Η θαυμαστή αλλοίωση του Ζακχαίου προς το καλό, ότ5αν συνάντησε τον Χριστό, αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα της θεϊκής δυνάμεως του Χριστού. Ο Κύριος όχι μόνο θεράπευε ασθενείς, αλλά και οδηγούσε στην ανάσταση πάμπολλες ψυχές νεκρές από την αμαρτία. Είναι γραμμένο κάπου: «Αύτη η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου», δηλαδή αυτή η αλλοίωση προέρχεται από το ισχυρό χέρι του Υψίστου Θεού, και δεν είναι ανθρώπινο κατόρθωμα. Ο λόγος αυτός εφαρμόζεται επακριβώς στον Ζακχαίο. Δεν ήταν απλώς τελώνης, αλλά αρχιτελώνης. Αν οι τελώνες ήταν βδελυκτοί, διότι όλη η περιουσία τους προερχόταν από τα δάκρυα των πτωχών, πολύ περισσότερο οι αρχιτελώνες, οι οποίοι ήταν οι αρχηγοί των τελωνών. Ο Κύριος όμως Ιησούς με την θεϊκή του χάρη και την απέραντη αγάπη του επέδρασε θαυμαστά στην ψυχή του και τον οδήγησε σε ολοκληρωτική μετάνοια.
Με το παράδειγμά του ο Κύριος δείχνει σε μας πού βρίσκεται η μεγάλη δύναμη της πίστεώς μας. Δεν βρίσκεται σε κάποια υλικά όπλα ή σε υπερφυσικές δυνάμεις, με τις οποίες επιβαλλόμαστε βίαια στους εχθρούς μας, αλλά στην ακαταμάχητη θεία χάρη, η οποία είναι ενέργεια θείας αγάπης. Με αυτήν αιχμαλωτίζουμε ψυχές παραδομένες στον εχθρό του ανθρώπινου γένους και τις οδηγούμε στον Χριστό.
Έργο των χριστιανών είναι να πληρώσουν την ύπαρξή τους και όλο τον κόσμο με την θεία χάρη και αγάπη. Μόνο με αυτήν κατατροπώνεται ο σατανάς και ο πνευματικός θάνατος. Μόνο με αυτήν λάμπει η δόξα του Θεού στην γή και οι άνθρωποι εκλύονται προς το θείο φώς εγκαταλείποντας τα έργα της πλάνης. Και αν στις ημέρες μας, και μάλιστα και στην χώρα μας, όλο και περισσότερο οι άνθρωποι δεν συγκινούνται από το κήρυγμα του Ευαγγελίου, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι όλο και περισσότερο λιγοστεύουν οι χριστιανοί που είναι πλούσιοι σε θεία χάρη και πνευματική αγάπη. Αν λοιπόν ως χριστιανοί επιθυμούμε να επιστρέψει ο κόσμος στον αληθινό Θεό, τον Ιησού Χριστό, οφείλουμε να στρέψουμε ολοκαρδίως τον αγώνα μας στο να προσελκύσουμε μέσα μας την θεία χάρη και αγάπη.
Η χάρη του Χριστού δεν επέδρασε μαγικά και δυναστικά στον Ζακχαίο. Βρήκε μέσα του τις απαραίτητες προϋποθέσεις. Αυτές ήταν η πολλή αγάπη του προς τον Χριστό και η μεγάλη του προθυμία να τον γνωρίσει. Ο Ζακχαίος άκουγε μέχρι τότε από αρκετούς για τον Χριστό, τις διδασκαλίες και τα εξαίσια θαύματά του. μέσα του γεννήθηκε ο θαυμαστός, η αγάπη, η πίστη προς την μεσσιανικότητά του και ο πόθος να τον συναντήσει. Γι αυτό και ο Κύριος με τον γεμάτο αγάπη θεϊκό του λόγο προξένησε άμεσα και πολύ εύκολα θαυμαστή αλλοίωση στην ψυχή του. Στο άκουσμα του λόγου του Ιησού προς αυτόν, ο Ζακχαίος ανταποκρίθηκε ταχέως, κατέβηκε αμέσως από την συκομουριά και οδήγησε τον Κύριο στην οικία του. εκεί διακήρυξε ότι μοιράζει την μισή περιουσία του στους πτωχούς και ότι επιστρέφει στους συνανθρώπους του τετραπλάσια αυτά που τους είχε αρπάξει με τις αδικίες και τις συκοφαντίες του. έτσι, ο πρώην πλεονέκτης και απάνθρωπος άρπαγας μεταβλήθηκε σε ελεήμονα και πτωχό για χάρη του Χριστού.
Όπως στον Ζακχαίο, ομοίως και σε κάθε πιστό μπορεί να έλθει με ιδιαίτερη δύναμη η χάρη της μετανοίας, αν μέσα του καλλιεργηθεί η αγάπη και ο πόθος προς το πρόσωπο του Χριστού. Ο Ζακχαίος πίστευσε και αγάπησε, επειδή πρώτα άκουσε και έμαθε. Το ίδιο και μείς, όσο περισσότερα μαθαίνουμε για τα θαυμαστά έργα του Χριστού, τόσο πιο πολύ σταλάζει μέσα μας η αγάπη προς Αυτόν. Γι αυτό η πνευματική μελέτη αποτελεί άριστο μυσταγωγό προς την θεία αγάπη. Ο γέροντας Πορφύριος έλεγε ότι με την μελέτη μπορεί κάποιος να γίνει Άγιος γρήγορα και αναίμακτα. Διότι όταν ο άνθρωπος μελετά τα θεία λόγια με ζήλο και όρεξη, βρίσκεται συνεχώς μέσα στην ατμόσφαιρα της θείας χάριτος και καλλιεργείται μέσα του αθόρυβα ο θείος έρωτας. Γι αυτό και προέτρεπε ο γέροντας τους μαθητές του να δοθούν στην μελέτη της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης, να διαβάζουν τα τροπάρια και τους κανόνες, να μελετούν τους Πατέρες της Εκκλησίας και τους βίους των Αγίων, προκειμένου να νιώσουν μέσα τους την άρρητη γλυκύτητα που έχουν τα λόγια του Θεού.
Σε αυτήν την μελέτη ας δοθούμε και μείς, για να γεννηθεί και σε μας η μεγάλη προθυμία του Ζακχαίου, η οποία τον ανέβασε στην συκομουριά, δηλαδή πάνω από κάθε μάταιη και κοσμική επιθυμία, και από την οποία, όταν ταπεινά κατέβηκε δια του προστάγματος του Κυρίου, ήταν πλέον νεκρός για τον κόσμο της αμαρτίας, ζωντανός όμως και σωσμένος ενώπιον του Θεού.
Αρχιμ. Π.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου