Τρίτη 19 Απριλίου 2011

Γιατί σέ καιρό νηστείας νηστεύουμε τό λάδι καί τά ψάρια καί τρῶμε ἐλιές καί αὐγοτάραχο;



παντ είμνηστος καθηγητής τς Λειτουργικς ω. Φουντούλης παλιά καί ληθινή νηστεία συνίσταται στήν πλήρη ποχή τροφς στήν ξηροφαγία. πειδή μως ατή δέν εναι δυνατόν νά τηρηθε στίς μεγάλες περιόδους τν νηστειν το κκλησιαστικο τους, λόγ δύσκολων 
συνθηκν ζως λλειψης ζήλου, χουν στήν πράξη πινοηθε διάφορες διευκολύνσεις, στε νά εναι δυνατή φαρμογή τς νηστείας πό λους τούς πιστούς.
Στήν ρχαία ποχή ο χριστιανοί μετά τήν νάτη ρα (3 μ.μ.) τν νηστήσιμων μερν κατέλυαν μόνο νερό καί ψωμί. Σιγά-σιγά μως χι μόνο διάρκεια τς λοκληρωτικς ποχς πό τροφή περιορίστηκε στά συνηθισμένα καί στίς λλες μέρες ρια γι᾿ ατό μετατέθηκαν καί ο σπερινοί τς Τεσσαρακοστς καί ο Προηγιασμένες τό πρωί λλά καί λλα εδη τροφν ρχισαν νά χρησιμοποιονται, πως ο καρποί, τά σπρια, τά στρακόδερμα, τά μαλάκια κ.ο.κ.
Μέσα στά πλαίσια ατά μπορε νά κατανοηθε καί τό τι τρμε λιές κατά τίς μέρες πού δέν τρμε λάδι, καί αγοτάραχο κατά τίς μέρες πού πέχουμε πό ψάρια. Γιά τό πρτο μπορομε νά πικαλεστομε τό λόγο τι ο λιές τρώγονται ς καρπός, ν παγόρευση το λαδιο φορ στά φαγητά πού παρασκευάζονται μέ λάδι. Γιά τό δεύτερο δικαιολογία εναι λιγότερο ελογη, φο δέν σχύει τό διο γιά τό γάλα τά αγά, λλά καί ατά παγορεύονται κατά τίς νηστεες μας ς «καρπός... καί γεννήματα ν πεχόμεθα» κατά τόν 56ο κανόνα τς Πενθέκτης Οκουμενικς Συνόδου. Γνωρίζω πάντως ελαβες χριστιανούς πού κατανοον τι πρόκειται γιά «οκονομία», καί κατά τίς μέρες τν μεγάλων νηστειν, πως καί τήν παραμονή πού θά κοινωνήσουν, πέχουν καί πό λιές καί πό αγοτάραχο.
Εναι λήθεια πώς ατή τήν ρώτηση τήν κομε συχνά πό καλοπροαίρετους πιστούς καί συχνότερα πό μερικούς πού ερωνεύονται τίς νηστεες. Θά μποροσε καί στίς δύο περιπτώσεις νά πογραμμιστε λαστικότητα καί τό φιλάνθρωπο τν σχετικν θίμων καί τν κανόνων τς κκλησίας, πού δέν χουν σκοπό νά ξοντώσουν τούς νθρώπους, λλά νά τούς βοηθήσουν νά σκηθον στήν γκράτεια καί νά κυριαρχήσουν στά πάθη τους. ν τούς σκανδαλίζουν ο τροφές ατές, μπορον νά πέχουν πό ατές χωρίς κατά τόν πόστολο νά ξουθενώνουν τούς «σθίοντας» νά «κρίνουν» (Ρω 14,3) τήν κκλησία γιά τήν φιλάνθρωπη τακτική της. Τό νά ναλάβει κκλησία γώνα γιά τήν κκαθάριση τν σχετικν μέ τή νηστεία θίμων καί τν τροφν πού τρώγονται χι σ᾿ ατήν, οτε το παρόντος εναι οτε μπορε νά μείνει πάντοτε μέσα στά ρια τς σοβαρότητος. κενο πού πρωτεύει εναι τονισμός τς νάγκης τς νηστείας καί τς πνευματικς φέλειας πού προέρχεται π᾿ ατή, καθώς καί προσπάθεια γιά τήν κατά τό δυνατόν συμμόρφωση τν πιστν στίς σχετικές κκλησιαστικές διατάξεις, πού ρκετά χουν τονήσει στίς μέρες μας.

apolytrosis.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια: