Ο απόστολος Παύλος, όπως είναι γνωστό, έτυχε μεγάλων αποκαλύψεων. Πρώτα πρώτα ήταν κλητός Απόστολος, δηλ. τον κάλεσε ο ίδιος ο Κύριος στην πίστη και στην διακονία του κηρύγματος. Μετά είχε μια καταπληκτική αρπαγή στον Παράδεισο, όπου έζησε τα θεία: «και οίδα τον τοιούτον άνθρωπον… ότι ηρπάγη εις τον παράδεισον και ήκουσεν άρρητα ρήματα…». Εδώ είναι και το θαυμαστό. Παρόλες τις φοβερές αποκαλύψεις που του χάρισε ο Χριστός, δεν είχε την περιέργεια να μάθει με ποιο τρόπο πραγματοποιούνταν. Βίωνε το γεγονός χωρίς περιέργεια: «…ο Θεός οίδεν». Ας δούμε το πάθος της περιέργειας.
Υπάρχουν μερικά περιστατικά μέσα στην Γραφή που μας αποθαρρύνουν να έχουμε περιέργεια γύρω από τα απόρρητα μυστήρια του Θεού. ας πούμε δύο τρία. Το πρώτο είναι το περιστατικό με την Σαμαρείτιδα. Όταν ο Κύριος της μίλησε για το ζωηφόρο ύδωρ της χάριτος του Θεού, η Σαμαρείτιδα του ζήτησε «τούτο το ύδωρ». Τότε ο Χριστός της έκανε μια παράξενη ερώτηση: «ύπαγε φώνησον τον άνδρα σου και ελθέ ενθάδε». Αυτή ζητούσε να μάθει πώς θα αποκτήσει το ύδωρ το ζωντανό κι ο Χριστός την ρωτούσε να πληροφορηθεί πράγματα της προσωπικής της ζωής. Ήθελε να της πεί πως δεν επιτρέπεται να ζητάει και μάλιστα με κάποιο απλοϊκό τρόπο να μάθει τα απόρρητα του Θεού, ενώ είχε μια αμαρτωλή ζωή. Πρώτα έπρεπε να διορθώσει τον εαυτό της και μετά θα της έδινε ο Θεός να ζήσει τα πνευματικά.
Το άλλο περιστατικό. Αναφέρεται στον ευαγγελιστή Λουκά πώς ο Ιησούς «διεπορεύετο κατά πόλεις και κώμας διδάσκων». Κατά την διάρκεια της περιοδείας κάποιος τον ρώτησε: «Κύριε, ει ολίγοι οι σωζόμενοι;». Ρώτησε με αφέλεια ή και με αγωνία, εάν θα σωθούν λίγοι ή πολλοί. Ο Χριστός δεν ικανοποίησε την ανώφελη περιέργειά του. αντίθετα του είπε: «αγωνίζεσθε εισελθείν δια της στενής πύλης…». Το εάν θα σωθούν πολλοί ή λίγοι είναι αποκλειστικό δικαίωμα του Θεού. Αντίθετα, δικό μας μέλημα είναι να πορευόμαστε την στενή οδό του Θεού και να εφαρμόζουμε τις εντολές Του. η περιέργεια που έχουμε πολλοί από μας να μάθουμε ποιοι θα εισέλθουν στην Βασιλεία των Ουρανών, δεν είναι κατά Θεόν και δεν μας αφορά.
Άλλο περιστατικό. Είναι του αποστόλου Παύλου. Δεν μπαίνουμε στην ουσία των αποκαλύψεων, αλλά μόνο στα περιστατικά. Γνωρίζουμε όλοι μας πώς δέχθηκε την πρώτη αποκάλυψη του Χριστού, όταν πήγαινε στην Δαμασκό «εμπνέων απειλής και φόνου εις τους μαθητάς του Κυρίου». Ήταν φορτωμένος με μένος και εμπάθεια εναντίον των Χριστιανών. Τότε δέχθηκε την δωρεά της αποκαλύψεως του Χριστού. Επειδή όμως ήταν κυριολεκτικά μανιασμένος εναντίον των μαθητών του Κυρίου, η φανέρωση του Χριστού και τον ωφέλησε και τον έβλαψε σωματικά. Η ωφέλεια είναι πως πίστεψε στον Χριστό, ενώ η βλάβη είναι πως τυφλώθηκε σωματικά. Βλέπουμε πως η χάρη του Θεού ενεργεί και αρνητικά στον αμαρτωλό άνθρωπο. Όχι αυτή καθ’ εαυτή η χάρη, αλλά η αμαρτωλή κατάσταση του ανθρώπου γίνεται αφορμή να υποστεί και ζημιές. «Πυρ γαρ εστιν τους αναξίους φλέγων», λέει το γνωστό τροπάριο για την Θεία Ευχαριστία. Αργότερα, όταν πλέον ο απόστ. Παύλος έχε γίνει σκεύος της εκλογής του Θεού, ανέβηκε μέχρι τρίτου ουρανού και δεν έπαθε τίποτε. Η αποκάλυψη της Βασιλείας του Θεού, δηλ του Χριστού, ήταν την δεύτερη φορά χαροποιός.
Βλέπουμε πως η φιλοπερίεργη αυτή διάθεση δεν ωφελεί τον άνθρωπο. αντίθετα, πάρα πολλές φορές τον φέρνει σε δύσκολες πνευματικές καταστάσεις. Δεν επιτρέπεται σε μας να βάζουμε στην κόλαση ή στον Παράδεισο τους ανθρώπους ανάλογα με την εκτίμησή μας. Είναι πολύ άσχημη και αθεολόγητη η συνήθειά μας να προλαβαίνουμε την κρίση του Θεού και να βγάζουμε συμπεράσματα για ανθρώπους, έστω κι αν γνωρίζουμε τις διάφορες αμαρτίες και παραβάσεις τους. Ας αφήσουμε τον Θεό να κρίνει.
Ακόμη δεν είναι ωφέλιμο πνευματικά να διερευνούμε τα μυστήρια του Θεού και να θέλουμε να μάθουμε ακόμη και λεπτομέρειες. Το δικό μας χρέος είναι να μάθουμε εκείνα που χρειάζονται για να σωθούμε. Τα άλλο όπως π.χ. πόσοι είναι οι άγγελοι, πώς δημιουργήθηκαν ή πώς ο άρτος και ο οίνος γίνονται σώμα και αίμα Χριστού, ή πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία και πολλά όμοια δεν ανήκουν στην ανθρώπινη γνώση, αλλά στην θέληση του Θεού και στις ενέργειές Του.
Εμείς να φροντίζουμε να ζούμε με μετάνοια και να ζητάμε να μάθουμε τί θέλει ο Θεός από εμάς κι όχι να διερευνούμε τα κρίματα του Θεού και να προσδιορίζουμε τις ενέργειές Του. Εάν είμαστε φιλοπερίεργοι, θα πέσουμε έξω. Εάν είμαστε ταπεινοί, θα ζήσουμε πολλά από τα μυστήρια του Θεού. Αμήν.
+Ο Εδ. Ι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου