Κυριακή 25 Μαρτίου 2012

Το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα της Κυριακής -Λουκ. α΄ 24-38 - του Ευαγγελισμού της Υπεραγίας Θεοτόκου



Τ καιρ εκείν, συνέλαβεν λισάβετ γυν Ζαχαρίου, κα περιέκρυβεν αυτν μνας πέντε, λέγουσα τι οτω μοι πεποίηκεν Κύριος ν μέραις ας πεδεν φελεν τ νειδός μου ν νθρώποις. ᾿Εν δ τ μην τ κτ πεστάλη γγελος Γαβριλ π το Θεο ες πόλιν τς Γαλιλαίας, νομα Ναζαρέτ, πρς παρθένον μεμνηστευμένην νδρί, νομα ωσήφ, ξ οκου Δαυίδ, κα τ νομα τς παρθένου Μαριάμ. Κα εσελθν γγελος πρς ατν επε· χαρε, κεχαριτωμένη· Κύριος μετ σο· ελογημένη σ ν γυναιξί. δ δοσα διεταράχθη π τ λόγ ατο, κα διελογίζετο ποταπς εη σπασμς οτος. Κα επεν γγελος ατ· μ φοβο, Μαριάμ· ερες γρ χάριν παρ τ Θε. Κα δο συλλήψ ν γαστρ κα τέξ υἱόν, κα καλέσεις τ νομα ατο ησον. Οτος σται μέγας κα υἱὸς ψίστου κληθήσεται, κα δώσει ατ Κύριος Θες τν θρόνον Δαυδ το πατρς ατο, κα βασιλεύσει π τν οκον ακβ ες τος αἰῶνας, κα τς βασιλείας ατο οκ σται τέλος. Επε δ Μαριμ πρς τν γγελον· πς σται μοι τοτο, πε νδρα ο γινώσκω; Κα ποκριθες γγελος επεν ατ· Πνεμα γιον πελεύσεται π σ κα δύναμις ψίστου πισκιάσει σοι· δι κα τ γεννώμενον γιον κληθήσεται υἱὸς Θεο. Κα δο λισάβετ συγγενής σου κα ατ συνειληφυα υἱὸν ν γήρει ατς, κα οτος μν κτος στν ατ τ καλουμέν στείρ· τι οκ δυνατήσει παρ τ Θε πν ρμα. Επε δ Μαριάμ· δο δούλη Κυρίου· γένοιτό μοι κατ τ ρμά σου. Κα πλθεν π᾿ ατς γγελος.

 Νεοελληνική απόδοσις
Τν καιρό εκείνο, λισάβετ, γυνακά Ζαχαρίου, μεινε γκυος κα κρυβε τν αυτόν της π πέντε μνας κα λεγε, ατ μο κανε Κύριος κατ τς μέρας, πο νδιαφέρθηκε ν μο φαιρέσ τν ντροπν μεταξ τν νθρώπων. Κατ δ τν κτον μνα πεστάλη γγελος Γαβριλ π τν Θεν ες πόλιν τς Γαλιλαίας, πο νομάζετο Ναζαρέτ, πρς παρθένον, ποία το μνηστευμένη μ νδρα νομαζόμενον ωσφ π τν οκον το Δαυΐδ κα τ νομα τς παρθένου το Μαριάμ. Κα ταν παρουσιάσθηκε ες ατν γγελος τς επε· Χαρε, κεχαριτωμένη, Κύριος εναι μαζί σου, ελογημένη εσαι σ μεταξ τν γυναικν. Ατ δ μόλις τν εδε, ταράχθηκε μ τ λόγια ατ κα σκέπτετο τί σημαίνει χαιρετισμς ατός. Κα γγελος τς επε· μ φοβσαι, Μαριάμ, διότι ερκες χάριν κ μέρους το Θεο. Θ μείνς γκυος κα θ γεννήσς υἱὸν κα θ τν νομάσς ησον. Ατς θ εναι μέγας κα θ νομασθ Υἱὸς το ψίστου κα θ το δώσ Θες τν θρόνον το Δαυΐδ το πατέρα του, κα θ βασιλεύσ ες τν οκον το ακβ αωνίως κα βασιλεία του δν θ χ τέλος. Επε δ Μαριμ πρς τν γγελον· πς θ γίν ατ, φο δν χω νδρα; γγελος πεκρίθη· Πνεμα γιον θ λθ σ’ σ κα δύναμις το ψίστου θ σ επισκιάσ· δι τοτο κα τ γιον πο θ γεννηθ θ νομασθ Υἱὸς το Θεο. Κα λισάβετ συγγενής σου, συνέλαβε κα ατ υἱὸν ες τ γεράματά της κα ατ πο θεωρεται στερα, εναι τώρα ες τν κτον μνα της, διότι κανένα πργμα δν εναι δύνατον ες τν Θεόν. Επε τότε Μαριάμ· δο δούλη το Κυρίου· ς μο γίν πως επες. Κα φυγε π’ ατν γγελος.

Σύντομο σχόλιο
Με την παρακοή μιάς γυναίκας ήλθε το θάνατος στην ανθρωπότητα, με την υπακοή μιάς γυναίκας ήρθε η σωτηρία. Ο Θεός μας ζητά πάντα την συνεργασία μας για την σωτηρία μας. Μας θέλει ελεύθερους, αληθινά παιδιά του. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: