Μή δώσεις τὴν καρδιά σου σὲ γέροντα που –σε θέματα Πίστεως– βάζει τη "διάκριση" και την "υπακοή" πάνω από το Ευαγγέλιο και τους Αγίους.

• «Κάποιος αδελφός ρώτησε τον αββά Ποιμένα: «Ζημιώνω την ψυχή μου κοντά στον αββά μου· να καθίσω και άλλο κοντά του;» Ο γέροντας γνώριζε ότι βλάπτεται και απορούσε με αυτόν που τον ρωτούσε αν πρέπει να καθίσει και άλλο.  Ωστόσο τού είπε: «Αν θέλεις κάθισε». Έφυγε λοιπόν και κάθισε.  Στη συνέχεια ήρθε πάλι και του είπε: «Ζημιώνω την ψυχή μου», και ο γέροντας δεν του είπε: «Να φύγεις». Ήρθε και τρίτη φορά λέγοντας: «Πραγματικά, δεν κάθομαι άλλο», και ο αββάς Ποιμήν τού απάντησε: «Αυτή τη φορά είθε να σωθείς· πήγαινε και μην καθίσεις πλέον». Έλεγε λοιπόν ο γέροντας: «Άνθρωπος που βλέπει τη ζημία της ψυχής του χρειάζεται να ρωτά; Για τους κρυφούς λογισμούς ρωτά κανείς, και έργο των γερόντων είναι να δώσουν την ορθή απάντηση· για φανερή αμαρτία όμως δεν χρειάζεται να ρωτά κανείς, αλλά αμέσως να την κόβει.»» (Αββάς Ποιμήν, διήγηση υπ’ αριθμ. 189, σελ. 283-284)

(Σήμερα κάποιοι διδάσκουν ότι κάποιος πρέπει να κάνει υπακοή στον γέροντα ασχέτως του είδους της καθοδήγησης που εκείνος του δίνει και ότι όποιος έχει γέροντα δεν χρειάζεται να φοβάται τον Θεό ή να απασχολείται με τις εντολές Του.)

  

• «Επίσης είπε: «Μη δώσεις την προσοχή σου σ’ εκείνον, για τον οποίο η καρδιά σου δεν νιώθει σιγουριά.» (Αββάς Ποιμήν, διήγηση υπ’ αριθμ. 80, σελ. 261)

• «Είπε ακόμη: «Να μην εμπιστευτείς τη συνείδησή σου σ’ εκείνον, για τον οποίο η καρδιά σου δεν νιώθει σιγουριά.» (Αββάς Ποιμήν, διήγηση υπ’ αριθμ. 200, σελ. 285)

  
(Σήμερα κάποιοι διδάσκουν ότι αν κάποιος νιώθει αβεβαιότητα για έναν γέροντα που είναι γκουρού, το κάνει ο διάβολος και ως εκ τούτου αυτός πρέπει να αγνοήσει ό,τι βλέπει και αισθάνεται και καταλαβαίνει σχετικά με το ποιον του γέροντα, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί, στην καλύτερη των περιπτώσεων, στην παράνοια).

Πηγή:  http://nefthalim.blogspot.gr/2013/12/blog-post_3751.html

http://kaiomenivatos.blogspot.gr