Φοβικοί οι ετεροφυλόφιλοι, άρα θεοφοβικοί οι αθεόφοβοι;

Στήν ἐποχή μας,

ἐποχή τῆς παραφροσύνης

καί τῆς πλάνης,

ἡ ζωή

τῶν νουνεχῶν ἀνθρώπων

ἔχει γίνει μαρτυρική.

π. Βασίλειος Βολουδάκης

«Ὅσοι χαρακτηρίζουν τοὺς ἑαυτοὺς τους ὁμοφυλόφιλους δὲν ἀποτελοῦν παρὰ συνειδητοὺς καὶ ὁλοφάνερους διεστραμμένους!»      (Σίγκµουντ Φρόϋντ)

Στήν ἐποχή μας, ἐποχή τῆς παραφροσύνης καί τῆς πλάνης, ἡ ζωή τῶν νουνεχῶν ἀνθρώπων ἔχει γίνει μαρτυρική, ἀφοῦ πρέπει «ἐν παντί καιρῷ καί πάσῃ ὥρᾳ» νά ἀναμετρῶνται μέ τόν παραλογισμό καί τό ψέμα, τά ὁποῖα ἔχουν καθίσει γιά τά καλά «ἐν θρόνῳ ὑψηλῷ καί ἐπηρμένῳ», στά Προεδρεῖα, στίς Κυβερνήσεις, στά Κοινοβούλια τῶν Κρατῶν καί στά Μ.Μ.Ε., νομοθετημένα, μάλιστα, καί κατοχυρωμένα μέ ἀποκρουστική βιαιότητα ἀπό τίς σύγχρονες δικτατορίες, πού ἔχουν τήν ψευδαίσθηση ὅτι κρύβουν ἔντεχνα τήν ἀπολυταρχικότητά τους κάτω, ἀπό τόν «διάτρητο κοινοβουλευτικό τους μανδύα!». Ἀκόμα καί τό Π.Σ.Ε. (Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν) στή 10η Γενική Συνέλευσή του στό Πουσάν, στίς 5-11-2015, μέ ὁμάδα ἐργασίας 150 προσώπων ἀσχολήθηκε γιά τήν πλήρη ἔνταξη τῶν ΛΟΑΤΚΙ (=Λεσβίες-Ὁμοφυλόφιλοι-Ἀμφισέξουαλ-Τρανσέξουαλ-Κουήρ-Ἰντερσέξουαλ) ἀνθρώπων!

Ἡ διεθνής παραφροσύνη, πού παράγεται καί ἐνορχηστρώνεται κυρίως ἀπό τό πολυκέφαλο τέρας, πού ὀνομάζεται Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, μεταδίδεται μέ φρενήρεις ρυθμούς ἤδη καί στήν Πατρίδα μας, τήν πάλαι ποτέ Πνευματική Ἡγέτιδα τῆς ἀνθρωπότητος καί σήμερα οὐραγό καί ἐντολοδόχο ἀφρόνων καί ἀμοραλιστῶν.

Εἶναι ἀναγκαῖο νά ὑπογραμμίσουμε ὅτι αὐτή ἡ παραφροσύνη δέν εἶναι μόνο θεωρητική ἤ ἰδεολογική, ἀλλά ἔχει γίνει διεθνής πρακτική καί τρόπος ζωῆς ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι –μάλιστα– λόγῳ τῶν νευραλγικῶν θέσεων πού κατέχουν ἐπιδιώκουν τήν παράφρονα αὐτή πρακτική τους νά τήν προβάλλουν, νά τήν διαφημίζουν καί, εἰ δυνατόν, νά τήν ἐπιβάλλουν στήν ἀνθρωπότητα.

Μιά πτυχή αὐτῆς τῆς παραφροσύνης εἶναι καί ἡ ὁμοφυλοφιλία, ἡ ἀπό αἰώνων χαρακτηρισμένη ὡς ὄνειδος καί κατάντια τοῦ ἀνθρώπου, ὅταν προέρχεται ἀπό ἔκλυτη ζωή καί ἐπιλογή γιά θήρευση σεξουαλικῆς ποικιλίας ἤ ὡς ψυχική πάθηση καί σοβαρή διαταραχή τῆς προσωπικότητος, ὅταν εἶναι συνισταμένη καί ἀποτέλεσμα ψυχικῆς κακοποιήσεως τῶν ἀνθρώπων ἀπό τό περιβάλλον τους, πού εἶχε τήν εὐθύνη γιά τήν ἀγωγή καί τήν ἀνάπτυξη τῆς προσωπικότητός τους.

Ἡ κατηγορηματική προειδοποίηση τοῦ Θεοῦ μας διά τοῦ στόματός Του, τοῦ Ἁγ. Ἀποστόλου Παύλου ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία καί μόνη ἀρκεῖ γιά νά καταστήση τόν ἄνθρωπο σέ τέτοιον βαθμό ψυχικά ἀνάπηρο ὥστε νά μήν εἶναι εἰς θέσιν νά αἰσθανθῆ τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔστω καί ἄν βρίσκεται μέσα σ’ Αὐτήν! («Μή πλανᾶσθε... ἀρσενοκοῖται βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι»!) εἶναι γιά μᾶς τούς πιστούς ἀναμφισβήτητος Νόμος ψυχικῆς ὑγείας καί δέν μᾶς χρειάζεται καμμιά ἄλλη ἐπιχειρηματολογία, διότι ὅταν ὁμιλεῖ Ὁ Δημιουργός καί Ὁ τελικός Κριτής τῆς προσωπικότητος τοῦ καθενός μας δέν ἔχει θέση, οὔτε λόγο κανείς ἄλλος.

Ὡστόσο, ἄλλοι, πού δέν εἶναι ριζωμένοι στήν πίστη ἔχουν ἀνάγκη νά ἐνισχυθοῦν ἀπό τήν ὑγιᾶ ἐπιστήμη καί τήν λογική γιά νά μήν παραπαίουν παρασυρόμενοι ἀπό τά «πολιτικῶς ὀρθά» (μετάφραζε «πολιτικές σκοπιμότητες») πού ἔχουν ἀντικαταστήσει τήν Ἀλήθεια, ἀποβλακώνοντας τούς ἀνθρώπους.

Ἡ νόθευση τῆς ἐπιστημονικῆς ἀλήθειας γιά τήν ὁμοφυλοφιλία, συνδυάζεται στόν καιρό μας μέ τήν παραγωγή –κατ’ εὐφημισμόν– “εὐφυολογημάτων” προκειμένου νά κάμψουν τίς ἀντιστάσεις τῶν ἀνθρώπων καί νά ὑποταχθοῦν ἀσυζητητί στήν πλαστή πραγματικότητα.

Ἔτσι, ἕνας ψυχολογικά κακοποιημένος ἀπό τόν πατέρα του Ἑβραῖος κλινικός ψυχολόγος τῆς Ἀμερικῆς (προφανῶς ὁμοφυλόφιλος γιά νά συμφιλιωθῆ –μέσῳ τῶν ἀνδρῶν– μέ τόν πατέρα του) ὁ George Weinberg, τό 1969 ἔγινε ὁ “νονός” καί βάπτισε τήν ἀπέχθεια τῶν ἀνθρώπων γιά τήν ὁμοφυλοφιλία «Homophobia», δηλαδή ἀνθρωποφοβία!

Στή συνέχεια, οἱ δικοί μας νεοέλληνες ἐπιστημονοπηθικίζοντες, μετέφεραν ὡς ἀντιδάνειο τήν λέξη «Honophobia» καί τήν τροποποίησαν σέ «ὁμοφοβία», γιά νά “φοβηθοῦν” οἱ ἄνθρωποι τήν ρετσινιά «ὁμοφοβικός» καί νά θεωροῦν πλέον τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς φυσική καί ἀπόλυτα ἀποδεκτή κατάσταση.

Ἡ μεταφορά τῆς Λατινοαγγλικῆς λέξεως Homophobia στά Ἑλληνικά ἔγινε, ὅμως καί μέ μιά πρόσθετη πανουργία. Ἡ Λατινική λέξη Homo=ἄνθρωπος ἀποδόθηκε στά Ἑλληνικά ὡς ὁμόηχο τοῦ ὅμοιος καί μέ αὐτό τό τέχνασμα ἡ λέξη «ὁμοφοβικός» ἐπεξετάθη καί στίς λεσβίες καί στούς τρανσέξουαλ καί σέ ὅλα τά «ΛΟΑΤΚΙ» ἄτομα καί ὄχι ἀποκλειστικά στούς ὁμοφυλόφιλους! Ἡ λέξη «ὁμοφοβικός» πλέον σημαίνει κατά τούς νέους γλωσσοπλάστες ἐκεῖνον πού δέν ἀποδέχεται τούς ὁμοφυλόφιλους, πού τούς ἐπικρίνει καί τούς ἀποδοκιμάζει γιατί τάχα φοβᾶται νά σχετισθῆ σεξουαλικά μέ ὁμόφυλούς του, ἐνῶ κατά βάθος ἐπιθυμεῖ τήν ὁμοφυλοφιλία καί προσπαθεῖ νά καταπνίξη αὐτήν τήν ἐπιθυμία του!

Μετά ἀπό τόν ἐπιστημονικοφανῆ αὐτόν σχεδιασμό δέν δυσκολεύθηκαν νά χαλκεύσουν ὁλόκληρη ψυχολογική θεωρία, χρησιμοποιῶντας ἐπιχειρήματα κυριολεκτικῶς “τραβηγμένα ἀπό τά μαλλιά”, καί ἔρευνες “τοῦ ἀέρα”, γιά νά ἀθωώσουν τήν ὁμοφυλική διαστροφή, παραμερίζοντας τά πραγματικά ἐπιστημονικά δεδομένα πού ἀποδεικνύουν τήν ὁμοφυλοφιλία ὡς σοβαρή ψυχολογική διαστροφή μέ προεκτάσεις καί ἐπιπλοκές, στοιχεῖα πού τήν εἶχαν κατατάξει στά βαρειά ψυχιατρικά νοσήματα.

Εἶναι ἀποδεικτικά τά ὅσα γράφει ὁ πολύς καί πολυπροβαλλόμενος Σίγκμουντ Φρόϋντ (Freud), τόν ὁποῖον ἐπελέξαμε, γιατί θεωρεῖται ἀπό ὅλους ὡς ὁ πλέον ρηξικέλευθος ψυχίατρος, αὐτός πού ἀσχολήθηκε ὅσο κανείς ἄλλος μέ τήν ἀνθρώπινη σεξουαλικότητα καί στήριξε σ’ αὐτήν ὅλη τήν ψυχική ἰσορροπία τοῦ ἀνθρώπου καί, ὁ ὁποῖος, κάθε ἄλλο παρά πιστός καί θεοφοβούμενος ἦταν, καί ὅμως, σάν πραγματικός ἐπιστήμων δέν δίστασε νά καταγράψη τήν ψυχοπαθολογία τῶν ὁμοφυλοφίλων γιατί ἤθελε νά ὑπηρετήση τήν ἐπιστήμη του καί ὄχι τήν πολιτική σκοπιμότητα, ὅπως οἱ σημερινοί πού ὁδηγοῦν τήν ἐπιστήμη τους νά ὑπηρετῆ τίς ἀμοραλιστικές ἰδεολογίες καί πρακτικές τους. Ἀσφαλῶς καί δέν γνώριζε ὁ Freud τήν Ὁδηγία τοῦ Ἁγ. Πνεύματος «ἄνθρωπος ἀπομακρυνόμενος τοῦ Θεοῦ ἤ κτηνώδης γίνεται ἤ δαιμονώδης», ὡστόσο περιγράφει πολύ ἔντονα τήν κτηνώδη κατάσταση πού καταντᾶ ὁ ἄνθρωπος ὅταν ὑποκύψη καί ταυτισθῆ μέ τήν διαστροφή.

Γράφει, λοιπόν, στό βιβλίο του «Εἰσαγωγή στήν Ψυχανάλυση», στό 20ο κεφάλαιο: «Χάρις σέ λεπτοµερεῖς ἔρευνες οἱ ὁποῖες ἀπήτησαν ἐκ µέρους τῶν ἐξεταζοµένων ἀτόµων µεγάλη ψυχραιµία καί τροµερή αὐτοκυριαρχία, κατωρθώσαµε νά διαπιστώσωµε τήν ὕπαρξι ὁλοκλήρων ὁµάδων ἀτόµων, ἡ «σεξουαλική ζωή» τῶν ὁποίων ἔχει κτυπητές διαφορές από τήν συνηθισµένη καί τρέχουσα σεξουαλική ζωή. Μερικοί ἀπό αὐτούς τούς «διεστραµµένους» ἔχουν διαγράψη ἀπό τήν ζωή τους τήν διαφορά τῶν φύλων. Μόνον ἄτοµα τοῦ ἰδίου µ’ αὐτούς φύλου εἶναι ἱκανά νά τούς διεγείρουν τίς σεξουαλικές ὁρµές τους..... Διά τοῦ ὀργάνου τῶν ἐπιστηµόνων ἐκπροσώπων των, παρουσιάζονται ώς µία ἰδιαιτέρα ποικιλία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ὡς ἕνα «τρίτο φῦλο» δικαιουµένου τῶν αὐτῶν δικαιωµάτων µέ τά ἄλλα δύο. Ἴσως µᾶς δοθεῖ ἡ εὐκαιρία νά κάνωµε µία κριτική ἀνάλυσι τῶν ἰσχυρισµῶν των. Ἀσφαλῶς δέν ἀποτελοῦν, ὅπως διατείνονται, καί προσπαθοῦν νά µᾶς πείσουν, τούς «ἐκλεκτούς» τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Συναντᾶ κανείς στίς γραµµές τους ἄτοµα χωρίς καµµία ἀξία καί ἐπιβλαβῆ ὅπως καί στίς τάξεις τῶν ἀτόµων πού τά διακρίνει µία φυσιολογική σεξουαλική ζωή.

Αὐτοί οἱ διεστραµµένοι συµπεριφέρονται πρός τά σεξουαλικά τους ἀντικείµενα περίπου κατά τόν ἴδιον τρόπο πού συµπεριφέρονται καί οἱ ὁµαλοί πρός τά δικά τους. Μετά ὅµως ἀπ’ αὐτούς ἔρχεται µία ὁλόκληρη: σειρά ἀνωµάλων τύπων, ἡ σεξουαλική δραστηριότης τῶν ὁποίων ἀποµακρύνεται ὁλοέν καί περισσότερον ἀπό ὅ,τι ἕνας λογικός ἄνθρωπος θεωρεῖ ὡς ἑλκυστικόν. Γιά τήν ποικιλία καί τήν ἰδιοµορφία τους δέν εἶναι δυνατόν νά συγκριθοῦν παρά µόνον µέ τά παραµορφωµένα καί χονδροειδῆ ἐκεῖνα τέρατα µέ τά ὁποῖα ὁ Π. Μπρέγκελ περιβάλει στόν ζωγραφικό του πίνακα, τόν Ἅγιο Ἀντώνιο, ἤ µέ τούς θεούς καί τούς πιστούς, άπό καιρό ξεχασµένους, τούς ὁποίους ό Γουσταύος Φλωµπέρ παρατάσσει σέ µίαν µακρά πορεία ἐµπρός στά µάτια τοῦ µετανοοῦντος εὐσεβή του. Αὐτό τό µπερδεµένο πλῆθος χρειάζεται µία ταξινόµησι, χωρίς τήν ὁποία εἶναι ἀδύνατον νά προσανατολισθῆ κανείς».

Κατόπιν, ἀφοῦ ἀναφερθεῖ σέ κάθε λογῆς διαστροφή, πού εἶναι παράγωγα τῆς στρεβλώσεως τῆς σεξουαλικότητος τοῦ ἀνθρώπου –τά ὁποῖα καί παραλείπουμε διότι «αἰσχρόν ἐστί καί γράφειν»– καταλήγει: «Τέλος ἀναφέρουµε τήν κατηγορία ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐπιθυµοῦν τό σεξουαλικό τους ἀντικείµενον ὁλοκληρωµένον καί φυσιολογικόν, ὅµως ἀπαιτοῦν ἀπ’ αὐτό ὡρισµένα πράγµατα, παράδοξα καί φρικτά, µέχρι σηµείου πού νά θέλουν νά µεταβάλουν τό ἄτοµον τοῦ σεξουαλικοῦ τους ἀντικειµένου σ’ ἕνα ἄψυχο πτῶµα καί δέν βρίσκουν ἱκανοποίησι ἄν αὐτό δέν ὑποκύψει στήν ἐγκληµατική τους µανία. Ὅµως ἀρκετά ἀσχοληθήκαµε µ’ αὐτά τά τροµερά πράγµατα!».

Ἰδιαίτερη σημασία ἔχουν οἱ διαπιστώσεις τοῦ Freud γιά ἐκείνους τούς ὁμοφυλόφιλους οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο δέν αἰσθάνονται τήν ὁμοφυλοφιλία τους σάν ἀσθένεια ἀλλά τήν διακηρύσσουν σάν ἰδιαίτερο χαρακτηριστικό τους καί τό ἔχουν γιά καμάρι τους! Γράφει: «Ὁ ἰσχυρισµὸς διὰ τοῦ ὁποίου οἱ ὁµοφυλόφιλοι καὶ οἱ διεστραµµένοι διαβεβαιοῦν πὼς ἀποτελοῦν ἐξαιρετικὰ ὄντα, καταπίπτει διὰ τῆς διαπιστώσεως πὼς δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνας νευρωτικὸς στὸν ὁποῖον νὰ µὴ ἐµφανίζωνται τάσεις ὁµοφυλοφιλίας κι’ ὅτι σοβαρὸς ἀριθµὸς νευρωτικῶν συµπτωµάτων ἀποτελεῖ τὴν ἔκφρασι αὐτῆς τῆς λανθάνουσας διαστροφῆς. Ὅσοι χαρακτηρίζουν τοὺς ἑαυτοὺς τους ὁμοφυλόφιλους δὲν ἀποτελοῦν παρὰ συνειδητοὺς καὶ ὁλοφάνερους διεστραμμένους καὶ ὁ ἀριθµός τους εἶναι πολὺ µικρὸς σὲ σύγκριση µὲ ἐκεῖνον ποὺ τοὺς διακρίνει µία λανθάνουσα ὁµοφυλοφιλία»!

Αὐτή εἶναι ἡ πραγματική ἀποτύπωση τῆς ψυχικῆς νόσου, πού ἀρχίζει μέν ἀπό τήν ὁμοφυλοφιλία, ἀλλά δέν ἔχει τέλος ἕως ὅτου ὁδηγήσει τόν ἄνθρωπο εἰς «πυθμένα ᾅδου». Αὐτή τήν εἰκόνα εἶχαν σχηματίσει καί οἱ ἀρχαῖοι Πρόγονοί μας καί γι’ αὐτό ἀπετίναξαν τήν ὁμοφυλοφιλία καί ταὐτίσθηκαν μέ τίς Ὁδηγίες τοῦ Οὐρανοῦ, ἀφοῦ, σύν τοῖς ἄλλοις, ἀναλογίσθηκαν ὅτι αὐτή ἡ ψυχική νόσος, ἱστορικά, παρουσιάσθηκε σέ περιόδους παρακμῆς τῆς ἀνθρωπότητος καί ψυχικῆς ἐξαθλιώσεως τῶν ἀνθρώπων.

Γιά νά ἀποφύγουν αὐτήν τήν ἐξαθλίωση οἱ Ἀρχαῖοι πατέρες μας φρόντισαν νά συμπεριλάβουν στήν Νομοθεσία τους καί τά ἑξῆς, τά ὁποῖα παραθέτουμε σέ μετάφραση:

«Ἄν κάποιος Ἀθηναῖος συνάψει (ὁµοφυλοφιλική) σχέση µέ κάποιον ἄλλο:

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά γίνη µέλος τῶν 9 ἀρχόντων.

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά ἐκλεγῆ ἱερέας.

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά εἶναι συνήγορος τοῦ λαοῦ.

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά ἀσκήση κάποια ἐξουσία, ἐντός ἡ ἐκτός τῆς χώρας, κληρωτή ἤ χειροτονητή.

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά σταλῆ ὡς κήρυκας πολέµου.

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά ἐκθέση τή γνώµη του.

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά εἰσέλθη στούς δηµόσιους ναούς.

* Δέν τοῦ ἐπιτρέπεται νά στεφανωθῆ στίς δηµόσιες στεφανοφορίες.

* Ὅποιος (πολίτης) ἔχει καταδικαστεῖ ὡς ἐρωτικός σύντροφος, ἀλλά ἐνεργήσει ἀντίθετα µέ τίς διατάξεις τοῦ νόµου, νά τιµωρεῖται µέ θάνατο»!

Οἱ ἀρχαῖοι πρόγονοί μας, μάλιστα, μᾶς ἀπεκάλυψαν καί μία ἄλλη ἀλήθεια πού ἐξηγεῖ τήν σημερινή παγκόσμια ξετσιπωσιά τῆς διαστροφῆς. Ἕνας ἀπό τούς μύθους τοῦ Αἰσώπου γράφει ὅτι ὅταν ὁ Δίας δημιούργησε τόν ἄνθρωπο ἔβαλε μέσα του ὡς τελευταία ἀρετή τήν αἰδώ (δηλαδή τήν ντροπή) καί τήν ἐσφράγισε μέ τήν θύρα πού ἀφοδεύουν οἱ ἄνθρωποι. Ἡ αἰδώς διαμαρτυρήθηκε γι’ αὐτήν τήν ἀτίμωση καί –μετά ἀπό πιέσεις τοῦ Δία– τελικά δέχθηκε αὐτό, ὑπό τήν προϋπόθεση ὅτι δέν θά εἰσέλθη ἀπό τήν θύρα αὐτή ὁ ἔρωτας. Ἅπαξ καί ἡ θύρα αὐτή παραβιασθῆ ἔξωθεν, ἡ αἰδώς θά ἐξέλθη καί οὐδέποτε θά ἐπανέλθη στόν ἄνθρωπο!

Ἔτσι, λοιπόν, ὅταν ἡ ξετσιπωσιά πληθύνθηκε, ἔγινε καί ψυχολογική θεωρία, ἡ ὁποία ἀντί νά ἀναχαιτίζη τήν ἐκτροπή τῶν ἀνθρώπων καί νά μειώνη τούς ἀσθενεῖς, θεραπεύοντάς τους, τούς πολλαπλασιάζει. ἀντί δηλαδή διαιρέσεως, ἔγινε πολλαπλασιασμός(!), σέ τέτοιον μάλιστα βαθμό, ὥστε πλέον νά θεωροῦνται ἀσθενεῖς οἱ μή διεστραμμένοι(!) καί ὑγιεῖς οἱ ἔχοντες ἀνώμαλο σεξουαλικό προσανατολισμό!

Μάλιστα! Ὅσοι δέν ἔχετε ἐνημερωθεῖ πρέπει νά γνωρίζετε ὅτι ἀπό τίς 17 Μαΐου τοῦ 1990 ἔπαυσε ἡ Ὁμοφυλοφιλία νά θεωρεῖται ἀσθένεια ἀπό τόν Παγκόσμιο Ὀργανισμό Ὑγείας καί αὐτό τό πρωτοφανές ἀποτελεῖ παγκόσμια πρωτοτυπία, δεδομένου ὅτι καμμιά ἄλλη καταγεγραμμένη νόσος δέν ἔχει ποτέ ἀφαιρεθεῖ ἀπό τά Ἰατρικά βιβλία, θεωρουμένη ἐκ τῶν ὑστέρων ἤ ὡς κακῶς καταγραφεῖσα, ἤ ὅτι ἔπαυσε πλέον νά εἶναι ἀσθένεια!

Διεγράφη, λοιπόν, ἀπό τά ψυχιατρικά βιβλία ἡ ὁμοφυλοφιλία ὡς ἀσθένεια καί ἀντ’ αὐτῆς, ἐνεγράφη μία νέα, κατασκευασμένη ἀπό ἀνωμάλους, χωρίς τήν παραμικρή ἐπιστημονική ἀποδεικτική, ἡ «ὁμοφοβία»!

Κατά τούς ἐμπνευστάς αὐτῆς τῆς ἀνυπάρκτου νόσου (σημειωτέον ὅτι αὐτή λόγῳ τοῦ ἀνυποστάτου της, βεβαίως καί δέν εἶχε ποτέ καταγραφεῖ ὡς νόσος, ἕως τό 1972 πού τήν ἐπενόησε, ὅπως ἤδη γράψαμε, ὁ διαταραγμένος Ἑβραῖος ψυχολόγος George Weinberg ἐνῶ ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι καταγεγραμμένη ἀπό χιλιετηρίδων), «ὁμοφοβικοί» εἶναι ὅσοι ἐξακολουθοῦν νά πιστεύουν στήν πραγματική ἰατρική ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία εἶναι ψυχική ἀσθένεια, διότι, μέ τήν μή ἀποδοχή τῆς ὁμοφυλοφιλίας ὡς φυσιολογικοῦ σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ, ὑποδηλώνουν, χωρίς οἱ ἴδιοι νά τό ἀντιλαμβάνονται(!) ὅτι κατά βάθος τούς ἕλκει ἡ ὁμοφυλοφιλία ἀλλά δέν θέλουν νά τό παραδεχθοῦν!

Ἐάν ἡ θεωρία τους αὐτή ἦταν ἀληθινή, τότε πρέπει νά ὑπάρχη ἕνας ψυχικός μηχανισμός πού λειτουργεῖ πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις μέ τήν ἴδια λογική.

Δηλαδή, πρέπει νά θεωρήσουμε πώς κάθε ἀντίδραση ἤ μή ἀποδοχή μιᾶς ἰδεολογίας ἤ μιᾶς πρακτικῆς σημαίνει πώς κατά βάθος ἐπιθυμοῦμε, ἐπιλέγουμε καί συμφωνοῦμε μέ αὐτήν ἀλλά δέν θέλουμε νά τό παραδεχθοῦμε! Δηλαδή πρέπει νά σημαίνη ὅτι: Ὁ ἀντιτασσόμενος στήν Δικτατορία, κατά βάθος εἶναι ὀπαδός της, ὁ ἀκροδεξιός πού μάχεται τόν ἀριστερισμό εἶναι κατ’ οὐσίαν ἀκροαριστερός, ὁ ἀριστερός ἤ ἀκροαριστερός πού δέν ἀποδέχεται καί μάχεται τούς ἀκροδεξιούς εἶναι κατά βάθος ἀκροδεξιός, ὁ ἀντιτασσόμενος στούς ἰμπεριαλιστές εἶναι ἰμπεριαλιστής, ὁ πατάσσων τήν φοροδιαφυγή εἶναι φοροφυγάς, ὁ τιμωρών τούς δολοφόνους εἶναι δολοφόνος καί ... τέλος ὁ ἄθεος καί ἀθεόφοβος εἶναι κατά βάθος θεοφοβούμενος καί πιστός χωρίς νά θέλει νά τό παραδεχθῆ! Μποροῦμε, λοιπόν, ἄνετα μέ τήν “λογική” τοῦ ψυχασθενοῦς ψυχιάτρου νά ὑποστηρίξουμε –πιστοί στήν θεωρία του– ὅτι εἶναι θεοφοβικοί ἀκόμη καί οἱ ἀθεόφοβοι!

Ἐκτός ἄν ἡ θεωρία αὐτή, πού ἔχει κάνει τόν γύρο τοῦ κόσμου καί “θρονιάσθηκε” μέ τό “ἔτσι θέλω” στήν Ἰατρική καί στήν Νομοθεσία τῶν Κρατῶν, ἔχει τό εἰδικό προνόμιο νά εἶναι τό μαγικό τέστ, πού λειτουργεῖ ἐξετάζοντας ἀποκλειστικά καί μόνο τή στάση τῶν ἀνθρώπων ἔναντι τῆς ὁμοφυλοφιλίας, γιά νά ἀνακαλύπτη ποιός ἄνθρωπος εἶναι ψυχικά ὑγιής καί ποιός ὄχι! Σάν δέν ντρεπόμαστε!...

«ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ» Ἀρ. Τεύχους 162

πηγη