Πειθαρχία, να η ανώτατη αρετή. Έτσι μονάχα σοζυγιάζεται η δύναμη με την επιθυμία και καρπίζει η προσπάθεια του ανθρώπου.  Νίκος Καζαντζάκης
εκρηκτικος συνδυασμοςΤα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα και θα γίνουν δυσκολότερα. Δεν χρειάζεται πλέον να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας. Οι καιροί είναι επικίνδυνοι και απαιτείται προετοιμασία, όχι επανάπαυση. Η Ελλάδα κινδυνεύει κυρίως λόγω ελλείψεως συνοχής και επαγγελματισμού. Δεν υπάρχει ούτε επιθυμία καλυτέρευσης ούτε πειθαρχία προς αυτήν την κατεύθυνση.
Το σύστημα δεν είναι εδώ για να εισπράξει λεφτά αλλά για να υποδουλώσει. Δεν έχει έρθει με κίνητρο την φιλευσπλαχνία αλλά το συμφέρον. Στην πολιτική μετράνε μόνο τα συμφέροντα. Η χώρα, αντί να κινηθεί προς όφελός της πολυδιάστατα, προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις διαταγές των δανειστών και τις απειλές από συμφέροντα εντός συνόρων. Χωρίς πρόγραμμα, χωρίς προοπτική. Έτσι χάνεται σιγά-σιγά και η τελευταία ελπίδα έστω μικρής βελτίωσης σε κάποιους τομείς.
Την επιβίωση δεν σου την χαρίζει κανένας. Είσαι υποχρεωμένος να παλέψεις μόνος σου για να την εξασφαλίσεις. Θλίβομαι να βλέπω έναν λαό χωρίς συνοχή, αφού έχει χάσει τα ιδανικά του. Θλίβομαι να βλέπω διαδηλωτές, δίχως να γνωρίζουν γιατί διαμαρτύρονται, περιμένοντας το facebook να τους βγάλει κάθε φορά στον δρόμο. Χωρίς ιδανικά όσος φορές κι αν κατέβεις στον δρόμο, θα χτυπήσεις σε τείχος. Μόνο τα ιδανικά ενώνουν τους Έλληνες. Τίποτα άλλο!
Γνωρίζοντας τα ιδανικά σου, τις ρίζες σου, τότε γεννιέται μέσα σου επιθυμία καλυτέρευσης. Θυμάσαι πως ήσουν και πως έγινες και τότε σε πιάνει το πείσμα. Μέχρι εδώ λες και αποφασίζεις να πιάσεις δουλειά για το καλό το δικό σου και του συνόλου. Αυτά τα δύο πάνε πακέτο. Όποιος τα χωρίζει μέσα στο μυαλό του διαπράττει «έγκλημα». Πολεμά το ελληνικό φιλότιμο μέσα του.
Τέλος από την επιθυμία για καλυτέρευση προκύπτει ο επαγγελματισμός, κάτι που χρόνια τώρα λείπει στην Ελλάδα. Είναι αυτό που έχουν στο εξωτερικό γι’ αυτό προχωρούν. Ακόμα και η φιλανθρωπία θέλει επαγγελματισμό. Εδώ, όμως, η λέξη επαγγελματίας έχει συνδεθεί με την λέξη «κορόιδο». Όποιος δουλεύει είναι «κορόιδο», ενώ οι άλλοι που κάθονται και «βαράνε μύγες» είναι οι έξυπνοι. Μάλιστα πολλοί σπεύδουν να φθονήσουν τους εργατικούς, επειδή φοβούνται μήπως τελικά αναγνωριστεί η δουλειά τους και τους πάρουν την καρέκλα, πάνω στην οποία έχουν καιρό τώρα βολευτεί.
Οι κίνδυνοι σήμερα είναι μεγάλοι αλλά οι ευκαιρίες για την Ελλάδα πολλές.  Η εποχή της ελληνικής εσωστρέφειας και του ωχαδερφισμού πρέπει να λάβει άμεσα τέλος. Η παγκόσμια οικονομική διαμάχη θα φουντώσει και ενδέχεται ν’ αλλάξει μορφή. Πρέπει επιτέλους να βγούμε από το «ρημάδι» το καβούκι. Να ξαναθυμηθούμε ποιοι είμαστε, ειδικά εμείς οι νέοι.

Το ελληνικό φιλότιμο, σε περίπτωση που συνδυαστεί με πραγματική όρεξη και δημιουργική πειθαρχία, θα συμβάλλει -παρ’ όλη την προδιαγεγραμμένη μπόρα που έρχεται για να «ξεπλύνει» το τοπίο- στην σταδιακή επανάκαμψη του Ελληνισμού. Θ’ αποτελέσει βασικό συστατικό του εκρηκτικού συνδυασμού παλινόρθωσης.
Και τότε όλοι θα τρέχουν πάλι να βρουν φως από τους Έλληνες, μιας και ο σκοταδισμός της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας θ’ έχει μολύνει τα πάντα.
Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων