ΤΟ ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΑΓΙΑ ΜΟΝΗ ΣΤΑ ΚΥΘΗΡΑ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ
Αφιερωμένο στους νεογενίτσαρους που υβρίζουν αισχρά την Ορθοδοξία και διχάζουν τον λαό
Προτομή του Αρχιστράτηγου στον προαύλιο χώρο της Μονής
Όπως περιγράφει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην αυτοβιογραφία του, βρέθηκε στα Κύθηρα εν μέσω θαλασσοταραχής (ήτανε Μεγάλη Εβδομάδα) και πήγε στο "χαλασμένο" από τους Τούρκους Μοναστήρι της Αγίας Μόνης:
Το καμπαναριό της Αγίας Μόνης (το όνομα προέρχεται από θαυματουργή εικόνα που είχε βρεθεί
και αναφέρεται στην Παναγία : Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΣ)
"Αυτό το Μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτην Τουρκίαν , όταν επέρασα ήτον μία μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη η εκκλησιά με κλάδους δένδρων" , αφηγείται ο Κολοκοτρώνης.
Βλέποντας τα γκρεμίσματα και την εκκλησιά "σκεπασμένη με κλάδους δέντρων" έταξε στην Παναγία:
"Παναγία μου βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον τύραννο και να σε φκιάσω καθώς και ήσουν πρώτα".
Και φυσικά η Παναγιά -η μόνη ελπίς όταν όλα έχουν χαθεί- δεν μπορούσε να μην στηρίξει τον υπόδουλο Ελληνισμό. Και όταν έγινε το θαύμα, όπως γράφει στη συνέχεια ο Γέρος του Μοριά:
"Με εβοήθησε. Και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα."
Ολόκληρο το απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του Κολοκοτρώνη:
"Εις τρεις ημέρας επήγαμεν μαζύ με την Μαρία, μάννα του Τζανετάκη, και εβαρκαρισθήκαμε ανάμεσα Μαυροβούνι και Μαραθωνήσι. Μόλις εκάμαμε πανιά και εφύσηξε ένας βοριάς όπου δεν μας άφησε να προχωρήσωμε. Ήτον ξημερώνοντας των Βαΐων. Επιάσαμε εις την Ξυλήν, εκάμαμε πάλιν πανιά και μας εμπόδισε ο ενάντιος άνεμος και αράξαμεν εις το Ελαφονήσι.
Επήγαμε τέλος πάντων εις το Τζηρίγο με μία μεγάλη φουρτούνα και αράξαμε εις ένα χωριό Ποταμό λεγόμενον, εκεί ευρήκαμεν έναν από τους Γιατρακαίους και μας είπεν ότι « δεν κάμνει να φανερωθής μέσα εις την χώραν ως Κολοκοτρώνης». Επήγαμεν εις το διοικητήν του Τζηρίγου, Αρβανιτάκην λεγόμενον, ένα παιδί μας εγνώρισε από τον Πύργο και εκαθήσαμε εκεί. Την Μεγάλην Πέμπτη εφθάσαμε. Ο πρύτανις μας εμάλωσε, διατί είμεθα αμαρτωμένοι. Επήγα εις τον κομαντάντε τον Ρώσο, του εδιηγήθηκα, με την αλήθεια, ποίοι είμεθα, πώς καταντήσαμεν, και έτζι διέταξε να μας περιποιηθούν και να μας δώσουν απ’ όλα.
Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της Αγίας Μόνης. Αυτό το Μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτην Τουρκίαν, όταν επέρασα ήτον μία μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη η εκκλησιά με κλάδους δένδρων τότε έταξα ότι:
«Παναγία μου βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον τύραννο και να σε φκιάσω καθώς και ήσουν πρώτα.
Με εβοήθησε. Και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα. Αυτό το είδος της ζωής όπου εκάμναμε μας βοήθησε πολύ εις την επανάστασι. Διότι ηξεύραμεν τα κατατόπια τους δρόμους, τας θέσεις τους ανθρώπους, εσυνηθίσαμεν να καταφρονούμεν τους Τούρκους να υποφέρωμεν την πείναν την δίψαν την κακοπάθεια την λέρα και καθεξής."
Αυτοβιογραφία Θεοδώρου Κολοκοτρώνη
Κείμενον Τερτσέτη 1770 – 1821
από το Ιστορικόν Αρχείον Ι. Θεοφανιδου 1770 – 1836
Όπως περιγράφει ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην αυτοβιογραφία του, βρέθηκε στα Κύθηρα εν μέσω θαλασσοταραχής (ήτανε Μεγάλη Εβδομάδα) και πήγε στο "χαλασμένο" από τους Τούρκους Μοναστήρι της Αγίας Μόνης:
και αναφέρεται στην Παναγία : Η ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΣ)
"Αυτό το Μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτην Τουρκίαν , όταν επέρασα ήτον μία μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη η εκκλησιά με κλάδους δένδρων" , αφηγείται ο Κολοκοτρώνης.
Βλέποντας τα γκρεμίσματα και την εκκλησιά "σκεπασμένη με κλάδους δέντρων" έταξε στην Παναγία:
"Παναγία μου βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον τύραννο και να σε φκιάσω καθώς και ήσουν πρώτα".
Και φυσικά η Παναγιά -η μόνη ελπίς όταν όλα έχουν χαθεί- δεν μπορούσε να μην στηρίξει τον υπόδουλο Ελληνισμό. Και όταν έγινε το θαύμα, όπως γράφει στη συνέχεια ο Γέρος του Μοριά:
"Με εβοήθησε. Και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα."
Ολόκληρο το απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του Κολοκοτρώνη:
"Εις τρεις ημέρας επήγαμεν μαζύ με την Μαρία, μάννα του Τζανετάκη, και εβαρκαρισθήκαμε ανάμεσα Μαυροβούνι και Μαραθωνήσι. Μόλις εκάμαμε πανιά και εφύσηξε ένας βοριάς όπου δεν μας άφησε να προχωρήσωμε. Ήτον ξημερώνοντας των Βαΐων. Επιάσαμε εις την Ξυλήν, εκάμαμε πάλιν πανιά και μας εμπόδισε ο ενάντιος άνεμος και αράξαμεν εις το Ελαφονήσι.
Επήγαμε τέλος πάντων εις το Τζηρίγο με μία μεγάλη φουρτούνα και αράξαμε εις ένα χωριό Ποταμό λεγόμενον, εκεί ευρήκαμεν έναν από τους Γιατρακαίους και μας είπεν ότι « δεν κάμνει να φανερωθής μέσα εις την χώραν ως Κολοκοτρώνης». Επήγαμεν εις το διοικητήν του Τζηρίγου, Αρβανιτάκην λεγόμενον, ένα παιδί μας εγνώρισε από τον Πύργο και εκαθήσαμε εκεί. Την Μεγάλην Πέμπτη εφθάσαμε. Ο πρύτανις μας εμάλωσε, διατί είμεθα αμαρτωμένοι. Επήγα εις τον κομαντάντε τον Ρώσο, του εδιηγήθηκα, με την αλήθεια, ποίοι είμεθα, πώς καταντήσαμεν, και έτζι διέταξε να μας περιποιηθούν και να μας δώσουν απ’ όλα.
Μια φορά επήγα εις το πανηγύρι της Αγίας Μόνης. Αυτό το Μοναστήρι ήταν μεγάλο και εχαλάσθη εις την πρώτην Τουρκίαν, όταν επέρασα ήτον μία μάνδρα χαλασμένη και σκεπασμένη η εκκλησιά με κλάδους δένδρων τότε έταξα ότι:
«Παναγία μου βοήθησέ μας να ελευθερώσωμεν την Πατρίδα μας από τον τύραννο και να σε φκιάσω καθώς και ήσουν πρώτα.
Με εβοήθησε. Και εις τον δεύτερον χρόνον της επαναστάσεώς μας επλήρωσα το τάμα μου και την έφκιασα. Αυτό το είδος της ζωής όπου εκάμναμε μας βοήθησε πολύ εις την επανάστασι. Διότι ηξεύραμεν τα κατατόπια τους δρόμους, τας θέσεις τους ανθρώπους, εσυνηθίσαμεν να καταφρονούμεν τους Τούρκους να υποφέρωμεν την πείναν την δίψαν την κακοπάθεια την λέρα και καθεξής."
Αυτοβιογραφία Θεοδώρου Κολοκοτρώνη
Κείμενον Τερτσέτη 1770 – 1821
από το Ιστορικόν Αρχείον Ι. Θεοφανιδου 1770 – 1836
Το σημερινό Κράτος των ΓΡΑΙΚΥΛΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΩΝ, χτίζει τζαμιά σε Μωαμεθανούς αντί να εκπληρώσει το ΤΑΜΑ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, με ανέγερση μεγαλοπρεπούς ναού του Σωτήρος, όπως είχε αποφασιστεί αμέσως μετά τη δημιουργία του νεότερου ελληνικού Κράτους!
Το παραπάνω κείμενο, όπως και οι φωτογραφίες από το εξαιρετικό οδοιπορικό της"Αντιπαρακμής", αφιερώνονται στους σύγχρονους νεοέλληνες, που ξέχασαν ΠΩΣ ΑΓΩΝΙΖΟΝΤΑΝ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!
Με πίστη στον Θεό έδιωξαν τους μογγόλους και τους ιμάμηδες, που κάποιοι θέλουν να μας τους ξαναφέρουν πίσω να ουρλιάζουν "Αλλάχ Ακμπάρ"!
Μαζί με αυτούς, υπάρχουν και οι χειρότεροι ΝΕΟΓΕΝΙΤΣΑΡΟΙ, δήθεν "ελληνολάτρες", που υβρίζουν ελεεινά την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και σπέρνουν διχασμό στον ελληνικό λαό, κατευθυνόμενοι από ξένα, ΕΒΡΑΙΟΜΑΣΩΝΙΚΑ ΚΑΙ ΑΝΑΡΧΟΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΕΝΤΡΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ!
Τους...προσκαλούμε να ξεστραβωθούν να διαβάσουν τα Απομνημονεύματα του Κολοκοτρώνη και άλλων αγωνιστών, που "έπιασαν τα άρματα πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος"!
Η θερμή πίστη του Αρχιστράτηγου, είναι πασίγνωστη. Διαβάστε ένα άλλο, παρόμοιο περιστατικό, πραγματικό κόλαφο στους "άθεους" ΓΡΑΙΚΥΛΟΥΣ του σήμερα:
Τα θερμά μας συγχαρητήρια στον Λυκειάρχη και τους μαθητές του Λυκείου Κυθήρων, που αποδεικνύουν πως υπάρχουν ακόμα ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ που αγαπανε αυτό τον τόπο και δεν ξεχνάνε την Ιστορία του!
Σχόλιο
Για τους ήρωές μας όποιος δεν ήταν Ορθόδοξος δεν ήταν Έλληνας. Και είναι φυσικό να θέλουν την καταστροφή της Ελλάδος όσοι μισούν Χριστό και πατρίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου