Αρχιμ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Κυριακή του Ζακχαίου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΕ΄ ΛΟΥΚΑ (Ζακχαίου)Λουκ. ιθ΄ 1-10
Γράφει ο Αρχ. Ιωήλ Κωνστάνταρος, Ιεροκήρυξ Ι. Μ. Δρ. Πωγ. & Κονίτσηςemail: p.ioil@freemail.gr
Συγκινητική και πολύ διδακτική η ευαγγελική περικοπή που μας περιγράφει την σωτηρία του Ζακχαίου και του οίκου του.
Οπωσδήποτε, όλοι μας έχουμε ακούσει ή έχουμε μελετήσει την ιστορία του ανθρώπου αυτού. Ήταν ένας αρχιτελώνης, προϊστάμενος δηλ. σε πολλούς τελώνες. Έκανε ένα επάγγελμα συνυφασμένο με την αδικία και την αμαρτία. Εν τούτοις, όπως βλέπουμε, δεν έβρισκε ικανοποίηση και ανάπαυση στα πλούτη του. Του έλειπε κάτι βασικότατο. Κάτι, χωρίς το οποίο τα πάντα είναι μάταια και καταντούν άχρηστα. Τι του έλειπε; Του έλειπε ο Θεός...
Γι’ αυτό και η ψυχή του δεν μπορούσε να ξεδιψάσει και ν’ αναπαυτεί σε όλα αυτά που προσφέρουν τα πλούτη και η κοσμική ζωή.Βεβαίως, ως κοινωνικός άνθρωπος που ήταν, είχε ακούσει πολλά για τον Ιησού. Γι’ αυτό και ήθελα να τον δει προσωπικώς. Ουσιαστικά δηλ. διψούσε τόσο για την προσωπική του σωτηρία όσο και για την σωτηρία ολόκληρης της οικογένειάς του. Πράγμα το οποίο, τελικώς και έγινε, με αυτό το συγκλονιστικό τρόπο που μας περιγράφει με την απαράμμιλη γραφίδα του ο Έλληνας Ευαγγελιστής Λουκάς.
Σε πολλά σημεία θα μπορούσαμε να σταθούμε στην ανάπτυξη της περικοπής αυτής. Όμως, είναι ανάγκη να εμβαθύνουμε τώρα σε ένα λόγο του Κυρίου Ιησού, ο οποίος θα μας δώσει αφορμή, ώστε να δούμε με περισσότερη προσοχή και σοβαρότητα τα του οίκου μας, δηλ. τα της οικογενείας μας.
Είναι χαρακτηριστικό και άξιον προσοχής, ότι ο ίδιος ο Κύριος δεν είπε «σήμερον σωτηρία εις τον Ζακχαίον προσφέρεται». Αλλά τόνισε ότι «σήμερον σωτηρία τω οίκω τούτο εγένετο» (Λουκ. ιθ΄ 9). Δηλ. Σήμερα, στο σπίτι αυτό, τόσο στον οικοδεσπότη (τον Ζακχαίο), όσο και στα μέλη της οικογένειάς του (γενικώς τους οικιακούς) συνετελέσθη διά της επισκέψεώς μου σωτηρία!
Είναι βέβαιο ότι όχι μόνο ο Ζακχαίος, αλλά και τα μέλη της οικογένειάς του, παρά τα εξωτερικά φαινόμενα, (γι’ αυτό και δεν πρέπει να κρίνουμε κατ’ όψιν), στο βάθος της καρδιάς τους, ποθούσαν την σωτηρία. Αυτός δε είναι και ο λόγος που σώζεται ολόκληρος ο οίκος. Διότι ως γνωστόν, εάν ο άνθρωπος δεν το επιθυμεί, ο Θεός δεν τον σώζει. Ο ίδιος ο άνθρωπος τελικώς είναι αυτός που κλείνει ή που ανοίγει την πόρτα στον Ιησού και στην σωτηρία του. Και επίσης, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, είναι βέβαιο ότι η οικογένεια του Ζακχαίου, είχε προετοιμαστεί από τον ίδιο το Ζακχαίο, ψυχολογικώς.
• Όπως βλέπουμε, οι περισσότεροι, το σύνολο θα λέγαμε σχεδόν της κοινωνίας μας, ζει μέσα στην οικογένεια.
Αλήθεια, πόσα και πόσα μπορεί να κατορθώσει ο Πατέρας και γενικώς πόσα μπορούν να προσφέρουν οι γονείς μέσα στην οικογένεια! Βεβαίως, δεν είναι μόνο ο πατέρας που θα διαμορφώσει την οικογένεια. Είναι και η μητέρα που παίζει τεράστιο ρόλο στο να ακολουθήσει η οικογένεια τον δρόμο τον ορθό και τον ευλογημένο. Ναι, αυτό είναι μια μεγάλη αλήθεια. Και όπως έλεγε ένας σύγχρονος άγιος, τα παιδιά, βλέπουν τον πατέρα και την κοινωνία, με τα μάτια της μητέρας! Αλλά εξίσου απoτελεί μεγάλη αλήθεια, όσο κι αν κάποιοι που εμφορούνται από διαφορετικές ιδέες, προσπαθούν να το αρνηθούν, ότι ο Πατέρας είναι ο αρχηγός του οίκου. Ο σύζυγος και πατέρας είναι ο στύλος του σπιτιού. Αυτός ο πατέρας είναι το κεντρικό πρόσωπο και θέλοντας και μη ο καθοδηγητής των άλλων.
Αυτή είναι η πραγματικότητα, φίλοι μου. Δεν χρειάζονται αναλύσεις επί αναλύσεων για να διαπιστωθεί η αλήθεια αυτή. Αρκεί μια ματιά να ρίξουμε γύρω μας, ώστε να διαπιστώσουμε του λόγου το ασφαλές.
Βλέπεις, αδελφέ μου, οικογένεια που τα μέλη της προοδεύουν σε όλους τους τομείς; Εκεί, ο αρχηγός του σπιτιού, ο πατέρας δηλ. εργάζεται, θεμελιώνει και καταρτίζει τα τέκνα του επάνω στα διαμαντένια θεμέλια της Ορθοδόξου Χριστιανικής μας Πίστεως και των ευγενών παραδόσεων του Ελληνικού μας Έθνους. Οικοδομεί την οικογένειά του επάνω στα ακατάλυτα ιδανικά της Πίστεως, της Πατρίδος και της Οικογένειας!
Βλέπεις, φίλε μου, οικογένειες που παρά τα ποικίλα προβλήματα (φυσικό, άλλωστε τούτο), να λάμπει η χαρά και ο ιερός ενθουσιασμός στα μάτια και στο μέτωπο των μελών της; Εκεί, μετά βεβαιότητος, έχει εγκατασταθεί μονίμως ο Ιησούς και τους ευλογεί και τους εξαγιάζει! Και δεν θα υπάρξει άνθρωπος (σοβαρός άνθρωπος), που θα αρνηθεί ότι ένα από τα πλέον ευλογημένα θεάματα, σε κάθε εποχή, αλλά κυρίως στην ταλαίπωρη και τρισάθλια εποχή που ζούμε, είναι να βλέπει κανείς ολόκληρη την οικογένεια να προσέρχεται στο ποτήριον της Ζωής. Να μεταλαμβάνουν δηλ. όλοι μαζί, μέσα στο ναό του Κυρίου, αυτό το Παντοκρατορικό Σώμα και Αίμα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού! Αλήθεια, πόση χάρη και πόση ευλογία, ολόκληρη η οικογένεια να καλεί τον Χριστό, για να τους ευλογήσει το τραπέζι και τις τίμιες εργασίες, και κατόπιν, ολόκληρη η φαμίλια, να κλείνει την ημέρα με δοξολογία και προσευχή, μπροστά στο ακοίμητο καντήλι και στα εικονίσματα του σπιτιού!
Και ομολογουμένως, πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή μας και η κοινωνία μας και το Έθνος μας, αλλά και αυτή η Εκκλησία μας (για τα οποία εάν έχουμε δάκρυα, να τα δίνουμε στην προσευχή...), πόσο όμορφες θα ήταν οι οικογένειές μας, εάν ο πατέρας, ο κάθε πατέρας, είχε βαθιά και συνεχή συναίσθηση της ευθύνης και των ιερών υποχρεώσεών του έναντι Του Θεού, αλλά και αυτής της “κατ΄ οίκον” εκκλησίας του!
Δίχως αμφιβολία, ζούμε σε εποχές που περισσότερο όλων των άλλων, από τα όργανα του εχθρού, βάλλεται και ξεθεμελιώνεται ο θεσμός της οικογένειας και του προστάτου αυτής. Του συζύγου και πατέρα. Δεν θα τολμήσουμε βεβαίως τώρα, ν’ αγγίξουμε την πέννα μας σε δυσώδη και ζοφερά πρότυπα, που προβάλλονται, ευκαίρως ακαίρως από τα κανάλια (της λυματολάσπης). Και δεν θα το κάνουμε διότι δεν θέλουμε να μολύνουμε την όμορφη και πνευματική ατμόσφαιρά που μας δημιούργησε η ιερά ευαγγελική περικοπή. Τούτο τον λόγο του Ιερού Χρυσοστόμου, του θερμού προστάτη της οικογένειας, θα υπογραμμίσουμε, και παρακαλούμε να προσεχθεί δεόντως: «Αγών έστω και παλαίστρα αρετής η οικία, ίνα, εκεί καλώς γυμνασάμενος, μετά πολλής της επιστήμης τοις εν αγορά προσβάλης». Δηλ. Ας γίνει το σπίτι σου στίβος και παλαίστρα αρετής, ώστε, αφού γυμναστείς εκεί με επιμέλεια, να αντιμετωπίσεις με πολλή γνώση και τέχνη τους ανθρώπους της αγοράς.
Αν οι γονείς, ο πατέρας και η μητέρα, ποθούν, και πράγματι ποθούν την ομόνοια, την αγάπη, την χαρά, τον σεβασμό, την ειλικρίνεια. Εάν ποθούν την ευλογία του Θεού, εάν επιθυμούν ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς να έρθει ανάμεσά τους, ώστε να τους καθοδηγεί και να τους ευλογεί, δεν έχουν παρά να οδηγήσουν με τα λόγια και κυρίως το παράδειγμά τους, τους συγγενείς τους και κυρίως τα παιδιά τους στον Σωτήρα Χριστό!
Μη φοβηθείς το σπίτι, που άνοιξε
βαθιά στη γη τα θέμελά του,
κι ας έλθουν χίλιοι ανεμοστρόβιλοι
και τη σκεπή του ας ρίξουν κάτου.
Μη φοβηθεί το δένδρο που άπλωσε
τις ρίζες του βαθιά στο χώμα
κι ας σπάσει την κορφή του ο άνεμος
και τα πυκνά κλαδιά του ακόμα.
Μη φοβηθείς αυτόν που στήριξε
στην πίστη επάνω την ελπίδα.
Τον είδα στη ζωή να μάχεται,
μα πάντα ανίκητο τον βρήκα.
(Ι. Πολέμης).
Υ.Γ Ίσως ορισμένοι στο πρώτο μέρος του Ζακχαίου, δηλ. στις αδικίες, είδαν τον εαυτόν τους. Δεν έχουν τώρα παρά να τον μιμηθούν και στο δεύτερο μέρος της Ευαγγελικής περικοπής, δηλ. στην αναζήτηση και στην πρόσκληση του Ιησού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου