Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, κάνει θριαμβευτικά την είσοδό του στα Ιεροσόλυμα. Αυτό που είχαν προκαταγγείλει οι προφήτες, πραγματοποιείται, και η χαρά έχει πλημμυρίσει τις καρδιές των ανθρώπων. Ακριβώς δε επειδή η Κυριακή των Βαΐων είναι ημέρα μεγάλης χαράς, και η χαρά, εκτός των άλλων, θα πρέπει να είναι το μόνιμο γνώρισμα των πιστών χριστιανών, θα δούμε στη συνέχεια τη μετάφραση του ιερού κειμένου, και κατόπιν ο λόγος μας θα επικεντρωθεί στο μεγάλο θέμα που μας αναπτύσσει ο θείος απόστολος.....
«4Αδελφοί, να χαίρεστε πάντοτε με τη χαρά που δίνει η κοινωνία με τον Κύριο. Θα το πω και πάλι: Να χαίρεστε. 5Σ’όλους να δείχνετε την καλοσύνη σας. Ο Κύριος έρχεται σύντομα. 6Για τίποτε να μην σας πιάνει άγχος, αλλά σε κάθε περίσταση τα αιτήματά σας να τα απευθύνετε στο Θεό με προσευχή και δέηση, που θα συνοδεύονται από ευχαριστία. 7Και η ειρήνη του Θεού, που είναι ασύλληπτη στο ανθρώπινο μυαλό, θα διαφυλάξει τις καρδιές και τις σκέψεις σας κοντά στον Ιησού Χριστό. 8Τέλος, αδελφοί μου, ό,τι αληθινό, σεμνό, δίκαιο, καθαρό, αξιαγάπητο, καλόφημο, ό,τι έχει σχέση με την αρετή και είναι άξιο επαίνου, αυτά να έχετε στο μυαλό σας. 9Αυτά που μάθατε, παραλάβατε και ακούσατε από μένα, αυτά που είδατε σε μένα, αυτά να κάνετε κι εσείς. Και ο Θεός που δίνει την ειρήνη θα είναι μαζί σας».• Δεν υπάρχει φυσιολογικός άνθρωπος, αδελφοί μου, που να μη διψά με όλη του την καρδιά τη χαρά και την ευτυχία. Αυτό συνέβαινε πάντοτε, συμβαίνει και θα εξακολουθεί να ισχύει έως ότου υπάρχουν άνθρωποι επάνω στη γη. Και αν τούτο ισχύει για όλους τους ανθρώπους, οπωσδήποτε ισχύει για τους πιστούς που αναγνωρίζουν τον Ιησού ως Κύριον και Θεόν τους και οικοδομούνται ως γνήσια μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας Του.
Αλλά τί είναι επιτέλους η χαρά που όλοι μας τόσο ποθούμε; (Όταν κάνουμε λόγο περί χαράς, φυσικά εννοούμε όχι την «χαρά του κόσμου και της αμαρτίας», αλλά μιλούμε για την πνευματική χαρά).
Η κατάσταση αυτή είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος και μας την χαρίζει ο ίδιος ο Κύριος, μαζί με τους άλλους καρπούς του Πνεύματος. Είναι αποτέλεσμα και καρπός της αγάπης του Θεού προς εμάς. Και όσο στενότερα συνδέεται ο άνθρωπος με Αυτόν, τόσο και περισσότερο τον αισθάνεται ως Σωτήρα και Λυτρωτή και χαίρεται να ζει σύμφωνα με το πανάγιον Θέλημά Του. Όσο δε περισσότερο βιώνει τη ζωή του Χριστού, τόσο και περισσότερο αποκτά το χάρισμα της χαράς.
• Να σχολιάσουμε, από την αντίθετη τώρα πλευρά τί αισθάνεται ο άνθρωπος που έχει απομακρυνθεί από την πηγή της χαράς; Όλοι μας ζούμε μέσα στην κοινωνία και καθημερινώς βλέπουμε τα πρόσωπα των συνανθρώπων μας. Πόσες φορές, αλήθεια, η θλίψη είναι αποτυπωμένη στα μάτια των αδελφών μας!... Πόσοι άνθρωποι σήμερα είναι ταραγμένοι; Πόσο έχουν γίνει ευέξαπτοι και νευρικοί; Και πόσο κατάντησαν κατηφείς και ανικανοποίητοι;
Μα γιατί όλα αυτά; Ρωτούν αρκετοί, λες και οι ίδιοι που ρωτούν ζουν σε άλλον πλανήτη.
Γιατί; Διότι αντιμετωπίζουν τα προβλήματά τους χωρίς τον Ιησού και έξω από την κιβωτό της σωτηρίας που είναι η Εκκλησία μας.
Και ενώ αυτή η θλιβερή κατάσταση ισχύει για τους μακράν της χάριτος ανθρώπους, αντιθέτως, οι συνειδητοί πιστοί, αγωνίζονται, όλα τα θέματα της προσωπικής και οικογενειακής τους ζωής, να τα τακτοποιούν «εν Κυρίω». Να τα βλέπουν και να τα ρυθμίζουν κάτω από το φως της παρουσίας του Θεού, έχοντας μέσα στη συνείδησή τους ζωντανή την πανταχού παρουσία της Αγίας Τριάδος.
Αυτή δε η διαυγής και γλυκύτατη ατμόσφαιρα της πίστεως και της απολύτου εμπιστοσύνης προς Αυτόν, έχει ως επακόλουθο, το δώρο της χαράς να γίνεται ολοένα και περισσότερο μόνιμη και φυσική κατάσταση στα βάθη της υπάρξεώς μας.
Φυσικά, θα ήμασταν εκτός πραγματικότητας αν υποστηρίζαμε ότι ο χριστιανός δεν θα αντιμετωπίσει και δύσκολες και μάλιστα πολύ δύσκολες καταστάσεις. Ναι, έρχονται και θα έρχονται οι θλίψεις και γενικώς οι στενόχωρες καταστάσεις στη ζωή μας. Αυτά όμως μόνο εξωτερικά, έστω και αν οι θλίψεις και δοκιμασίες, κάποιες φορές είναι μόνιμες. Όπως ακριβώς ο ωκεανός παρουσιάζεται κατά καιρούς και φουρτουνιασμένος, και νομίζει κανείς ότι δεν θα μπορέσει να τον διαπλεύσει, στα βάθη του όμως τα ύδατα παραμένουν ατάραχα και η ζωή στα «σπλάγχνα» του συνεχίζεται με κάθε ρυθμό και ηρεμία, έτσι ακριβώς και ο πιστός, μπορεί εξωτερικώς να θλίβεται και να πονά, στα βάθη όμως της καρδιάς του βιώνει την χαρά και την «ειρήνην την πάντα νουν υπερέχουσαν».
• Ας μάθουμε, λοιπόν, αγαπητοί να ζούμε την ζωή των εντολών του Χριστού σε όλες τις εκφάνσεις του βίου μας, όπως μας περιγράφει το αποστολικό μας ανάγνωσμα, και να είμαστε απολύτως βέβαιοι ότι τόσο η χαρά, όσο και τα άλλα δώρα του Αγίου Πνεύματος, θα μας χαρίζουν αυτό ακριβώς που ως άνθρωποι λογικοί επιθυμούμε, λαχταρούμε και για το οποίο είμαστε πλασμένοι.
Αμήν.
Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος,Ιεροκήρυξ της Ι. Μητρ. Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Το email (ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) του π. Ιωήλ είναι: p.ioil@freemail.gr
http://elekklesia.blogspot.com/2010/03/4-9.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου