ΚΟΣΜΑ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΕΚ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ

ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ ΚΟΣΜΑ ΚΑΙ ΔΑΜΙΑΝΟΥ ΕΚ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ




Την Κυριακή 1η Νοεμβρίου, η Αγία μας Εκκλησία, τιμά και προβάλλει δύο μεγάλους Αγίους, οι οποίοι είναι πολύ γνωστοί σε όλο το Χριστιανικό κόσμο. Πρόκειται για τους αγίους Κοσμά και Δαμιανό.

Οι δύο αυτοί Άγιοι, συνδύαζαν σε άριστο βαθμό μεγάλα χαρίσματα, τα οποία καλλιέργησαν και αξιοποίησαν για το καλό των συνανθρώπων τους.

Ήταν ιατροί, άριστοι επιστήμονες, και ταυτοχρόνως η καρδιά τους ξεχείλιζε από την πίστη του Χριστού και την αγάπη των ανθρώπων.

Όποιος μελετά το βίο και την πολιτεία τους, εκπλήσσεται με τη δύναμη της χάριτος που τους πρόσφερε η πρόνοια του Θεού.

Όταν παρουσιάζονταν δύσκολες περιπτώσεις κατά τις οποίες η ιατρική επιστήμη αδυνατούσε να προσφέρει τη θεραπεία, τότε η πίστη τους και η θερμή προσευχή τους, έφερναν το ποθούμενο αποτέλεσμα της σωματικής θεραπείας.

Όμως ως ολοκληρωμένες προσωπικότητες που ήταν οι ίδιοι, γνώριζαν πολύ καλά ότι το έργο της θεραπείας δεν τελειώνει μόνο στη σωματική, αλλά και στην ψυχική θεραπεία. Κυρίως σε αυτή. Γι’ αυτό και φρόντιζαν να οδηγήσουν τους ανθρώπους σε επίγνωση της ψυχικής καταστάσεώς τους, σε μετάνοια και σε σύνδεση με τον Ιησού ο οποίος είναι και ο μεγάλος Ιατρός των ανθρώπων.

Όσον αφορά τώρα τα χρήματα ή οτιδήποτε άλλο το οποίο ζητούσαν οι συνάδελφοί τους από τους ασθενείς… Ας μη γίνεται καθόλου λόγος για τους αγίους αυτούς. Είχαν αποδεσμεύσει την καρδιά τους από τον μαμωνά, που ως άλλος μαγνήτης κρατά την ψυχή του ανθρώπου κολλημένη στην ύλη και στο χρήμα.

Αυτοί έβλεπαν καθαρώς πνευματικά τα πρόσωπα και τη ζωή τους, γι’ αυτό και ονομάστηκαν Ανάργυροι. Θεράπευαν δηλαδή, χωρίς να λαμβάνουν αργύρια (χρήματα). Προϋπόθεση θεραπείας γι’ αυτούς δεν ήταν το αν ο ασθενής διέθετε χρήματα. Προϋπόθεση ήταν η αγάπη που πλημμύριζε την ύπαρξή τους, γι’ αυτό και ο Θεός τους χαρίτωσε καθ’ υπερβολήν με το χάρισμα των ιαμάτων, όπως χαρακτηριστικά το αναφέρει, μεταξύ των άλλων, ως δώρον Θεού ο Απ. Παύλος στην Α΄ Κορ. ΙΒ΄, 28.

Είναι βεβαίως θαυμαστά όλα τα χαρίσματα που παρέχει ο Τριαδικός Θεός ως πολυτιμότατα δώρα στους πιστούς Του «προς οικοδομήν» (Α΄ Κορ. ιδ΄, 26).

Και οπωσδήποτε όλοι οι βαπτισμένοι Χριστιανοί, μέσω του ιερού μυστηρίου του Χρίσματος, έχουμε λάβει ο καθένας «κατά το μέτρον της δωρεάς του Χριστού» (Εφεσ. ιδ΄, 7), δωρεές και χαρίσματα. Και ποτέ ο άνθρωπος δε θα πρέπει να κατηγορεί τον εαυτό του, μέσα σ’ ένα κλίμα απογοητεύσεως που θέλει να δημιουργήσει ο πειρασμός, ότι είναι δήθεν ατάλαντος. Αντιθέτως θα πρέπει με τη βοήθεια του πνευματικού του πατέρα και την ορθόδοξη συστηματική Χριστιανική ζωή, να ανακαλύπτει και φυσικά να καλλιεργεί τα τάλαντα και τα χαρίσματά του.

Όμως, όπως αναφέρει στη συνέχεια το Πανάγιο Πνεύμα δια του Απ. Παύλου, υπάρχει και κάτι ανώτερο απ’ όλα τα χαρίσματα. Υπάρχει μία ευλογημένη και ουράνια οδός που μας οδηγεί σε κάτι «καθ’ υπερβολήν» (Α΄ Κορ. ιβ΄, 31) μεγάλο. Περισσότερο μεγάλο, αδελφοί μου, απ’ όλα τα χαρίσματα. Και τούτο είναι η ΑΓΑΠΗ!

Πρόκειται περί ενός μοναδικού χαρίσματος που μόνο όσοι γεύτηκαν έστω και σταγόνες από τον αστείρευτο ποταμό του, μπορούν να επιβεβαιώσουν του λόγου το αληθές. Και ακριβώς στο σημείο τούτο ο Απόστολος των Εθνών, χαράζει και πλέκει το γνωστό και τόσο υπέροχο Ύμνο της Αγάπης.

Είναι όντως αλήθεια αυτό που είπε σύγχρονος άγιος, ο οποίος διέθετε πλούσια αποθέματα του χαρίσματος τούτου, πως κάθε φορά που ο πιστός μελετά και στοχάζεται επάνω στον ύμνο αυτό, ο οποίος καταλαμβάνει ολόκληρο το ΙΓ΄ κεφ. της Α΄ Κορ. επιστολής, αισθάνεται να συγκλονίζεται, να αναγεννάται και η ύπαρξη του να συντονίζεται στα υπέροχα μηνύματα του ουρανού. Στα αποκαλυπτικά και θεόσταλτα μηνύματα της σταυρικής αγάπης του Κυρίου Ιησού και όλων των συνανθρώπων…

Μα υπάρχουν άνθρωποι τέτοιας αγάπης; Ίσως ρωτήσει κάποιος.

Και η απάντησις: Μάλιστα, υπάρχουν. Υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν πάντοτε οι άγιοι. Υπάρχουν συνεχώς οι αγιασμένες μορφές που «συνέχουν τον κόσμον». Και ακριβώς τέτοιες φωτεινές μορφές ήταν και οι άγιοι Ανάργυροι που τιμά μεγαλοπρεπώς η Εκκλησία μας.

Με τέτοια και τόση αγάπη είχε γεμίσει η ύπαρξή τους, ώστε ακόμα και τώρα, μετά τόσους αιώνες, ενεργούν «σημεία και τέρατα». Συνδράμουν και βοηθούν ταχέως όσους με πίστη και ταπείνωση τους προσεγγίζουν ως γνήσιους φίλους του Θεού.

Σ’ αυτά τα όμορφα ανηφορικά σκαλοπάτια καλούμαστε και μεις να ανέλθουμε, αδελφοί μου. Και σε τελευταία ανάλυση, αν χρειαστεί ας δώσουμε τα πάντα. Ένα μονάχα να μη μας ξεφύγει: Η Χριστιανική Αγάπη!Διότι η Αγάπη περιέχει το παν. Τα έχει όλα και μας κάνει περισσότερο απ’ όλες τις άλλες αρετές να ομοιάζουμε του Θεού, αφού η πιο εκφραστική ιδιότητα του Θεού είναι η Αγάπη. «Ο Θεός Αγάπη εστί» (Α΄ Ιωαν. Δ΄, 8).

Είθε να κατανοούμε τις μεγάλες και θαυμαστές αυτές αλήθειες, και οι άγιοι Ανάργυροι να επισκέπτονται «τας ασθενείας ημών» δωρίζοντας την ευρωστία των ψυχών και τη θεραπεία των σωμάτων.

Αμήν.

Πηγή:http://thriskeftika.blogspot.com/2009/10/1.html