Η μεγαλύτερη επιτυχία των κομμάτων και των επαγγελματιών της πολιτικής είναι ότι έπεισαν τον έλληνα ότι χωρίς αυτούς δεν μπορεί να επιτύχει τίποτα. Αυτόν τον μύθο κατέρριψαν οι δικτατορίες του 20ου αιώνα. Αλλά ο Έλληνας αρέσκεται στους μύθους.Εκμεταλλευόμενοι την κουτοπονηριά του, τον κατάφεραν να αισθάνεται ότι η Ελλάδα δεν είναι η πατρίδα του ούτε το σπίτι του αλλά ένα μαγαζάκι που ανήκει στα κόμματα και τους ιδιοκτήτες τους.
Προσπάθησαν και πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό να αισθάνεται ο Έλληνας αξία μόνο αν υποταχθεί και χωθεί μέσα στις σκουληκότρυπες των κομμάτων. Τον έκαναν από αφεντικό σκλάβο των ορέξεών τους.
Οι αισχροί υπηρέτες του λαού σφετερίστηκαν την εξουσία του Έλληνα.
Εκείνο που φοβούνται είναι η αδιαφορία. Είναι το να τους δείχνει ο πολίτης ότι η θέση τους δεν είναι ψηλά αλλά χαμηλά. Φοβούνται μήπως ο Έλληνας αρχίσει να φέρνεται σαν πολίτης.
Η βία που βλέπουμε δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι τρομοκράτησης του λαού, για να μην απαιτεί τα δίκαιά του, δηλαδή την διοίκηση της χώρας του από τον ίδιο.
Ο πολίτης δεν χρησιμοποιεί βία κατά του κακού υπηρέτη του. Απαιτεί, όσο υπάρχει το παρόν σύστημα, να τον εκπροσωπεί και να γίνεται φανερή η εκπροσώπηση αυτή. Σε διαφορετική περίπτωση έχει δύο όπλα. Την διαπόμπευση του πολιτικού με αποδείξεις ότι δεν τον εκπροσωπεί αλλά σφετερίστηκε την εξουσία που του παραχώρησε ο πολίτης προς ίδιον όφελος, και την απαίτηση της παραιτήσεώς του.
Ο Έλληνας είναι ιδιοκτήτης της χώρας. Η Ελλάδα είναι το σπίτι μας. Και στο σπίτι μας κουμάντο κάνουμε ΕΜΕΙΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου