Ο Zachary Neal, κοινωνιολόγος του πανεπιστημίου του Michigan, λέει ότι το να βάλεις τους ανθρώπους από διαφορετικό φυλετικό, κοινωνικό, οικονομικό, ή θρησκευτικό υπόβαθρο να ζουν και να λειτουργούν στην ίδια περιοχή μπορεί να είναι αδύνατον, όπως αποδεικνύεται από μια εργασία του.
Σε δήλωσή του ο Neal δήλωσε: «τα ευρήματα αυτά δείχνουν ότι μπορεί να μην είναι δυνατό να δημιουργηθούν κοινότητες που να είναι ταυτόχρονα και πλήρως ‘ολοκληρωμένες’(πολυπολιτισμικές) και πλήρως συνεκτικές . . . όταν πρόκειται για την κατάργηση του διαχωρισμού της γειτονιάς και της κοινωνικής συνοχής, δεν μπορείτε να έχετε και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο».
Στην ουσία, αυτό που λέει, είναι ότι όταν δύο ή περισσότερες ομάδες ανθρώπων εξαναγκάζονται να ζήσουν μαζί σε μια χώρα, η χώρα είναι διασπασμένη και διχασμένη.
Αυτό έρχεται σε πλήρη συμφωνία με την κοινή λογική. Ένα παράδειγμα είναι με τους σκίουρους στη Βρετανία, όπου οι σκίουροι με γκρίζο τρίχωμα είναι ενδημικοί. Βιολόγοι εισήγαγαν σκίουρους με κόκκινο τρίχωμα από την Αμερική και οι κόκκινοι σκίουροι σκότωσαν τους περισσότερους γκρι σκίουρους. Σήμερα, οι γκρι σκίουροι έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.
Ο Neal είπε επίσης, ότι η πλειοψηφία των ανθρώπων θέλουν να συνδεθούν συναισθηματικά με ανθρώπους που είναι παρόμοιοιμε αυτούς. Όσον αφορά τη φυλή, τη θρησκεία, την κοινωνική τάξη, ή οποιαδήποτε άλλα τμήματα της κοινωνίας.
Η μελέτη του Neal βασίστηκε σε διάφορα υπολογιστικά μοντέλα φανταστικών γειτονιών. Η μελέτη διαπίστωσε ότι όταν μια περιοχή είναι πιο ετερογενής (διαφορετικές ομάδες ανθρώπων)είναι λιγότερο ενωμένη και το αντίστροφο, όταν μια γειτονιά είναι πιο ομοιογενής (ίδια ομάδα ανθρώπων) είναι περισσότεροενωμένη.
Με ένα ξεφύσημα απογοήτευσης, ο Neal δήλωσε: «Οι τάσεις είναι τόσο ισχυρές, που είναι απίθανο κάποια πολιτική να μπορεί να το αλλάξει αυτό. Δεν οφείλεται στο ότι οι τοπικοί ηγέτες και πολιτικοί δεν προσπαθούν αρκετά σκληρά, αλλά τώρα θεωρούμε ότι οφείλεται στο οι στόχοι της ολοκλήρωσης και της συνοχής δεν είναι συμβατές η μία με την άλλη».
Οι διαπιστώσεις του Neal έχουν δημοσιευθεί στο αμερικανικό περιοδικό American Journal of Community Psychology.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου