Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι».
Όποιος θέλει ελεύθερα, όχι πιεστικά, αλλά θεληματικά και συνειδητά είναι προσκεκλημένος του Ιησού Χριστού.
Η άρνηση του εαυτού μας ανοίγει τη δυνατότητα της αποδοχής του άλλου, ενώ η άρση του σταυρού είναι η παραδοχή και η συμμετοχή στα παθήματα των άλλων.
Η άρνηση του εαυτού μας ανοίγει τη δυνατότητα της αποδοχής του άλλου, ενώ η άρση του σταυρού είναι η παραδοχή και η συμμετοχή στα παθήματα των άλλων.
Πιο απλά η πρόσκληση ξέρετε τι λέει; Θέλετε να έρθετε μαζί μου, κοιτάξτε γύρω σας, δείτε τους συνανθρώπους σας και μπείτε ανάμεσα στη ζωή τους και προσπαθήσετε να κάνετε πιο άνετη τη ζωή τους. Ασχοληθείτε μαζί τους. Πρόσκληση ζωής, αγώνα και αγωνίας για τους άλλους. Δε λέει ο Χριστός ελάτε μαζί μου στους ουρανούς να σας κατατάξω εν χώρα ζώντων. Η πρόσκληση είναι σαφής και κατηγορηματική. Μαζί με τους άλλους βρίσκεται ο Χριστός. Στους πονεμένους, στους περιφρονεμένους, στους φτωχούς, στους αδυνάτους.
Ο πιστός τα δίνει όλα για τους άλλους. Δεν κρατά τίποτα για τον εαυτό του. Για τον ίδιο έχει ο Θεός. Φυσικά αυτό είναι το χρέος μας. Να βγούμε από τη λογική τη δική μας και να μπούμε στη λογική του Θεού. Δηλαδή να κάνουμε αυτό που κάνει ο Χριστός. Να θυσιαζόμαστε καθημερινά για τους άλλους. Να μπούμε στις δυσκολίες της ζωής των άλλων. Αυτό θέλει δύναμη. Θέλει γερά κόκαλα. Όμως δεν είναι αδύνατο . Αν το θελήσουμε το μπορούμε και όπου δυσκολευόμαστε ο Θεός είναι μαζί μας. Θα μας στηρίξει στον αγώνα της αλήθειας και της ζωής. «Ος γαρ αν θέλει την ψυχήν αυτού σώσαι απολέσει αυτήν». Στην αρχή ο Χριστός μας λέει θα με βρείτε εδώ, εκεί. Ελάτε. Αφήστε όλα τα άλλα και ελάτε να ζήσετε. Εδώ μας βάζει στην τάξη των προχωρημένων. Όποιος θέλει να βρει την πηγή της ζωής, δηλ. το Θεό, πρέπει να μη λυπάται τη δική του ζωή. Κόπους και μόχθους. Όλα για το Θεό. Όλα ή τίποτα. Να ξοδέψουμε όλη την επίγεια πρόσκαιρη ζωή μας για να βρούμε την αιώνια ζωή, τη Θεοζωή.
Τα όργανα, ο χορός το πανηγύρι της Θεϊκής πρόσκλησης σε μας, μας δίνει τη δυνατότητα να διασκεδάζουμε την προσκαιρότητα, με την αιωνιότητα. Να χάνουμε τη γη και να κερδίζουμε τον ουρανό. Δίνουμε το πρόσκαιρο και λαμβάνουμε το αιώνιο. Δίνουμε το ανθρώπινο και κερδίζουμε το Θεϊκό. Καταθέτουμε τις αδυναμίες μας στο πανηγύρι του Θεού και το χάρισμα που κερδίζουμε είναι δυνατό, άφθαρτο εις ζωήν αιωνιον.
Η επιλογή της προσωπικής μας συμμετοχής ανήκει σε μας. «Όστις θέλει…»
Το πρόβλημα και η αμαρτία μας ξέρετε ποιο είναι; Ότι κανένας δε λειτουργεί με δικαιοσύνη, με έλεος, με φιλανθρωπία. Γιατί αυτά είναι χαρακτηριστικά του Θεού. Εμείς λειτουργούμε μακριά ή χωρίς το Θεό. Τα χαρακτηριστικά του μας μάραναν; Το σημερινό ευαγγέλιο συνολικά είναι μια πρόσκληση μετάνοιας και επιστροφή μας στο Θεό και την κατά Θεό ζωή. Η ζωή του Θεού είναι η πρώτη και μεγαλύτερη ανάγκη του κόσμου, του ανθρώπου, των καιρών και των περιστάσεων. Για την Ειρήνη και τη δικαιοσύνη.
Για την ανθρωπιά και τον πολιτισμό.
Για τα έθνη και τους λαούς.
Για τους άρχοντες και τους αρχόμενους.
Για τη φύση και κτήση και πάντα τα «εν αυτοίς».
Για τα έθνη και τους λαούς.
Για τους άρχοντες και τους αρχόμενους.
Για τη φύση και κτήση και πάντα τα «εν αυτοίς».
Η αγάπη, η καταλλαγή, η ενότητα, η επικοινωνία, η αλληλεγγύη, η αλληλοκατανόηση, η αδελφοσύνη είναι στοιχεία χαράς , προόδου και ζωής. Είναι στοιχεία με θετική καταβολή ανθρωπιάς και αληθινού πολιτισμού.
πρωτ. Στυλιανός Θεοδωρογλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου