγει πρέπει νά ἀρνηθεῖ τίς ἠθικές ἀξίες καί τίς παραδοσιακές ἀρχές τῆς Ἐκκλησίας. Παραμένει πάντα σταθερός καί ἀδιαφορεῖ τί πρόκειται νά τοῦ συμβεῖ.

Ὑπάρχει ὅμως καί ἡ ἄλλη κατηγορία χριστιανῶν. Εἶναι αὐτοί πού ἐκκλησιάζονται, συμμετέχουν στά μυστήρια, ἀλλά στην πραγματικότητα εἶναι συμβιβασμένοι μέ τόν ἁμαρτωλό κόσμο καί ποτέ δέν σκέφτηκαν νά ἀντιδράσουν ἤ νά ἀγωνιστοῦν, για νά ἀλλάξει ἐπί τό χριστιανικότερον ὁ κόσμος. Πρόκειται για τούς χλιαρούς χριστιανούς, οἱ ὁποῖοι παραδόξως, ὅταν τούς δίνεται ἡ εὐκαιρία ἤ ἡ δυνατότητα, ἐμφανίζονται ὡς πρωτοπόροι πού θέλουν νά δώσουν μιά νέα πνοή στή χριστιανική διδασκαλία, ἑρμηνεύοντάς την μέ κοσμικό τρόπο καί ἀμβλύνοντας το ἠθικό κριτήριο τῶν χριστιανῶν. Μάταια ὅμως κοπιάζουν. Τά τῆς πίστεως καί τῆς ἠθικῆς θέματα παραμένουν πάντα ἴδια καί δεν ἐπιδέχονται διαστρεβλώσεις καί ἀναθεωρήσεις.

Ὁ Ἀπ. Παῦλος λέει ὅτι ὑπέφερε πολλούς διωγμούς, ἀλλά τον γλίτωσε ὁ Κύριος. Τήν ἴδια τύχη ἔχουν καί ὅλοι οἱ ἀληθινοί χριστιανοί: “Ὅσοι θέλουν νά ζήσουν μέ εὐσέβεια, σύμφωνα μέ τό θέλημα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, θά ἀντιμετωπίσουν διωγμούς”.