Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ Η ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ο Ιησούς Χριστός ρώτησε σε κάποια στιγμή της επίγειας ζωής του τους μαθητές του, ποιος νομίζουν οι άνθρωποι ότι είναι, δηλαδή για ποίον τον θεωρούν. Κι οι μαθητές τότε του μετέφεραν την γνώμη του κόσμου, ότι νομίζουν πως είναι ένας από τους αρχαίους προφήτες, όπως ο Ηλίας ή ο Ιωάννης. Αυτό επικρατούσε στο μυαλό των ανθρώπων της εποχής εκείνης, που άλλαξε βέβαια σε πολλούς από αυτούς μετά την ανάσταση του Ιησού Χριστού.



Η γνώμη αυτή του κόσμου δεν ικανοποίησε τον Κύριο και ζήτησε την δική τους γνώμη. Ο απ. Πέτρος, εκφράζοντας την γνώμη των μαθητών, του είπε: «Εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του αληθινού Θεού». Μια ομολογία που, όπως τους είπε ο Κύριος, ήταν αποκάλυψη του Θεού Πατέρα, κι όχι ενός ανθρώπου.



Την ομολογία αυτή του απ. Πέτρου, επιβεβαιώνει ο απ. Παύλος στο σημερινό ανάγνωσμα. Και μάλιστα συγκρίνει το πρόσωπο του Χριστού όχι μόνο με τους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά και με του αγγέλους: «Δεν υπέταξε την οικουμένη που δημιούργησε στους αγγέλους» γράφει, αλλά «τα υπέταξε όλα στα πόδια του Χριστού». Αυτό σημαίνει ότι ούτε με αγγέλους, ούτε με προφήτες συγκρίνεται ο Χριστός. Είναι πολύ περισσότερο από προφήτης και πολύ μεγαλύτερος από άγγελο. Διότι αυτό που έκανε για να σώσει το ανθρώπινο γένος δεν μπορούσε να το κάνει κάποιος άλλος, εκτός αν ήταν Θεός. Αυτό μαρτυρεί η παρουσία του Αγίου Πνεύματος με θαύματα, σημεία και θείες δυνάμεις που ακολούθησαν το λυτρωτικό έργο του Ιησού, σύμφωνα με τον Απόστολο.



Ακόμη και η σταυρική του θυσία, αν και στα μάτια των πολλών φάνηκε ως αδυναμία και μείωση, στα μάτια του Θεού ήταν δόξα και τιμή. Ο στίχος του Δαβίδ που λέει ότι «ελάττωσε (τον άνθρωπο) κατά τι σε σχέση με τους αγγέλους», δείχνει το μεγαλείο του Θεανθρώπου, που καταδέχθηκε την ταπείνωση και το πάθος ως άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο και να τον αγιάσει. Διότι, όπως λέει πάλι ο απ. Παύλος, «βλέπουμε ότι στεφανώθηκε με δόξα και τιμή από τον Θεό Πατέρα του εξ αιτίας του σταυρικού θανάτου».



Οι πιστοί λάτρευσαν και λατρεύουν τον Χριστό γι αυτό που πράγμα είναι, δηλαδή ως Θεό, ο οποίος καταδέχθηκε να γίνει γι αυτούς άνθρωπος. Η γνώμη των μελών της Εκκλησίας ταυτίζεται με την γνώμη των Αποστόλων και του ίδιου του Χριστού. Ο Δαβίδ προφητεύει την θεϊκή και ανθρώπινη υπόσταση του Κυρίου και λέει: Πόση άραγε αξία έχει ένας άνθρωπος ώστε να τον λάβει υπόψη του (ένας αληθινός Θεός), να τον επισκεφθεί (ο Υιός του Θεού) και να γίνει υιός ανθρώπου, δηλαδή τέλειος άνθρωπος χωρίς αμαρτία (Εβρ.2,6). Έχει την αξία του Υιού του ζώντος Θεού, όπως ο Πέτρος ομολόγησε.



Ο Κύριος δεν πρόβαλε την ανωτερότητα της θεϊκής του φύσεως για να περιφρονήσει τον άνθρωπο που αμάρτησε, που αγνόησε τον Θεό, που τον ξέχασε, που πολλές φορές φάνηκε αχάριστος και ασέβησε στο όνομά του. Διότι, όπως ερμηνεύει ο ιερός Φώτιος, αυτό θα εναντιωνόταν στον σκοπό του, στο ίδιο το άγιο θέλημά του που «ου θελήσει θέλει τον θάνατον του αμαρτωλού» μέχρι να επιστρέψει και να ζήσει στο φώς της χριστιανικής αλήθειας. Έτσι ο Ιησούς «χάριτι Θεού γεύθηκε θανάτου για όλη την ανθρωπότητα» λέει ο απ. Παύλος.



Πράγματι, οι άνθρωποι της εποχής μας τί γνώμη έχουν για τον Χριστό; Τον βλέπουν ως φιλόσοφο ή κοινωνικό αναμορφωτή; Μήπως ως έναν υπερβατικό μυστικιστή ή ως μια παρωχημένη αλήθεια; Πόσο χρήσιμο θα ήταν για μας, που τον πιστεύουμε ως Θεό, να ξέρουμε την γνώμη αυτών που είναι απομακρυσμένοι από την Εκκλησία. Γιατί έχουμε μια κοινή απάντηση για όλους: Ποιος αγάπησε τόσο τον άνθρωπο όσο ο Ιησούς Χριστός; Ποιος μπορεί να συγκρίνει την φιλανθρωπία του με τον ασταθή και αδύναμο ανθρωπισμό μας; Ας μην ξεχνάμε την φράση του Ιησού προς τον πλούσιο νεανίσκο: «Κανείς δεν είναι από την φύση του αγαθός παρά μόνο ο Θεός».



Αν οι ιστορικές θρησκείες αναγνωρίζουν, παρά τις διαφορές τους τουλάχιστον το προφητικό και διδακτικό κύρος του Χριστού, αν φιλοσοφίες παλιές και νέες τον προϋποθέτουν και τον επιβεβαιώνουν, τότε ποιος μπορεί τόσο εύκολα να τον αγνοήσει; Αρκεί όμως αυτό το είδος της αναγνώρισης; Ασφαλώς δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια περί του θείου του προσώπου. Υπάρχει μεγάλη απόσταση ακόμη ανάμεσα στην γνώμη πολλών ανθρώπων και στην ομολογία της Εκκλησίας για τον Χριστό.



Αγαπητοί αδελφοί, ο Χριστός της Εκκλησίας, των Προφητών, των Αποστόλων, των πατέρων, αλλά και των πιστών, έχει καλύψει αυτήν την απόσταση με την ενανθρώπησή του, με την θεϊκή σοφία και αγάπη του και καλεί τον οιονδήποτε να τον γνωρίσει, να έλθει κοντά του για να δεί και να ψηλαφήσει την αλήθεια. Κι αν διψά για την αλήθεια, θα τον πιστέψει και θα ελευθερωθεί από την δυσπιστία ή την άγνοια. Γιατί τα λόγια του έχουν αιώνιο κύρος: «Ελάτε να γνωρίσετε την αλήθεια στο πρόσωπό μου και αυτή η γνώση θα σας ελευθερώσει πνευματικά». Αμήν.

Αρχιμ. Χ.Ν.