Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2011

Κυριακή προ της Υψώσεως (Ιω. γ’, 13-17) κήρυγμα επί του Ευαγγελίου



του Ιωάννη Δήμου
Θεολόγου - Φιλολόγου
από την ιστοσελίδα του:  www.sostikalogia.com
Κυριακή σήμερα προ της υψώσεως του Τιμίου Σταυρού, μας δίνεται η ευκαιρία να αναφερθούμε στο υπέροχο αυτό σύμβολο του Χριστιανισμού, με λίγα λόγια βέβαια. Το σημείο του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού εμπνέει σεβασμό και θαυμασμό σε όλους τους χριστιανούς. Δεν έπαυσαν όμως να υπάρχουν δυστυχώς και μερικοί τυφλοί πνευματικά άνθρωποι, αιρετικοί και κακόδοξοι. Αυτοί   αρνούνται  την αξία του σημείου του Σταυρού, και  θεωρούν το Σταυρό  φονικό όργανο, με το οποίο σταυρώθηκε ο Χριστός. Προσπαθούν μάλιστα να παρασύρουν και άλλους ανθρώπους στην πλάνη τους. Είναι δε φοβερό το ότι υπάρχουν αφελείς μεταξύ του χριστιανικού κόσμου που ακολουθούν τους ζωντανούς αυτούς νεκρούς και γίνονται όργανα και θύματα τους. Οι αιρετικοί αυτοί έχουν πάθει τόση σύγχυση ώστε δε μπορούν να καταλάβουν ότι η ευθύνη για το έγκλημα του Γολγοθά βρίσκεται στην εγκληματική διάθεση των σταυρωτών και όχι στο σταυρό  που χρησιμοποιήθηκε ως μέσο  από αυτούς. Ανεξάρτητα όμως από τις αιρετικές αυτές απόψεις, η αξία του Σταυρού δεν καταργείται, γιατί η σημασία του είναι αιώνια.
Ο Σταυρός έχει προτυπωθεί στην Παλαιά Διαθήκη όπως φαίνεται στα εξής περιστατικά. Πρώτον, η ράβδος του Μωυσή  που χάραξε το αήττητο όπλο του Σταυρού στην επιφάνεια της Ερυθράς θάλασσας. Δεύτερον, η έκταση των χειρών του Μωυσή που κατά τη σύγκρουση του Ισραήλ με τον Αμαλήκ, σχημάτισε το σημείο του Σταυρού. Τρίτον, ο όφις που υψώθηκε από το Μωυσή στην έρημο. Τέταρτον, το ξύλο στα νερά της Μερρά που συμβόλιζε και αυτό  το ζωοποιό Σταυρό. Όλα αυτά μαρτυρούν ότι ο Σταυρός δεν είναι φονικό όργανο, όπως ανόητα νομίζουν οι αιρετικοί, αλλά παγκόσμιο σχήμα, ο φύλαξ της οικουμένης, η κλίμακα και γέφυρα μεταξύ ουρανού και γης. Ο Σταυρός είναι το ξύλο της υπακοής με το οποίο εκδηλώθηκε η υπακοή του Υιού του Θεού προς τον Πατέρα Του. Είναι το όργανο που προξενεί φόβο και τρόμο  στον πονηρό, του οποίου την κεφαλή συνέτριψε.
Και πράγματι ενώ σκοπός του σατανά ήταν να απομακρύνει το Χριστό από τη ζωή, γιατί με τη διδασκαλία Του παρέλυε τη δύναμη του και άρπαζε τους ανθρώπους από τις παγίδες του, όμως απέτυχε. Ο διάβολος  έπεσε από εκεί που δεν το περίμενε, αφού ο Σταυρός του Κυρίου τον συνέτριψε κυριολεκτικά. Ο σατανάς δεν κατάλαβε ότι ανεβάζοντας το Χριστό στο Σταυρό θα ζημιωνόταν ο ίδιος. Δε φαντάστηκε ότι η πανσοφία του Θεού θα αντέστρεφε τους όρους με αποτέλεσμα,  όχι μόνο να αχρηστευτούν τα δολοφονικά σχέδιά του, αλλά και να βρεθεί  η κεφαλή του ποδοπατημένη κάτω από το Σταυρό. Έτσι, ενώ ο Αδάμ έχασε τον παράδεισο, επειδή έφαγε από το ξύλο του δένδρου, κατά τον ίδιο τρόπο άνοιξε πάλι η πύλη του ουρανού για να δεχθεί τον άνθρωπο με τη δύναμη του ξύλου του Σταυρού.
Ο Σταυρός είναι μεν το σύμβολο των παθών και  της σταυρικής θυσίας του Κυρίου, αλλά είναι και το σύμβολο  της αυταπαρνήσεως των χριστιανών, αφού ο κάθε πιστός συμμετέχει στα παθήματα του Χριστού.  Ο Απόστολος  Παύλος διαβεβαιώνει αυτό με τα εξής λόγια, «εγώ γαρ τα στίγματα του Κυρίου Ιησού εν τω σώματί μου βαστάζω».Τέλος, ο Σταυρός είναι το σύμβολο της θυσίας και της υπακοής στο θέλημα του Θεού, αφού ο Ίδιος ο Κύριος  «εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού». Ας τον μιμηθούμε. Αμήν.
http://www.zoiforos.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=68&Itemid=29

Δεν υπάρχουν σχόλια: