«Ἂν εἶσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ πολυεύσπλαχνος, ἐλέησε τὸν Ἰούδα καὶ τὸν Κάιν καὶ ὅλους
τοὺς μεγάλους ἁμαρτωλοὺς καὶ ἐγὼ
θὰ σὲ προσκυνήσω!»
(Ἀπάντηση τοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἀχρίδος σὲ κάποιον ποὺ θεωροῦσε τὸν ἑαυτὸ τοῦ πιὸ ἐλεήμων ἀπὸ τὸν Θεὸ)
Ἐσὺ θὰ ἤθελες, νὰ ἐλεήσει ὁ Θεὸς ὅλους τους ἁμαρτωλοὺς κατὰ τὴΦοβερή Του Κρίση. Πάλι ἐκπειράζεις τὸν Χριστὸ ὅπως τὸν πείραξεἐκεῖνος ὁ Ἀντίθεος ἐπάνω στὸ Ὅρος τῶν Πειρασμῶν; «Ἂν εἶσαι Υἱὸς τοῦ Θεοῦ πολυεύσπλαχνος, ἐλέησε τὸν Ἰούδα καὶ τὸν Κάιν καὶὅλους τους μεγάλους ἁμαρτωλοὺς καὶ ἐγὼ θὰ σὲ προσκυνήσω!».
Ἔτσι μπορεῖ νὰ ἐκφραστεῖ μὲ λόγια ὁ πειρασμὸς τοῦ Χριστοῦ ἀπὸἐσένα. Ὅμως σὲ τοῦτο, μονάχα ὁ ἴδιος ὁ Κύριος θὰ μποροῦσε νὰ σοὺἀπαντήσει: μήπως Ἐγὼ δὲν φάνηκα ἀρκετὰ ἐλεήμων ὅταν ἀπὸ τὴν αἰώνια δόξα Μου, κατέβηκα στὸ σκοτάδι τῶν ἀνθρώπων καὶπαρέδωσα ὁλόκληρο τὸν Ἑαυτό Μου θυσία ὑπὲρ τῶνἀνθρώπων; Πώς νὰ ἐλεήσω αὐτοὺς ποῦ ποτὲ τοὺς δὲν ζήτησαν τὸ ἔλεος ἀπὸ Ἐμένα, ποῦ μέχρι τὴν τελευταία τους ἀνάσα περιφρονοῦσαν τὸ ἔλεος ποῦ τοὺς προσέφερα, αὐτοὺς ποῦ ἔχυναν σὰν νερὸ τὸ αἷμα τῶν πιστῶν Μου ἀκολούθων, ποῦ ὡς τὸ τέλος ἔμειναν πιστοὶ δοῦλοι τοῦ σατανᾶ;
Πῶς τώρα τοῦτο, οἱ θνητοὶ ἄνθρωποι νὰ....
συγκριθοῦν στὸ ἔλεος μὲ τὸν Παντελεήμονα Θεὸ καὶ ἀκόμα, νὰ καμώνονται περισσότερο εὔσπλαχνοι ἀπὸτὸν Θεό; Ερεύνησε καλὰ τὸν ἑαυτό σου καὶ δὲς πόσο περιορισμένο καὶ μηδαμινὸ εἶναι τὸ ἔλεος τῶνἀνθρώπων. Ἐξέτασε ἂν ἐσὺ θὰ συγχωροῦσες εὔκολα ἕναν φίλο ὁ ὁποῖος θὰ ὁρκιζόταν τρεῖς φορὲς ὅτι δὲν σὲ γνωρίζει; Ἢ ἂν θὰ συγχωροῦσες τὸν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος μὲ ἕνα ξίφος στὸ χέρι θὰ καταδίωκε τοὺς συγγενεῖς σου μέχρι ἐξολόθρευσης; Ἢ ἐκεῖνον ποῦ θὰ εἰρωνευόταν ὅλα ὅσα εἶναι γιὰ σένα τὰ πιὸ ἱερά;
συγκριθοῦν στὸ ἔλεος μὲ τὸν Παντελεήμονα Θεὸ καὶ ἀκόμα, νὰ καμώνονται περισσότερο εὔσπλαχνοι ἀπὸτὸν Θεό; Ερεύνησε καλὰ τὸν ἑαυτό σου καὶ δὲς πόσο περιορισμένο καὶ μηδαμινὸ εἶναι τὸ ἔλεος τῶνἀνθρώπων. Ἐξέτασε ἂν ἐσὺ θὰ συγχωροῦσες εὔκολα ἕναν φίλο ὁ ὁποῖος θὰ ὁρκιζόταν τρεῖς φορὲς ὅτι δὲν σὲ γνωρίζει; Ἢ ἂν θὰ συγχωροῦσες τὸν ἄνθρωπο ὁ ὁποῖος μὲ ἕνα ξίφος στὸ χέρι θὰ καταδίωκε τοὺς συγγενεῖς σου μέχρι ἐξολόθρευσης; Ἢ ἐκεῖνον ποῦ θὰ εἰρωνευόταν ὅλα ὅσα εἶναι γιὰ σένα τὰ πιὸ ἱερά;
Ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς ὅμως, συγχώρησε τὸν Πέτρο ποὺ Τὸν ἀρνήθηκε τρεῖς φορές, τὸν Σαῦλο ποὺκατεδίωκε τοὺς ἀκολούθους Του, τοὺς συγγενεῖς Του. Συγχώρησε καὶ τὸν Αὐγουστίνο ποὺ περιφρονοῦσε τὰ ἱερὰ τῶν Χριστιανῶν. Συγχώρησε ὅλους ἐκείνους ποὺ μετανόησαν μὲ τὴν καρδιά τους καὶ μετέστρεψαν τὴν ἔχθρα τους σὲ ζῆλο γιὰ τὸ Θεὸ καὶ τὰ ἱερά του Θεοῦ.
Αὐτὸς θὰ συγχωρήσει ἀκόμα καὶ στὴ Φοβερὴ Κρίση, ὅλους τους ἁμαρτωλοὺς ποὺ καὶ τὴν ὥρα ἀκόμα τοῦθανάτου μετανόησαν γιὰ τὶς ἀνομίες τους, ἀναγνώρισαν τὸ Χριστὸ σὰν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ καὶ ἔκραξαν πρὸς Αὐτὸν γιὰ σωτηρία. Θα συγχωρήσει καὶ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι στὸ Ὄνομά Του ἔδειξαν τόσο ἔλεος σὲ τούτη τὴζωὴ ὥστε νὰ προσφέρουν ἕνα ποτήρι κρύο νερὸ σὲ ἕναν ἀπὸ τοὺς ἐλαχίστους ἀκολούθους Του.
Μὰ ὅλα τοῦτα δὲν εἶναι ἀρκετὰ σὲ ἐκείνους ποὺ ἐκπειράζουν τὸ Θεό! Δὲν εἶναι ἀρκετὰ σ' αὐτοὺς οἱὁποῖοι, δὲ γεύτηκαν οὔτε τί σημαίνει νὰ συγχωρεῖς οὔτε καὶ τί σημαίνει νὰ μετανοεῖς. Αὐτοὺς ποὺ δὲν γνωρίζουν ὅτι τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ ὑπερβαίνει τὴ δική μας διάνοια. Μήτε καὶ ξέρουν πόσο βαθιὲς εἶναι οἱπληγὲς τοῦ Χριστοῦ γιὰ χάρη τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.
Αὐτοὶ θὰ ἤθελαν, νὰ ἀναμείξει ὁ Θεὸς τὸ Βασίλειο τοῦ αἰωνίου Φωτὸς μὲ τὸ σκοτάδι καὶ ἔτσι νὰ γίνει ἕνα μεῖγμα καλοῦ καὶ κακοῦ στὸν οὐρανὸ ὅπως ὑπάρχει καὶ πάνω στὴ γῆ. Θὰ ἤθελαν, ὁ Κάιν καὶ ὁ Ἰούδας καὶὅλοι οἱ ἀδελφοκτόνοι, οἱ εἰδωλολάτρες, οἱ αἱμοχαρεῖς, οἱ ἀκόλαστοι, οἱ λωποδύτες, οἱ εἰρωνευόμενοι τὰἱερά, οἱ χλευαστὲς τοῦ Θεοῦ ὅλοι, ὅλοι οἱ ἀμετανόητοι κακοποιοί, νὰ σταθοῦν στὰ δεξιὰ τοῦ Χριστοῦ κατὰτὴν τελικὴ Κρίση, μαζὶ μὲ τοὺς Ἁγίους, τοὺς μάρτυρες καὶ τοὺς δικαίους καὶ στὴν ἀριστερὴ πλευρά Του νὰμὴν ὑπάρχει κανένας!
Εἶναι αὐτὸ δικαιοσύνη; Είναι δίκαιο νὰ δοθεῖ, σὲ ἐκείνους ποὺ καὶ τὸ βράδυ ἀκόμη δὲν μπῆκαν στὸ χωράφι τοῦ Οἰκοδεσπότου πρὸς ἐργασία, ὁ ἴδιος μισθὸς μὲ αὐτοὺς ποῦ ἐργάστηκαν ὅλη τὴν ἥμερα; Εἶναι αὐτὸεὐσπλαχνία, τὸ νὰ ἀνακατέψουμε δηλαδὴ τὸ φῶς μὲ τὸ σκοτάδι, τὴν ἀλήθεια μὲ τὸ ψέμα, τὸ σιτάρι μὲ τὴνἤρα;
Ἀλλά, ὢ ἄνθρωπε, ποιὸς εἶσαι σὺ ποῦ θὰ διδάξεις τὴ δικαιοσύνη σὲ Ἐκεῖνον ποῦ θέσπισε τὸ δίκαιο; Ποῦ θὰὑπενθυμίσεις τὸ ἔλεος σ' Αὐτὸν ποῦ ἀπὸ ἔλεος γιὰ τὸν ἄνθρωπο παραδόθηκε νὰ σταυρωθῆ στὸ Σταυρό; Γονάτισε μπροστὰ στὴν ἁγία Του δικαιοσύνη καὶ τὰ δυσθεώρητα βάθη τῆς εὐσπλαχνίας Του καὶ βόησε: Παντελεήμων, ἐλέησον καὶ σῶσον μὲ τὸν ἁμαρτωλόν!
Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς
Ἐπισκόπου Ἀχρίδος 1956
ΕΜΠΝΕΥΣΜΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΟΡΘΟΔΞΟΞΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΤΗΤΟΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ "ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ"
ΤΗΛ: 2310212659
Σχόλιο
Ο Θεός μας χαρίζει την Βασιλεία του, αλλά εμείς έχουμε αλλού τον νού μας. Έτσι, η δωρεά του πάει για μας χαμένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου