Μέσα στις συνάξεις της Εκκλησίας μας και μάλιστα στο μυστήριο της θ. Ευχαριστίας ομολογούμε δύο χιλιάδες χρόνια: «Ανάστασιν Χριστού θεασάμενοι». Ο άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος ερωτά: «αφού το γεγονός αυτό έγινε πριν από δύο χιλιετίες, αφού αδύνατο να το έχουμε δεί εμείς, όπως το είδαν οι Α:πόστολοι, μήπως τότε λέμε ψέματα;» Κι απαντά ο ίδιος: «Όχι φυσικά. Βλέπουμε «ως εν ενεί εκάστω ημών των πιστών εγγινομένης, δηλονότι της Χριστού αναστάσεως». Σε κάθε έναν από μας και σε κάθε ώρα ενεργείται το μυστήριο της εγέρσεως του Κυρίου. Μέσα στην ψυχή μας αποκαλύπτεται ο Χριστός με τις λαμπροφόρες αστραπές της θεότητός του.
Με τα μυστήρια λοιπόν της Εκκλησίας μας και μάλιστα της θ. Ευχαριστίας ζούμε το μεγάλο αυτό γεγονός, «τον θάνατον του Κυρίου καταγγέλλομεν και την Ανάστασιν ομολογούμεν». Γι αυτό και δεν πρέπει για κανένα λόγο να απουσιάζουμε από τις λατρευτικές συνάξεις της Εκκλησίας μας, για να μην πάθουμε εξαιτίας της ραθυμίας και της προσκόλλησής μας στα γήινα ό,τι έπαθε ο Θωμάς, που δεν ήλθε στην ώρα του. Ο Θωμάς όσο ήταν μόνος του, αστόχησε στην αλήθεια της Αναστάσεως, ενώ όταν ήταν με τους άλλους μαζί, ευτύχησε να δει τον Ιησού. Η σύναξη της Λειτουργίας μας προφυλάσσει από τα ατοπήματα και μας κάνει να ζήσουμε τα αναστάσιμα βιώματα.
Το παγκόσμιο χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως, που είναι και μήνυμα της δικής μας έγερσης, «των κάτω κειμένων», δηλ. των αμαρτωλών, ας το ζήσουμε πρώτα εμείς και ας το μεταφέρουμε και προς τα έξω κυρίως με την ζωή και έπειτα με τα λόγια μας. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ – ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ.
(από το βιβλίο των εκδόσεων της Αποστολικής Διακονίας, «ο επιούσιος άρτος», του Σεβ. Μητρ. Εδέσσης Ιωήλ Φραγκάκου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου