Η βιβλική μαρτυρία της πτώσεως των πρωτοπλάστων μας βοηθάει να κατανοήσουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά και προσωπική ελευθερία έναντι των εντολών του Θεού.
Η υπακοή στην εντολή για τον απαγορευμένο καρπό, ήταν δείγμα σεβασμού και εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Θεού, προστασία της ελευθερίας του ανθρώπου και του σκοπού για τον οποίο πλάστηκε, δηλαδή να γίνει όμοιος με τον Θεό. Τον προστάτευε από τον πονηρό σε σχέση με το καλό, που η αυθαίρετη γνώση του θα οδηγούσε σε ηθική και πνευματική ολίσθηση.
Όμως, στα μάτια των πρωτοπλάστων με την παραπλάνηση του διαβόλου, ότι θα τους ανοίξει τα μάτια και θα είναι σαν …θεοί, φάνηκε σαν ηθικός φραγμός, που τους περιόριζε την ελευθερία. Είχαν εξ αρχής την δυνατότητα να διευρυνθεί η γνώση τους για τον κόσμο, να γίνουν ανοιχτά μυαλά, πέρα από όσα γνώριζαν, με την επιστασία της θείας χάριτος στον παράδεισο. Να γίνουν σαν τον Θεό, μικροί θεοί. Σκοπός για τον οποίο προόριζε ο Θεός τον άνθρωπο, όχι όμως με τον τρόπο που διάλεξε ο άνθρωπος και οδηγήθηκε στην μεγάλη πτώση του.
Χρησιμοποίησε την ελευθερία του ο άνθρωπος με ατομική του ευθύνη, ικανοποιώντας τα θελήματα της σάρκας και του μυαλού του, και έπεσε στην άβυσσο της αμαρτίας. Έχασε την κοινωνία του με τον Θεό και υποδουλώθηκε στις επιλογές του. Έχασε την ελευθερία του. Γνώρισε τον πνευματικό θάνατο, όπως σημειώνει ο απόστολος Παύλος: «Πνευματικά νεκροί εξ αιτίας των παραπτωμάτων και των αμαρτημάτων» του.
Έκτοτε ο άνθρωποι έμειναν με την ανάμνηση του Θεού, αλλά μακριά από τον φωτισμό και την χάρη του. Συνέχισαν να θρησκεύουν μακριά από τον αληθινό Θεό. Συνονθύλευμα αμαρτίας και ψήγματα ηθικής. Θρησκεύματα, προϊόντα πλάνης, όριζαν την ζωή τους με ποικίλους ηθικούς και μη κανόνες. Προλήψεις και ταμπού έγιναν τρόπος ζωής. Ανθρωποθυσίες και ακολασίες μέσα στον χώρο της θρησκείας. Ακόμα και ο νόμος του Μωυσή, που δόθηκε από τον Θεό για να φωτίσει το σκοτάδι της πλάνης, ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε αλλά και διαστράφηκε. Πορεύονταν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αιώνα του κόσμου αυτού, υπακούοντας στον άρχοντα των πονηρών δυνάμεων που διαμορφώνουν και εξουσιάζουν το πνεύμα του κόσμου, δηλαδή στο σατανικό πνεύμα που εξακολουθεί να εξουσιάζει όσους δεν υπακούν στον Θεό.
Και ενώ ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ’ εικόνα Θεού, η πλάνη του Σατανά και η λανθασμένη επιλογή της ανθρώπινης ελευθερίας κατόρθωσε να μεταβάλλει τους ανθρώπους σε τέκνα φύσει οργής, δηλαδή τέκνα άξια τιμωρίας και απωλείας, όπως άξιος τιμωρίας είναι και ο υιός της απωλείας, δηλαδή ο διάβολος που τους παρέσυρε.
Σ’ αυτή την κατάσταση βρήκε το ανθρώπινο γένος το έλεος του Θεού που εκφράσθηκε με την ενανθρώπηση του Υιού του, τον Ιησού Χριστό. Δεν άφησε τους ανθρώπους μόνους στην τύχη τους, αλλά από την πολλή του αγάπη έδειξε τον πλούτο του ελέους του και μας αναζωογόνησε με την παρουσία του Χριστού στον κόσμο. Ανέστησε τον Υιό του ως άνθρωπο με θεία ενέργεια και πραγματικά και εμάς μας απάλλαξε από την αμαρτία με την δύναμη της πίστεως στο όνομα του Χριστού.
Η αναζωογόνησή μας από την πνευματική νέκρωση, η ελευθέρωση από την πλάνη και τις προλήψεις των θρησκευτικών ιδεολογιών στον χώρο της ελευθερίας της χάριτος οφείλεται στον Χριστό. «Χάριτί εστε σεσωσμένοι» λέει ο Απόστολος. Οι δικές μας προσπάθειες, χωρίς την συνδρομή της θείας χάριτος απέτυχαν. Οι ηθικές υποδείξεις του νόμου του Θεού δεν εφαρμόστηκαν. Επομένως, η μόνη αληθινή δύναμη που απελευθέρωσε τον άνθρωπο από την αυτοδουλεία της άστατης ελευθερίας του είναι η μεγάλη σε πλούτο δωρεά της θείας χάριτος που έδειξε ο Θεός με την υπερβολική αγαθότητα του Ιησού Χριστού. «Ζούμε με την ελπίδα της Αναστάσεώς του» γράφει ο άγιος Θεοδώρητος.
Όλες οι γενεές των ανθρώπων στην ιστορική τους πορεία στην γή αργά η γρήγορα θα αντιληφθούν ότι αυτού του Θεού είμαστε δημιούργημα. Τόσο γιατί θα εξαντληθούν όλες οι «προμήθειες» του εγωισμού τους όσο και ότι θα αναγνωρίσουν την μεγάλη αξία της θυσίας του Ιησού για το ανθρώπινο γένος. Αλλά θα αντιληφθούν και την δύναμή του να μας «ξανακτίσει» πνευματικά. Να μας χαρίσει την δόξα που απολαμβάνει η ανθρώπινη φύση του δίπλα στην απρόσιτη θεότητα του ουράνιου Πατέρα. Ο άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι επειδή «προσκυνείται από τους αγγέλους η ανθρώπινη φύση που είναι ενωμένη με την υπόσταση του Θεού Λόγου, μέσω εκείνης διαβαίνει και σε μας η προσκύνηση και η δόξα… και ότι θα καθίσουμε και μείς εκ δεξιών του θρόνου του Θεού που κάθεται Εκείνος, ενωμένος με την ανθρώπινη φύση που πήρε στην γή».
Αγαπητοί αδελφοί,, πού τέτοια τιμή, που τέτοια περιποίηση, πού τέτοια δόξα του ανθρώπου μέσα στον κόσμο αυτόν. Η ανθρώπινη τιμή συνεχώς παραβιάζεται, η πρόνοια για τους πτωχούς του κόσμου λησμονείται, η αξιοπρέπεια και οι ανθρώπινες ανίες εύκολα παραγνωρίζονται. Αν θέλουμε να δούμε «έργα αγαθά» στον πλανήτη μας που ανεβάζουν την ανθρώπινη φύση στον θείο προορισμό της, η πορεία μας οδηγεί στον Χριστό «ίνα εν αυτοίς περιπατήσωμεν», δηλαδή για να γεμίσει με αυτά η ζωή μας.
Αμήν.
Αρχιμ. Χ.Ν.
ΑΠΟ ΤΗΝ "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ" ΕΚΔ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Η υπακοή στην εντολή για τον απαγορευμένο καρπό, ήταν δείγμα σεβασμού και εμπιστοσύνης στο πρόσωπο του Θεού, προστασία της ελευθερίας του ανθρώπου και του σκοπού για τον οποίο πλάστηκε, δηλαδή να γίνει όμοιος με τον Θεό. Τον προστάτευε από τον πονηρό σε σχέση με το καλό, που η αυθαίρετη γνώση του θα οδηγούσε σε ηθική και πνευματική ολίσθηση.
Όμως, στα μάτια των πρωτοπλάστων με την παραπλάνηση του διαβόλου, ότι θα τους ανοίξει τα μάτια και θα είναι σαν …θεοί, φάνηκε σαν ηθικός φραγμός, που τους περιόριζε την ελευθερία. Είχαν εξ αρχής την δυνατότητα να διευρυνθεί η γνώση τους για τον κόσμο, να γίνουν ανοιχτά μυαλά, πέρα από όσα γνώριζαν, με την επιστασία της θείας χάριτος στον παράδεισο. Να γίνουν σαν τον Θεό, μικροί θεοί. Σκοπός για τον οποίο προόριζε ο Θεός τον άνθρωπο, όχι όμως με τον τρόπο που διάλεξε ο άνθρωπος και οδηγήθηκε στην μεγάλη πτώση του.
Χρησιμοποίησε την ελευθερία του ο άνθρωπος με ατομική του ευθύνη, ικανοποιώντας τα θελήματα της σάρκας και του μυαλού του, και έπεσε στην άβυσσο της αμαρτίας. Έχασε την κοινωνία του με τον Θεό και υποδουλώθηκε στις επιλογές του. Έχασε την ελευθερία του. Γνώρισε τον πνευματικό θάνατο, όπως σημειώνει ο απόστολος Παύλος: «Πνευματικά νεκροί εξ αιτίας των παραπτωμάτων και των αμαρτημάτων» του.
Έκτοτε ο άνθρωποι έμειναν με την ανάμνηση του Θεού, αλλά μακριά από τον φωτισμό και την χάρη του. Συνέχισαν να θρησκεύουν μακριά από τον αληθινό Θεό. Συνονθύλευμα αμαρτίας και ψήγματα ηθικής. Θρησκεύματα, προϊόντα πλάνης, όριζαν την ζωή τους με ποικίλους ηθικούς και μη κανόνες. Προλήψεις και ταμπού έγιναν τρόπος ζωής. Ανθρωποθυσίες και ακολασίες μέσα στον χώρο της θρησκείας. Ακόμα και ο νόμος του Μωυσή, που δόθηκε από τον Θεό για να φωτίσει το σκοτάδι της πλάνης, ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε αλλά και διαστράφηκε. Πορεύονταν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αιώνα του κόσμου αυτού, υπακούοντας στον άρχοντα των πονηρών δυνάμεων που διαμορφώνουν και εξουσιάζουν το πνεύμα του κόσμου, δηλαδή στο σατανικό πνεύμα που εξακολουθεί να εξουσιάζει όσους δεν υπακούν στον Θεό.
Και ενώ ο άνθρωπος πλάσθηκε κατ’ εικόνα Θεού, η πλάνη του Σατανά και η λανθασμένη επιλογή της ανθρώπινης ελευθερίας κατόρθωσε να μεταβάλλει τους ανθρώπους σε τέκνα φύσει οργής, δηλαδή τέκνα άξια τιμωρίας και απωλείας, όπως άξιος τιμωρίας είναι και ο υιός της απωλείας, δηλαδή ο διάβολος που τους παρέσυρε.
Σ’ αυτή την κατάσταση βρήκε το ανθρώπινο γένος το έλεος του Θεού που εκφράσθηκε με την ενανθρώπηση του Υιού του, τον Ιησού Χριστό. Δεν άφησε τους ανθρώπους μόνους στην τύχη τους, αλλά από την πολλή του αγάπη έδειξε τον πλούτο του ελέους του και μας αναζωογόνησε με την παρουσία του Χριστού στον κόσμο. Ανέστησε τον Υιό του ως άνθρωπο με θεία ενέργεια και πραγματικά και εμάς μας απάλλαξε από την αμαρτία με την δύναμη της πίστεως στο όνομα του Χριστού.
Η αναζωογόνησή μας από την πνευματική νέκρωση, η ελευθέρωση από την πλάνη και τις προλήψεις των θρησκευτικών ιδεολογιών στον χώρο της ελευθερίας της χάριτος οφείλεται στον Χριστό. «Χάριτί εστε σεσωσμένοι» λέει ο Απόστολος. Οι δικές μας προσπάθειες, χωρίς την συνδρομή της θείας χάριτος απέτυχαν. Οι ηθικές υποδείξεις του νόμου του Θεού δεν εφαρμόστηκαν. Επομένως, η μόνη αληθινή δύναμη που απελευθέρωσε τον άνθρωπο από την αυτοδουλεία της άστατης ελευθερίας του είναι η μεγάλη σε πλούτο δωρεά της θείας χάριτος που έδειξε ο Θεός με την υπερβολική αγαθότητα του Ιησού Χριστού. «Ζούμε με την ελπίδα της Αναστάσεώς του» γράφει ο άγιος Θεοδώρητος.
Όλες οι γενεές των ανθρώπων στην ιστορική τους πορεία στην γή αργά η γρήγορα θα αντιληφθούν ότι αυτού του Θεού είμαστε δημιούργημα. Τόσο γιατί θα εξαντληθούν όλες οι «προμήθειες» του εγωισμού τους όσο και ότι θα αναγνωρίσουν την μεγάλη αξία της θυσίας του Ιησού για το ανθρώπινο γένος. Αλλά θα αντιληφθούν και την δύναμή του να μας «ξανακτίσει» πνευματικά. Να μας χαρίσει την δόξα που απολαμβάνει η ανθρώπινη φύση του δίπλα στην απρόσιτη θεότητα του ουράνιου Πατέρα. Ο άγ. Ιωάννης ο Χρυσόστομος λέει ότι επειδή «προσκυνείται από τους αγγέλους η ανθρώπινη φύση που είναι ενωμένη με την υπόσταση του Θεού Λόγου, μέσω εκείνης διαβαίνει και σε μας η προσκύνηση και η δόξα… και ότι θα καθίσουμε και μείς εκ δεξιών του θρόνου του Θεού που κάθεται Εκείνος, ενωμένος με την ανθρώπινη φύση που πήρε στην γή».
Αγαπητοί αδελφοί,, πού τέτοια τιμή, που τέτοια περιποίηση, πού τέτοια δόξα του ανθρώπου μέσα στον κόσμο αυτόν. Η ανθρώπινη τιμή συνεχώς παραβιάζεται, η πρόνοια για τους πτωχούς του κόσμου λησμονείται, η αξιοπρέπεια και οι ανθρώπινες ανίες εύκολα παραγνωρίζονται. Αν θέλουμε να δούμε «έργα αγαθά» στον πλανήτη μας που ανεβάζουν την ανθρώπινη φύση στον θείο προορισμό της, η πορεία μας οδηγεί στον Χριστό «ίνα εν αυτοίς περιπατήσωμεν», δηλαδή για να γεμίσει με αυτά η ζωή μας.
Αμήν.
Αρχιμ. Χ.Ν.
ΑΠΟ ΤΗΝ "ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ" ΕΚΔ. ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου