ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ- Ματθ. ιδ΄ 22-34
ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΚΥΜΑΤΑ
Μετὰ τὸ ἐντυπωσιακὸ θαῦμα τοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων ὁ Κύριος Ἰησοῦς, προκειμένου νὰ ἀποτρέψει τὶς ἐνθουσιώδεις ἐκδηλώσεις τοῦ πλήθους, ἀνάγκασε τοὺς μαθητές Του νὰ ἀνεβοῦν σὲ πλοῖο καὶ νὰ περάσουν στὴν ἀπέναντι πλευρὰ τῆς λίμνης, κι Ἐκεῖνος, ἀφοῦ διέλυσε τὰ πλήθη, ἀνέβηκε στὸ βουνὸ γιὰ νὰ προσευχηθεῖ μόνος του. Εἶχε ἤδη βραδιάσει. «Ὀψίας δὲ γενομένης μόνος ἦν ἐκεῖ», μᾶς πληροφορεῖ ὁ ἱερὸς εὐαγγελιστὴς Ματθαῖος.
Εἶναι ἀξιοσημείωτες οἱ συνθῆκες ποὺ ἐπιλέγει ὁ Κύριος γιὰ νὰ προσευχηθεῖ: τὸ βουνό, τὴ νύχτα, τὴν ἀπομόνωση. Τὸ βουνό, διότι βρίσκεται μακριὰ ἀπὸ τοὺς θορύβους καὶ τοὺς περισπασμοὺς τῶν πόλεων. Τὴ νύχτα, ἡ ὁποία συνοδεύεται ἀπὸ γαλήνη καὶ ἡσυχία. Καὶ τὴ μόνωση, ποὺ ἐξασφαλίζει τὸ ἀπερίσπαστο ἀπὸ συνομιλίες καὶ ἄλλες ἀπασχολήσεις.
Εἶναι πολὺ σημαντικὸ κι ἐμεῖς νὰ φροντίζουμε, ὅσο εἶναι δυνατόν, νὰ ἐξασφαλίζουμε κατάλληλες συνθῆκες γιὰ τὴν ἱερὴ ὥρα τῆς προσευχῆς. Νὰ ἀφήνουμε τὸ τηλέφωνο καὶ τὶς συζητήσεις, νὰ κλείνουμε τὴν τηλεόραση καὶ τὸν ὑπολογιστὴ καὶ νὰ ἀποσυρόμαστε σὲ ἰδιαίτερο τόπο γιὰ νὰ ἀφοσιωνόμαστε στὴν ἐπικοινωνία μας μὲτὸν Θεό. Ἡ σιωπὴ τῆς νύχτας μᾶς βοηθεῖ νὰ ἠρεμήσουμε, νὰ δοῦμε καλύτερα τὸν ἑαυτό μας, νὰ μελετήσουμε, νὰ προσευχηθοῦμε θερμὰ καὶ μὲ κατάνυξη. Ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος λέγει ὅτι, ὅπως τὰ φυτὰ ἀναπνέουν τὴ νύχτα, ἔτσι καὶ ἡ ψυχὴ τὴ νύχτα κυρίως δέχεται τὴ δροσιὰ τοῦ Οὐρανοῦ (P.G. 60, 202-204). Εὐτυχισμένος ὅποιος ἔχει γευθεῖ αὐτὴ τὴ γλυκύτητα τῆς νυκτερινῆς θείας ἀναβάσεως...!
Ἐνῶ ὁ Κύριος προσευχόταν στὸ ὄρος, οἱ μαθητές Του περνοῦσαν δραματικὲς ὧρες μέσα στὸ πλοιάριο. Τὰ πελώρια κύματα, ὁ σφοδρὸς ἀντίθετος ἄνεμος καὶ τὸ πυκνὸ σκοτάδι προκαλοῦσαν τρόμο καὶ πανικὸ ἀκόμα καὶ στοὺς ἔμπειρους θαλασσοδαρμένους ψαράδες τῆς Γαλιλαίας.
Καὶ τὸ χειρότερο;... Δὲν εἶχαν μαζί τους τὸν Κύριο γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσει. Ἡ ὥρα περνοῦσε. Ἦταν τὸ τελευταῖο τρίωρο τῆς νύχτας, «τετάρτῃ φυλακῇ τῆς νυκτός» (περίπου 3-6 π.μ.). Κι ὁ Ἰησοῦς ἦλθε πρὸς αὐτοὺς περπατώντας πάνω στὰ νερά. Τρόμαξαν οἱ μαθητές, διότι νόμισαν ὅτι ἔβλεπαν φάντασμα. Ἐκεῖνος ὅμως τοὺς καθησύχασε: «Θαρσεῖτε, ἐγώ εἰμι· μὴ φοβεῖσθε».
Μαρτυρικὴ ἡ νύχτα ποὺ πέρασαν οἱ μαθητὲς τοῦ Χριστοῦ! Γιατί ὅμως τοὺς ἄφησε νὰ παλεύουν μόνοι τους τόσες ὧρες;... Τὴν ἀπάντηση μᾶς τὴ δίνει ὁ ἄριστος ἑρμηνευτὴς τῶν Γραφῶν ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος: «Ἐπὶ μείζονα ἄγων αὐτοὺς ὑπομονήν... ὅλην τὴν νύκτα ἀφίη σιν αὐτοὺς κλυδωνίζεσθαι, διεγείρων αὐτῶν πεπωρωμένην τὴν καρδίαν». Γιὰ νὰ τοὺς βοηθήσει νὰ ἀποκτήσουν μεγαλύτερη ὑπομονὴ στὶς θλίψεις. Γιὰ νὰ ξυπνήσει τὴν καρδιά τους, ποὺ δὲν καταλάβαινε ἀκόμη ποιὸς ἦταν ὁ Κύριος.
Κι ἐμεῖς ἂς μὴν ἀπογοητευόμαστε ὅταν αἰσθανόμαστε μόνοι καὶ ἀβοήθητοι στὶς δοκιμασίες ποὺ ἀντιμετωπίζουμε. Ἐπιτρέπει κάποτε ὁ Κύριος νὰ παρατείνεται ἡ δοκιμασία μας, προ κειμένου νὰ στερεωθεῖ ἡ πίστη μας καὶ νὰ γίνουμε περισσότερο ὑπομονετικοὶ καὶ γενναῖοι.
Πάντα ὁρμητικὸς ὁ Πέτρος, ζήτησε ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ τοῦ δώσει τὴ δύναμη νὰ περπατήσει πάνω στὰ κύματα καὶ νὰ βρεθεῖ κοντά Του. Καὶ πράγματι μὲ τὸ πρόσταγμα τοῦ Κυρίου ὁ Πέτρος κατέβηκε ἀπὸ τὸ πλοῖο καὶ βάδιζε πάνω στὰ μανιασμένα κύματα, λὲς καὶ περπατοῦσε πάνω στὴν ξηρά. Κάποια στιγμὴ ὅμως ἔνιωσε δυνατὸ τὸν ἄνεμο νὰ τὸν κτυπάει καὶ τότε λύγισε. Φοβήθηκε καὶ ἄρχισε νὰ βυθίζεται. Τὸν πλησίασε ὅμως ἀμέσως ὁ Κύριος καὶ ἅπλωσε τὸ χέρι Του, τὸν ἔπιασε καὶ τοῦ εἶπε: «Ὀλιγόπιστε! εἰς τί ἐδίστασας;».
Πέτρε, γιατί δείλιασες;... Πρὶν ἀπὸ λίγο εἶδες ἕνα θαῦμα μὲ τὰ μάτια σου. Μὲ εἶδες νὰ περπατάω πάνω στὰ κύματα. Κι ὄχι μόνο αὐτό, ἀλλὰ καὶ ἔζησες κι ἐσὺ προσωπικὰ τὸ ἴδιο θαῦμα. Βάδισες πάνω στὴ θάλασσα! Γιατί λοιπὸν φοβήθηκες τὸν ἄνεμο; Μήπως εἶναι πιὸ ἰσχυρὸς ἀπὸ τὴ θεϊκή μου δύναμη;
Δὲν μᾶς ξαφνιάζει τὸ πάθημα τοῦ Πέτρου, διότι κι ἐμεῖς κάποτε ἐκδηλώνουμε παρόμοια ὀλιγοπιστία. Ἐνῶ ἔχουμε δεῖ πολλὰ θαύματα τοῦ Θεοῦ στὴ ζωή μας, μὲ τὴν πρώτη δυσκολία ποὺ ἀντιμετωπίζουμε, εὔκολα τὰ ξεχνᾶμε καὶ λυγίζουμε.
Κι εἶναι σὰν νὰ ἀκοῦμε κι ἐμεῖς τὴ φωνὴ τοῦ Χριστοῦ νὰ ἀπευθύνεται στὸν καθένα ἀπὸ ἐμᾶς: «Εἰς τί ἐδίστασας;»... Γιατί χάνεις τὸ θάρρος σου; Ὅπως καὶ στὸ παρελθὸν σὲ βοήθησε ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ξεπεράσεις πολλὲς δυσκολίες καὶ σὲ γλύτωσε ἀπὸ πολλοὺς καὶ ποικίλους κινδύνους, νὰ εἶσαι βέβαιος ὅτι καὶ τώρα ὁ Παντοδύναμος δὲν θὰ σὲ ἐγκαταλείψει. Θὰ εἶναι πάντοτε δίπλα σου, ἕτοιμος νὰ ἁπλώσει τὸ χέρι Του γιὰ νὰ σὲ σώσει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου