Ένα μήνα μετά από την παραίτηση των στρατιωτικών, αποφάσισαν οι «νέοι» να κάνουν αντίσταση κατά του εκδημοκρατισμού της χώρας – αντίσταση κατά της χούντας, την ονόμασαν, αλλά επί το ασφαλέστερο.
Είκοσι ημέρες μετά, «ο αγώνας δικαιώθηκε». Εγκαταστάθηκε η χούντα του Ιωαννίδη.
Ιούλιος – Αύγουστος 1973. Ο αγώνας ξαναμαναδικαιώθηκε! Το πρώτο «ευχαριστώ» των πολιτικών προς τους Τούρκους που … έφεραν την … δημοκρατία στην Ελλάδα.
Μία δημοκρατία που ορκίστηκε στον Πρόεδρο της … χούντας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη!!!
Το παρασκήνιο με δύο λόγια.
Δεν υπήρχε περίπτωση η υπερδύναμη να ανεχτεί κράτος με πρόεδρο της Δημοκρατίας εκλεγμένο από τον λαό, όπως θα γινόταν με απόφαση όλων των πολιτικών δυνάμεων τον Φεβρουάριο του 1974, με κοινοβούλιο εξαρτώμενο αποκλειστικά από τον λαό – αντί για το μέχρι τότε και από τότε μέχρι σήμερα σύστημα εκπροσώπησης των ξένων δυνάμεων και εταιριών στο ελληνικό κοινοβούλιο.
Την ελευθερία των άλλων δεν την θέλει κανείς.
36 χρόνια μετά ο αγώνας όσο πάει και δικαιώνεται ακόμη πιο βαθιά, ακόμη πιο τρανά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου