Πέθανε το απόγευμα της Δευτέρας, σε ηλικία 92 ετών, ο τελευταίος φυλακισμένος χουντικός Νικόλαος Ντερτιλής. Νοσηλευόταν από τον περασμένο Δεκέμβριο στον «Ερυθρό Σταυρό», έχοντας υποστεί ισχαιμικό επεισόδιο.
Ο ισοβίτης, που είχε καταδικαστεί για τη δολοφονία του 20χρονου Μιχάλη Μυρογιάννη, στα γεγονότα του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο του 1973, ήταν έγκλειστος τα τελευταία 38 χρόνια στην ΣΤ' Πτέρυγα του Κορυδαλλού, αρνούμενος «για λόγους αρχής» όπως δήλωνε ο ίδιος, να υπογράψει αίτημα αποφυλάκισης, το οποίο δικαιούτο από τη νομοθεσία.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Ντερτιλήςείχε αρνηθεί άδεια για να παραστεί στην κηδεία του 62χρονου γιου του Βασίλη Ντερτιλήπαρότι ο υπουργός Δικαιοσύνης, Αντώνης Ρουπακιώτης, είχε δώσει εντολή για διευκόλυνσή του σε περίπτωση που επιθυμούσε να παραστεί στη νεκρώσιμη ακολουθία, αρνήθηκε, δηλώνοντας ότι δεν ήθελε να καταθέσει σχετικό αίτημα προς τη διεύθυνση των φυλακών.
Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΜΥΡΟΓΙΑΝΝΗ
Για τη δολοφονία του 20χρονου μαθητή, συγκλονιστική είναι η κατάθεση του Αντώνη Αγριτέλλη, οδηγού τότε του Ντερτιλή/
Για τη δολοφονία του 20χρονου μαθητή, συγκλονιστική είναι η κατάθεση του Αντώνη Αγριτέλλη, οδηγού τότε του Ντερτιλή/
«Είδα τον Ν. Ντερτιλή να βγάζει το περίστροφό του και να σκοτώνει ένα νεαρό στην οδό Πατησίων. Μια κόκκινη λιμνούλα από αίμα σχηματίστηκε γύρω από το κεφάλι του νεαρού στην άσφαλτο και μια ακόμα μικρότερη άσπρη από χυμένα μαλλιά.» Η ένορκη βεβαίωση που κατατέθηκε στο Δικαστήριο έχει ως εξής: «Ήμουνα προσωπικός οδηγός του Συνταγματάρχη Ντερτιλή.
Την Παρασκευή το απόγευμα (16ης Νοεμβρίου) τον παρέλαβα από το σπίτι του και τον μετέφερα με το τζιπ στην Αστυνομική Διεύθυνση Αθηνών στην οδό Σταδίου 10, γύρω στις 7 το βράδυ. Κατά τις 10 η ώρα βγήκε ο Ντερτιλής μαζί με κάποιον ανώτερο αξιωματικό της Αστυνομίας και έφυγαν. Πότε επέστρεψαν δεν τους αντελήφθην. Στις 4 ή 4:30 ξημερώνοντας Σάββατο παρέλαβα τον Ντερτιλή και τον μετέφερα από την ΑΣΔΕΝ στο Πολυτεχνείο με το τζιπ. Σταμάτησα κοντά στην κατεστραμμένη πύλη, ο Ντερτιλής κατέβηκε και συζητούσε με κάποιον αξιωματικό της Αστυνομίας.
Ξαφνικά αντελήφθην φασαρία και φωνές προς τη μεριά της διασταύρωσης Πατησίων και Στουρνάρα. Παρετήρησα ότι αστυφύλακες έδερναν έναν νεαρό. Ξαφνικά αυτός κατόρθωσε να αποσπασθεί από τους αστυφύλακες. Τότε ο Ντερτιλής, που μόλις είχε αντιληφθεί το επεισόδιο, έβγαλε από το μπουφάν του το περίστροφό του και πυροβόλησε χωρίς να πολυσκεφθεί. Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο. Έμεινε επί τόπου ακριβώς στην διασταύρωση Πατησίων και Στουρνάρα, προς την πλευρά της Ομόνοιας. Εγώ φαντάστηκα ότι του έριξε στα πόδια και περίμενα να κινηθεί. Όταν όμως είδα να σχηματίζεται μια λίμνη από αίμα και μια μικρή άσπρη λιμνούλα από μυαλά, κατάλαβα ότι τον πυροβόλησε στο κεφάλι και ήταν ήδη νεκρός.
Μετά, σαν να μη συνέβαινε τίποτα, μπήκε στο τζιπ και κτυπώντας με στην πλάτη, μου είπε “με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μια τον πέτυχα στο κεφάλι”. Εγώ τα είχα χάσει και ήμουνα φοβερά ταραγμένος και φοβισμένος. Συνεχίσαμε προς την Πατησίων και φθάσαμε στο Μουσείο. Εκεί κάποιος υπάλληλος των τρόλεϋ ήταν μπλοκαρισμένος και οι αστυφύλακες του φώναζαν και τον έσπρωχναν.
Ο Ντερτιλής κατέβηκε απ' το τζιπ, κόλλησε το περίστροφό του στο στομάχι του ανθρώπου και τον φοβέριζε ότι θα τον σκοτώσει αν δεν εξαφανιστεί. Μετά προχωρήσαμε προς τον ΟΤΕ όπου ευρίσκοντο αρκετοί πολίτες. Ο Ντερτιλής έβγαλε το περίστροφό του και άρχισε να πυροβολεί χωρίς να μπορώ να διαπιστώσω αν χτυπήθηκε κανείς. Από τον ΟΤΕ γυρίσαμε πίσω και φθάσαμε στα Χαυτεία ακριβώς έξω από τον ΜΠΡΑΒΟ. Ενώ δεν είχαμε σταματήσει ακόμη, ο Ντερτιλής αντελήφθη πάνω από τον Κινηματογράφο “Αλάσκα” πολίτες που είχαν αποκλεισθεί. Κατέβηκε αμέσως από το αυτοκίνητό του και διέταξε τους ΛΟΚατζήδες να κάνουν έφοδο και να τους πιάσουν.
Ο ίδιος έδινε διαταγές με το περίστροφο στο χέρι λέγοντας: “Βαράτε στο ψαχνό, πέντε παληόπαιδα θα μας κάνουν ό,τι θέλουν;” Μετά από λίγο, οι ΛΟΚατζήδες κατέβασαν τριάντα περίπου άτομα και τους έβαλαν επάνω σε καμιόνια και τους πήραν. Από το σημείο εκείνο φύγαμε και πήγαμε στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου και Μάρνη, σε μια υπηρεσία της Χωροφυλακής. Το διεπίστωσα αυτό, γιατί μόλις κατέβηκε ο Ντερτιλής έτρεξαν οι Χωροφύλακες και τον υποδέχτηκαν. Αυτός όμως τους είπε, σαν να τους μάλωνε, “τι φοβάστε ρε; Βαράτε στο ψαχνό, εγώ έκανα την αρχή.”. Τότε κατάλαβα ότι είχε μαθευτεί η πράξις του Ντερτιλή. Μετά από μέρες με ρώτησε ο Ντερτιλής: “Θυμάσαι ρε, αυτόν που πυροβόλησα στο Πολυτεχνείο; Ε, τη γλύτωσε τελικά.” Φυσικά ήταν προφανής ο σκοπός του, ήθελε να απαλύνει την τρομερή εντύπωση που μου είχε δημιουργήσει με τον φόνο που έκανε εν ψυχρώ και να τον λησμονήσω. Αλλά το φοβερό αυτό γεγονός θα το θυμάμαι σ' όλη μου τη ζωή. Έκανα πως τον πίστεψα αλλά δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία ότι ο νεαρός ήταν νεκρός. Πράγμα που το διάβασα αργότερα στις εφημερίδες. Μετά από αρκετές μέρες μ' έδιωχναν με δυσμενή μετάθεση στο Πολύκαστρο.
Με κάλεσε ο Ντερτιλής και μου είπε: “Παιδί μου, δεν πρέπει να ξεχνάς ένα πράγμα, ότι στην Υπηρεσία μας ό,τι ακούμε και ό,τι βλέπουμε μένει για την Υπηρεσία, δεν το λέμε αυτό ούτε στην μάνα μας.” Κατάλαβα τι εννοούσε. Η μετάθεσή μου στο Πολύκαστρο γινόταν επειδή ήμουν προσωπικός οδηγός του Ντερτιλή. Την δικαιολόγησαν όμως ότι είχα σπάσει τον καθρέπτη του αυτοκινήτου του και για τιμωρία έπαιρνα την μετάθεση αυτή. Επίσης, θέλω να προσθέσω ότι κατά την διάρκεια των γεγονότων του Πολυτεχνείου ο Ντερτιλής έλεγε συνεχώς σε όποιον συναντούσε, “βαράτε στο ψαχνό”. Έλεγε ακόμη σε μερικούς άλλους ότι: “Όταν δείτε τέσσερα, άτομα τον έναν να τον σκοτώνετε και τους τρεις να τους βάζετε στο καμιόνι”.»
Για την αμερόληπτη ιστορική έρευνα παραθέτουμε και τίς "αντιρρήσεις" για τήν καταδίκη του.
"Στη γενιά τω ηρωϊκών εκείνων ανδρών ανήκει και ο Νικόλαος Ντεριλής, ο οποίος κέρδισε τον τίτλο του Έλληνα στρατιώτη πολεμώντας όπου η Πατρίδα χρειάστηκε να πολεμήσει. Στις μάχες αυτές επέδειξε προφανώς τέτοια ανδρεία, ώστε τιμήθηκε με πολεμικούς σταυρούς, όπως και οι άλλοι συγκρατούμενοί του. Ο πολεμικός Σταυρός είναι η ύψιστη διάκριση στη μάχη και όσοι τον έπαιρναν δεν μπορούσαν να καταδικαστούν εις θάνατον και να εκτελεστούν. Γι’ αυτό και ο "εθνάρχης" μετέτρεψε την ποινή σε ισόβια και όχι γιατί η δημοκρατία τους ήταν μεγαλόψυχη. Ζούσαν τότε πολλοί πολεμιστές και η ξεφτίλα που θα φορτωνόταν θα ήταν τεράστια..."
...
"...Ξεκινώντας, παραθέτουμε δύο αποσπάσματα άρθρων που γράφτηκαν για τη δίκη του Νικολάου Ντερτιλή και την κατηγορία που του απαγγέλθηκε σχετικά με την φυσική αυτουργία της δολοφονίας του άτυχου εικοσάχρονου. Μόνο που οι τάχα δήθεν "έγκριτες" εφημερίδες του κατεστημένου δε συμφωνούν μεταξύ τους για το όνομα του νεκρού. (!!!) Στη μεν Καθημερινή, σε άρθρο (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100044_27/07/2008_279222) του Τάσου Τέλλογλου που δημοσιεύτηκε στις 27 Ιουλίου 2008, αναφέρεται ως νεκρός ο Μιχάλης Μυρογιάννης, στη δε Ελευθεροτυπία, σε άρθρο της 28ης Ιανουαρίου 2006 (http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=28.01.2006,id=35418944) του Θάνου Λαμπρόπουλου, ο νεκρός κατονομάζεται ως Διομήδης Κομνηνός.
Θαυμάστε ερευνητική αξιοπιστία του ελληνικου(??) τύπου... τον οποίον βλακωδώς καθημερινά εμπιστεύεστε για την ενημέρωση σας.."
...
"Αυτή η ομολογία του οδηγού ήταν και η αιτία να ξεψειρίσουμε την υπόθεση αυτή με όσα στοιχεία μπορέσαμε και βρήκαμε. Διότι δεν ήταν δυνατόν και ούτε τυχαίο όσοι ήταν μάχιμοι σε πολέμους του Β’ΠΠ και ο Ντερτιλής μάχιμος στην Κύπρο ο οποίος πέταξε στην θάλασσα τους Τούρκους () και ο οποίος απέρριψε την μαρτυρία ως ψευδή μαρτυρία του εν λόγω μαρτυρά, δεν είναι δυνατόν οι μάχιμοι Ντερτιλήδες να λένε ψέματα ενώ πεθαίνουν και σαπίζουν στις φυλακές με το μέτωπο ψηλά. Το εβραιομασονικο σύστημα προσπάθησε να του αποσπάσει δήλωση μετάνοιας και μόνο τότε θα απελευθερώνονταν ώστε το σύστημα να βγει και από πάνω ως πεντακάθαρο και οι μετανοούντες να γίνουν ο περίγελως. Αυτοί οι ΑΝΔΡΕΣ όμως δεν τους έκαναν την χάρη αυτή και πέθαναν και σαπίζουν έως σήμερα στις φυλακές.
Διαβάζουμε λοιπόν στην ( καλοπληρωμένη; ψευδό-) μαρτυρία, όπου ο οδηγός – "αυτόπτης μάρτυρας" να διηγείται το υποτιθέμενο συμβάν με… γαργαλιστικές τάχα λεπτομέρειες ώστε το παραμύθιον - κουτόχορτοhttp://amartolo.blogspot.com/2010/11/171173.html να γίνει αμάσητη τροφή για τον εύπιστο κοσμάκη. Βάση λοιπόν του.. αξιόπιστου «αυτόπτη μάρτυρα», το συμβάν έγινε τα ξημερώματα στης 17ης η’ 18ης Νοέμβριου στην οδό Πατησίων με νεκρό έναν Μιχάλη Μυρογιαννη.
Τα επίσημα μεταπολιτευτικά πορίσματα όμως δεν συμφωνούν με τον «αυτόπτη μάρτυρα» σε τίποτα, ήτοι δεν συμφωνεί καμία αναφορά στην όλη υπόθεση και όλες αντιφάσκουν μεταξύ τους... !!! Πολύ γρήγορα ο οποιοσδήποτε ουδέτερος ερευνητής θα αντιληφθεί ότι κρύβεται σκευωρία..
Στο πόρισμα Σαμπάνη http://www.apoellas.com/epeteiaka/polytexnio.php δεν υπάρχει πουθενά το όνομα Μυρογιαννης, αλλά το πλησιέστερο όνομα είναι ένας Μαυρογιαννης ο οποίος βάση πορίσματος σκοτώθηκε τη 18ην Νοεμβρίου ενώ άλλου πάλι διαβάζουμε ότι ο οδηγός έκανε λόγο για την 17ην Νοέμβριου (http://amartolo.blogspot.com/2010/11/171173.html ) . Άρα εδώ δεν συμφωνούν ούτε οι ίδιοι του κατεστημένου. Αλλά δεν θα σταθούμε μονάχα σε αυτό. Ο υποτιθέμενος φόνος έγινε λέει ο «αυτόπτης μάρτυρας» στην οδό Πατησίων ενώ με τα δυο πορίσματα Σαμπάνη και Τσεβα λένε άλλα:
1. Πόρισμα Τσεβά. 14) Μιχαήλ Μαυρογιάννης, ετών 19, εφονεύθη εις την οδόν Κορνεάδου.
2. Πόρισμα Σαμπάνη. 8 ) ΜΑΥΡΟΓΙΑΝΝΗΣ Μιχαήλ, 19 ετών, Κατοικία: Ασημ. Φωτήλα 8 Ιλίσια. Χώρος ένθα εφονεύθη: Καρνεάδου
Η οδός Κορνεαδου ξέρετε που βρίσκετε; Στο Κολωνάκι και ουδεμία σχέση με Πολυτεχνείο έχει! Άρα εδώ επιβεβαιώνετε για άλλη μια φορά η Ο.Ε.Α. αλλά και μέσω άλλων στελεχών της "Ένωσης Κέντρου", που κατάγγειλαν τότε ότι είχαν στηθεί διάσπαρτοι σε διάφορα σημεία της Αθήνας μακριά από το πολυτεχνείο και βαρούσαν στο ψαχνό αθώους ανύποπτους πεζούς αθηναίους διάφοροι ελεύθεροι σκοπευτές πράκτορες της εβραϊκής «ΜΟΣΑΝΤ» καμουφλαρισμένοι με στολές της ελληνικής αστυνομίας και του ελληνικού στρατού!!! Πάλι όμως γρήγορα κουκουλώθηκε αυτή η καταγγελία δια τον φόβο των ιουδαίων...στην όντως εβραιοκρατούμενη-αμερικανοκρατούμενη καταστροφική για την Ελλάδα ..δημοκρατική μεταπολίτευση. (οχλοκρατία-ασυδοσία)
Ο Οδηγός δηλώνει ότι πήρε τον Ντερτιλή το ΜΕΣΗΜΕΡΙ της 18ης Νοεμβρίου από την «ΑΣΔΕΝ» και τον μετέφερε στο Πολυτεχνείο! Ενώ στα Απόρρητα έγγραφα (http://krmns.blogspot.com/2010/11/1973.html) που δεν έχετε ξαναδεί, ο Ντερτιλής λέει ότι στις 11:15 είχε επιστρέψει από το πολυτεχνείο στην «ΑΣΔΕΝ»!!!
Και ένα τελευταίο: πως είναι δυνατόν ο Ντερτιλής, κατά την «ομολογία» του «αυτόπτη μάρτυρα» (του οποίου απαγορεύτηκε να παρουσιαστεί στην δίκη τότε(!!!)), να φώναζε:
«με παραδέχεσαι ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μια τον πέτυχα στο κεφάλι»;;;
Εάν ο Ντερτιλής ήταν 45 ετών εκείνη την εποχή, έχουμε και λέμε: 45+37 χρονια φυλακή = 82 ετών!!!!! Ο Στρατηγός Ντερτιλής σήμερα είναι όχι 82 αλλά 88 ετών, και άρα τότε ήταν 51 ετών και όχι 45!!!
http://antistasi.org/?p=10419
"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου