«Διάδος πτωχοίς, και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΛΟΥΚΑ
Αγαπητοί μου αδελφοί,

Ο Θεάνθρωπος Ιησούς ήλθε στον κόσμο από άπειρο αγάπη προς τον άνθρωπο, έκλινε ουρανούς και ήλθε στην γη, πτώχευσε δια να πλουτίσει τον «κατ΄εικόνα Θεού» άνθρωπο από αγάπη, έλεος και φιλανθρωπία.

Ήλθεν εκουσίως εξ ουρανών ο Υιός και Λόγος του Θεού, γενόμενος υπό γυναικός, της Παρθένου Μαρίας, δια να εγκαταστήσει στη γή, την ταλαιπωρημένη, μία νέα θρησκεία, την χριστιανική θρησκεία, τη θρησκεία της αγάπης, του ελέους, της φιλανθρωπίας και φιλοπτωχίας.

Η χριστιανική θρησκεία, η θρησκεία του Σταυρού και της Ανάστασης, είναι θρησκεία αληθινή και απόλυτος, είναι θρησκεία κυρίως αγάπης και αγαθοεργίας, εκδηλωμένη στους πτωχούς και τους πάσχοντας αδελφούς μας και δεν είναι θρησκεία των τύπων και της εξωτερικής λατρείας.

Η αγάπη προς όλους τους ανθρώπους, όλως ιδιαιτέρως προς τους δυστυχείς και πτωχούς, είναι η αληθινή αρετή και μάλιστα συνθήκη απαραίτητη δια να μπορέσει ο κάθε άνθρωπος να αποκτήσει τα αιώνια και άφθαρτα αγαθά.

Ο Μέγας Διδάσκαλος, ο Θεός της αγάπης, του ελέους και των οικτιρμών, στην σημερινή ευαγγελική περικοπή - την οποίαν ακούσαμε και η οποία αποτελεί τον κανόνα της εισόδου του ανθρώπου στην αιώνιο βασιλεία - στην ερώτηση του πλούσιου νέου και άρχοντα της συναγωγής, «διδάσκαλε αγαθέ, τι ποιήσας ζωήν αιώνιον κληρονομήσω;», του δίδει την απάντηση:

«Τις εντολές του Θεού τις γνωρίζεις, μη μοιχεύσης, μη φονεύσης, μη κλέψης, μη ψευδομαρτυρήσης, τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου»· και εκείνος ο νέος, ο νομομαθής, ο άρχοντας της συναγωγής, ο άρχοντας των τύπων και της εξωτερικής λατρείας, λέγει στον Κύριο: «όλα αυτά τα διεφύλαξα από τα μικρά μου χρόνια».

«Έ, λοιπόν, ένα πράγμα σου λείπει ακόμα να κάμεις, πούλησε όσα έχεις και μοίρασέ τα στους πτωχούς και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό και έλα να με ακολουθήσεις ως μαθητής μου, συμμορφούμενος πάντοτε προς όσα το παράδειγμά μου και η διδασκαλία μου θα σε διδάξουν».

«Έν σοι λείπει, πάντα όσα έχεις πώλησον και διάδος τοις πτωχοίς και έξεις θησαυρόν έν ουρανώ και δεύρο ακολούθει μοι».

Ο πλούσιος νέος, όταν άκουσε αυτά τα λόγια από τον Κύριο, λυπήθηκε πάρα πολύ, «περίλυπος εγένετο», γιατί αγαπούσε τα πλούτη του κόσμου τούτου, τα πρόσκαιρα και μάταια, και δεν ήθελε να αποχωριστεί από αυτά, «ήν γάρ πλούσιος σφόδρα».

Και ο Κύριος, ο πράος και γλυκύς Ιησούς, λέγει στον πλούσιο νεανίσκο ότι, δύσκολα οι άνθρωποι, αυτοί πού αγαπούν τα χρήματα, θα εισέλθουν στην βασιλεία του Θεού.

Οι αψευδείς λόγοι αυτοί του Θεανθρώπου Ιησού, που είπε «δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν του Θεού», πρέπει να εγκεντρίσουν την ψυχή κάθε ανθρώπου προς έργα αγάπης και φιλανθρωπίας, προς έργα φιλαλληλίας και πάσης αγαθοεργίας, ευάρεστα στον Θεό.

Ο πλούσιος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής τηρούσε κατά γράμμα τις εντολές του νόμου και την εξωτερική λατρεία, δεν ηταν, όμως, φίλος της αγάπης, ήταν σκληρόκαρδος στις ανάγκες των πτωχών και των πονεμένων. Η αγάπη του προς τον υλικό πλούτο δεν τον άφηνε να σκεφτεί και τους ανθρώπους εκείνους που είχαν ανάγκη κάποιας βοήθειας.

Η εικόνα αυτή της σημερινής ευαγγελικής περικοπής, του νεανίσκου πλούσιου, επαναλαμβάνεται, δυστυχώς, και στις μέρες μας· και σήμερα, σ ’αυτήν την παγκοσμιοποιημένη εποχή πού ζούμε, απουσιάζει ο ζήλος από τον άνθρωπο να δημιουργεί έργα αγάπης, έργα φιλανθρωπίας έργα φιλαλληλίας.

Πόσοι άνθρωποι, ενώ θέλουν και επιζητούν την αιώνιο βασιλεία των ουρανών, είναι προσκεκολημένοι μόνο στους τύπους και την εξωτερική λατρεία και δεν προσφέρουν αγάπη, δεν εργάζονται το αγαθό, δεν βοηθούν πτωχούς και πάσχοντας συνανθρώπους μας.

Πόσοι από τους έχοντες και κατέχοντες στην σημερινή εποχή, ανακουφίζουν τις ανάγκες των πτωχών, και πράττουν το ευαγγελικό «διάδος πτωχοίς και έξεις θησαυρόν έν ουρανώ»;

Είναι γεγονός ότι, στις κοινωνίες μας και σήμερα υπάρχουν πολλοί αδελφοί μας πτωχοί όχι από οκνηρία ή από τεμπελιά ή από μοχθηρία ή από χρεοκοπία στην δουλεία τους, αλλά είναι πτωχοί είτε λόγω κάποιας ασθένειας σωματικής ή από έλλειψη εργασίας, και περιμένουν την υλική αλλά και την ηθική βοήθεια των πλουσίων.

Δυστυχώς, οι πλούσιοι αυτοί, ωσάν τον πλούσιο του σημερινού ευαγγελίου, μένουν ασυγκίνητοι στον πόνο και την δυστυχία του πτωχού, του αρρώστου, του πονεμένου, του πεινασμένου, του γυμνού, του φυλακισμένου, του πρόσφυγα, του κατατρεγμένου από την ζωή αυτή.Υπάρχει, όμως, και η ομάδα των πλουσίων εκείνων που πολλές φορές ευεργετούν τους πτωχούς, όχι από αγάπη ευαγγελική, «διάδος πτωχοίς», όχι από αγάπη χριστιανική, αλλά χάριν επίδειξης, κενοδοξίας και υπερηφάνειας, προς «το θεαθήναι τοις ανθρώποις».

Οι πλούσιοι αυτοί δεν θα λάβουν καμία αμοιβή δια τις αγαθοεργίες τους παρά του μισθαποδότου Θεού· «Αμήν λέγω υμίν, απέχουσιν τον μισθόν αυτών».

Γεγονός είναι ότι, η αγάπη προς το χρήμα κάνει σκληρή την ψυχή του ανθρώπου, μέχρι σημείου που ο φιλοχρήματος να θεοποιεί το χρήμα, με αποτέλεσμα να χάνει την ψυχή του, να χάνει τελικά την βασιλεία των ουρανών· «δυσκόλως οι τα χρήματα έχοντες εισελεύσονται εις την βασιλείαν των ουρανών».

Αδελφοί μου αγαπητοί,

Δια να μη χάσουμε και εμείς την βασιλεία των ουρανών, ας εργαζόμαστε το αγαθό, το φιλάνθρωπο, το φιλάγαθο, το φιλόπτωχο και ας βοηθούμε εν λόγοις και έργοις τους πτωχούς και πάσχοντας αδελφούς μας· έτσι μόνο θα έχουμε αιώνιο και αναφέρετο θησαυρό εν ουρανώ. «Διάδος πτωχοίς και έξεις θησαυρόν εν ουρανώ». ΑΜΗΝ.

Ο Λ.Κ.Α.Π

Πηγή:http://www.im-leka.gr/main/index.php?categoryid=20