Γ. Κακαρελίδης
Ἔχει κανένα λόγο νὰ σωθῇ αὐτὸ τὸ κράτος; Ἕνα κράτος ὅπου κυριαρχεῖ τὸ δόγμα τῆς κουτάλας καὶ τὸ δόγμα τοῦ ἑαυτουλισμοῦ! Ἐξηγοῦμαι:
-τό δόγμα τῆς κουτάλας ἀφορᾶ τὴν ἀποτελεσματικὴ ἔφοδο στὸ δημόσιο ταμεῖο. Εἶναι τό λεγόμενο καὶ παρεξηγημένο «βάλσαμο», ποὺ ἀναφέρεται ὁ στρατηγός Μακρυγιάννης. Παρεξηγημένο, βέβαια, διότι ὁ στρατηγός ἀναφερόταν στὸν παραμερισμό τῶν ἀγωνιστῶν ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς, σὲ σημεῖο ποὺ πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πρώτους, κατήντησαν ζητιάνοι καὶ ἀπέθαναν στὴν ψᾶθα, ἐνῷ γιὰ τοὺς σφετεριστές πολιτικοὺς δὲν ὑπάρχουν ἀντίστοιχες ἀναφορές.
Σέ αὐτό φυσικά ὑπάγονται, ὄχι μόνο οἱ μιζαρισμένοι (ὡς ἐπὶ παραδείγματι ὁ κ. Τσοχατζόπουλος), οἱ σφετεριστές ἐθνικῶν γαιῶν, τὸ πελατειακό σύστημα (πρῶτος μετεπαναστατικός διδάξας, μὲ τὸ αζημίωτο, ὁ Κωλέττης), ὅσοι καταλαμβάνουν ἀναξίως δημόσιες θέσεις, ἀλλά καὶ κάθε πολιτικός πάτρωνάς τους, ποὺ συντελεῖ σὲ αὐτό. Δὲν εἶναι ἄλλωστε παράδοξο, τὸ «ἄγνωστο» γεγονός, ὅτι μετὰ τὰ τρία πρῶτα ἐπαναστατικά συντάγματα (1821-1827), καταργήθηκε ἡ συνταγματικὴ ἐπιταγή, τοῦ πρώτου στὴν ἱστορία …ΑΣΕΠ (ἡ διάταξη περί διορισμῶν στὸ Δημόσιο, αὐτολεξεί «δοτήρ δὲ τούτων ἡ ἀξιότης Ἑκάστου»).
-τὸ δόγμα τοῦ ἑαυτουλισμοῦ (ἤ τῆς ἀτομικότητος ἤ τῆς τοποθέτησης τοῦ Ἐγώ ὑπεράνω κάθε συλλογικῆς αξίας). Ἀκριβέστερα ἡ Ἑλληνικὴ ἀτομικότης εἶναι ὁ ἁμιγέστερος ἀνθρώπινος τύπος, ποὺ ἐμφανίσθηκε στὴν ἱστορία. Ὡς προϋπόθεση τῆς κοινωνικῆς καὶ πολιτικῆς ἐλευθερίας. Στὰ παλαιά ἀρνητικά, ἐξέθρεψε Ἀλκιβιάδηδες, στὰ σύγχρονα, τὴν ἀνικανότητα τοῦ ἀτόμου νὰ ὑφίσταται συλλογικά καὶ κοινωνικά. Ἰδίως μετὰ τὴν κατάργηση τῶν Κοινῶν, ἀπὸ τὴν Βαυαροκρατία καὶ ὁριστικά μετὰ τὴν στάση τοῦ 1948. Μιὰ σύγχρονη ἐκδοχὴ του εἶναι ὁ ὠχαδερφισμὸς. Παρέκταση τοῦ δόγματος αὐτοῦ, εἶναι ἡ διάνοιξη τοῦ ὁμηρικοῦ προβλήματος τῆς γαστέρας, σὲ ὅσα φᾶμε ὅσα πιοῦμε καὶ προσφάτως, νομοθετικά δηλαδή ὡς αὐταξία, σὲ ὅσ’ἀρπάξει ὁ κ@λος μας.
Ἡ ἐκμηδένιση τῶν συλλογικῶν καὶ κοινωνικῶν ἀναφορῶν ὡς ἀξιῶν (ὅπως Πατρίδα, Κράτος, Ἔθνος, Κοινωνία, Πολιτισμός), αὐτὸ ποὺ μὲ ἕνα ὅρο ὀνομάζουμε ἐθνομηδενισμό καὶ ξαναγραφὴ τῆς ἱστορίας, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπὸ ζομπυποιημένα ἀνθρώπινα πλάσματα, ποὺ θανάτωσαν τὴν ὕπαρξή τους ὡς σχέση καὶ ἔκτοτε κυκλοφοροῦν ὡς ἀτομικά ζόμπυ, ποὺ ζοῦν στὶς περιοχές τοῦ λυκόφωτος, μέ μοναδικό μέλημά τους νὰ τρέφωνται καὶ συγκεκριμένα μὲ αἷμα παραγωγῆς ἄλλων.
Ἡ διαχρονικὴ ἐξέλιξη τῆς ρεμούλας καὶ καρέκλας, ἀπὸ ὑπουργικό «μέλημα» ἐπὶ δεξιᾶς (ΕΡΕ), στὴν πλατειά διάδοσή της, μὲ τὸν Παπανδρεϊσμό καὶ κυρίως στὴν σημίτεια ἐκσυγχρονιστική μετεξέλιξή της, συνετέλεσε στὸ νὰ βουλιάζουμαι συνεχῶς, σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα.
Ἐναργέστερη εἰκόνα, χώρας, που διαλύεται, δίνει ὁ καθηγητής τῆς Ἱστορίας τοῦ Παν/μίου Ἀθηνῶν, Δημήτριος Βερναρδάκης, σὲ σχόλιό του γιὰ τὴν Ἀνωτάτη Παιδεία: «μειράκια λαβόντα ἀπολυτήριο …εἰσέρχονται εἰς το Πανεπιστήμιο μὲ τὰ τσαρούχια, ὅπου άντί νὰ ἐγκύπτωσι εἰς τὴν μελέτη τῆς ἐπιστήμης, μεταβάλλουσι τὸ Πανεπιστήμιο εἰς κονίστρα φατριαστικῶν διαδηλώσεων… Πρό πολλῶν ἤδη ἐτῶν τὸ Πανεπιστήμιον δὲν κάμνει τίποτε εἰ μή μόνον νὰ ἀραιώνῃ τὰς τάξεις τῶν παραγωγικῶν μελισσῶν καὶ νὰ πυκνώνῃ τὰς τάξεις τῶν ἐθνοβόρων κηφήνων». Αὐτὰ ἐν ἔτει 1869!! Καὶ ἐστιάζει στό ἐθνοβόρων. Πῆρε 150 χρόνια νὰ φτάσουμε στὸ ὁριστικό τέλος. Καἰ αὐτό γιατί ἡ φαυλοκρατία καὶ ἡ ἐξουσιολαγνεία, εἶναι ἀδύνατο πλέον νὰ συντηρηθοῦν ἀπὸ τὴν Προστασία.
Ὑπάρχει λοιπόν, ἔστω καὶ ἀποχρῶν λόγος νὰ διατηρηθῇ αὐτὸ τὸ Ἑλληνικό, σχεδὸν, πτῶμα;
Μόνον ἕνας: διότι ἔστω καὶ ἀτελῶς, ἔστω καὶ στραβά, οἱ Ἕλληνες, ἐφαρμόζουμε συνεχῶς, σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τοῦ ἀργόσυρτου πολιτισμοῦ μας, ναὶ μὲ τίμημα, ἀλλά πάντα, τὸ « … Ἕν μὲν οὖν τῆς ἐλευθερίας σημεῖον, τὸ ζῆν ὡς βούλεταί τις. Τῆς μὲν οὖν δημοκρατίας ὅρος οὗτος δεύτερος τὸ μὴ ἄρχεσθαι, μάλιστα μὲν ὑπὸ μηδενός» (Πολιτικά, VI, 1317b).
Καὶ αὐτὸ εἶναι, ποὺ ξυνίζει, ὅλον αὐτὸν τὸν ἐσμὸ τῶν ἐγχώριων καὶ ξένων παρασιτικῶν σκουληκιῶν, ποὺ δὲν θὰ ἀναζητοῦσε κανείς, ἄν κάποιοι τὰ ποδοπατήσουν. Ὅτι μὲ ὅλα τὰ στραβά καὶ τὰ μὴ καθώς πρέπει, ἐπιμένουμε νὰ θεωροῦμε τὴν ἀτομική, κοινωνικὴ καὶ πολιτικὴ ἐλευθερία. Τὴν μὴ καθυπόταξη σὲ κανένα. Καὶ ἰδίως τὴν ἰσότητα, ἤτοι τὴν μὴ ἐκχώρηση τῆς πολιτικῆς στοὺς εἰδικοὺς καὶ λίγους. Πρᾶγμα ποὺ ἐνοχλεῖ τὴν Νέα Τάξη. Ἐγχώρια καὶ ἐξωχώρια. Ἄν μάλιστα μπορέσουμε καὶ άνακτήσουμε τὴν δημοκρατία …
https://vimasaronikou.wordpress.com/2016/02/15/%CE%B3%CE%B9%CE%B1%CF%84%E1%BD%B6-%CE%BD%E1%BD%B0-%CF%83%CF%89%CE%B8%E1%BF%87-%E1%BC%A1-%E1%BC%91%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1-%CF%83%CE%BF%CE%B2%CE%B1%CF%81%CE%AC-%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου