«1. Τήν πατρότητα τῆς προτάσεώς μου ἔχει ὁ Μέγας Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὁ Οἰκουμενικός Διδάσκαλος, Ἐπίσκοπος Μεδιολάνων Ἀμβρόσιος, ὁ ὁποῖος μέ τά ἔργα του De Explanatione Symboli, De Sacramentis, De Fide, De Spiritu Sancto, De incarnationis dominicae sacramento, De officiis ministrorum, De virginidus, κατέλιπε ἐξαίρετα Θεολογικά κείμενα, μέτοχος τῆς Ἑλληνικῆς καί Λατινικῆς γλώσσης. Ὁ Μέγας αὐτός Ἅγιος, ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης, στό συναξάριον του, «καί τόν Βασιλέα Θεοδόσιον, ἐλθόντα ἀπό τήν Θεσσαλονίκην εἰς Μεδιόλανα, ἐμπόδισε ἀπό τήν εἴσοδον τῆς Ἐκκλησίας, ἐνθυμίζοντάς του τούς φόνους ὅπου ἐτόλμησε εἰς Θεσσαλονίκην, διδάξας . . . ὅτι δέν πρέπει ἔτσι προπετῶς καί αὐθαδῶς νά τολμᾶ εἰς τά Θεῖα» Σημειωθήτω ὅτι ὁ Βασιλεύς Θεοδόσιος εἶναι ὁ ἀποκληθείς Μέγας, ὁ στερεώσας τόν Χριστιανισμόν, ὁ συγκαλέσας τήν Β΄ Οἰκουμενικήν Σύνοδον, ὁ ὑπό τῆς Ἐκκλησίας τιμώμενος ὡς Ἅγιος τήν 17ην Ἰανουαρίου. Ἡ πράξις διά τήν ὁποίαν ἀπηγορεύθῃ ὑπό τοῦ Ἁγίου Ἅμβροσίου ἡ εἴσοδος εἰς τόν Ναόν ἦτο ἡ σκληροτάτη καί αἱματηρά καταστολή τῆς στάσεως τῶν Θεσσαλονικέων καί τῆς δολοφονίας τοῦ στρατηγοῦ του πού εὐθέως παρεβίασε τήν ἐντολήν τοῦ Δεκαλόγου «οὐ φονεύσεις» (Ἐξοδος 20΄.15)
2. Ἀσφαλῶς ἡ Ἐκκλησία δέν εἶναι κλάμπ καθαρῶν καί Ἁγίων ἀλλά καί ἡ χώρα τοῦ μυστηρίου τῆς μετανοίας, ἡ χώρα τῶν «μεταποιουμένων» ἁμαρτωλῶν ὄχι τῶν ἀμετανοήτων, διότι οἱ ἀμεταμέλητοι φέρουν τήν προσωπική τους εὐθύνη πού τούς ἀποκόπτει ἀπό τήν κοινωνία μέ τόν Θεό καί στό παρόν καί στό αἰώνιο μέλλον μεταβάλλοντας ἀκόμα καί τήν εὐδαιμονία τῆς βιώσεως τῆς ἀγάπης Του σέ ἄφατη ὀδύνη καί ἀφόρητο πόνο.
3. Κατά τήν φρικώδη ὥρα τῆς Χειροτονίας μας ὡς Ἐπισκόπων μᾶς ἐγχειρίζεται ἡ Ποιμαντορική Ράβδος μέ τίς φράσεις «Λάβε τήν Ράβδον, ἵνα ποιμαίνῃς τό ἐμπιστευθέν σοι Ποίμνιον τοῦ Χριστοῦ, καί τοῖς μέν εὐπειθέσιν, ἔστω αὐτοῖς ὑπό σοῦ βακτηρίαν, καί ὑποστηριγμός, τοῖς δέ ἀπειθέσι καί εὐτραπέλοις χρῷ αὐτῇ Ράβδῳ ἐπιτυπτικῇ Ράβδῳ παιδεύσεως».
4. Εἶναι Ἐξόχως ἀντιφατικό τό γεγονός νά ὑποστηρίζουν τήν διατήρηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας Κόμματα μέ ἐκκλησιομαχική καί ἀθεϊστική ἀντίληψη, ὡς ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ἡ ΔΗΜΑΡ καί τό ΚΚΕ, ἀπό κοινωνικούς καί ἐργασιακούς λόγους ὁρμώμενα καί ἡ συγκυβέρνηση τῶν θεωρουμένων ὡς Ἐκκλησιοφίλων κομμάτων ΝΔ καί ΠΑΣΟΚ νά ποδοπατεῖ βαναύσως τήν Ἐντολή τοῦ Δεκαλόγου «ἕξ ἡμέρας ἐργᾷ καί ποιήσεις πάντα τά ἔργα σου$ τῃ δέ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου» (Ἔξοδος 20΄.9-10) τήν Ἐντολή τοῦ Αἰωνίου Θεοῦ, ἀποϊεροποιώντας τήν ἡμέρα Κυρίου κατ’ ἐντολήν τοῦ Ἑβραϊκοῦ λόμπυ, καί μετά ἀπό αὐτό τό φρικῶδες πνευματικά κακούργημα νά ἐμφανίζωνται οἱ βουλευτές των, πρός ἄγραν ψήφων εἰς τούς πανηγυρίζοντας Ἱερούς Ναούς ἐμπαίζοντες τούς πιστούς καί τήν Ἐκκλησίαν, φέροντες τό προσωπεῖον τοῦ δῆθεν εὐσεβοῦς.
5. Διερωτῶμαι δέν μᾶς ἀγγίζει ἡ στεντορεία ἀγωνιώδης φωνή τοῦ Ἐμπορικοῦ κόσμου τῆς χώρας ὅτι ἀποτελεῖ ἡ νομοθετική αὐτή πρωτοβουλία τῆς Κυβερνήσεως, ἀποδεδειγμένως, βόμβα στήν βιωσιμότητα τῆς μικρομεσαίας ἐπιχειρηματικότητος, καί οὐσιαστική ἐκχώρησι στήν ἀδηφάγο μανία τῶν καρτέλ τῶν πολυεθνικῶν ἁλυσίδων, Ἑβραϊκῶν κατά βάση συμφερόντων. Ἤδη ἡ ἐπιστημονική ἐπιτροπή τῆς Βουλῆς διεπίστωσε τήν αὐτονόητη ἀντισυνταγματικότητα τῆς ρύθμισης καί τήν δικαστική δυνατότητα τῶν πολυεθνικῶν νά «ἐπελάσουν» διά τοῦ ΣΤΕ.
Μήπως ὁ Σεβασμιώτατος μπορεῖ νά ὑποδείξῃ ἄλλο τρόπο πιέσεως τῶν βουλευτῶν, οἱ ὁποῖοι τό μόνο πού ὑπολογίζουν εἶναι τό πολιτικό κόστος καί ἡ μή ἐπανεκλογή τους; Δι’ αὐτό ταπεινῶς νομίζω ὅτι ἐάν οἱ Σεβασμιώτατοι ἀδελφοί δηλώσουν εὐθαρσῶς εἰς τούς βουλευτάς ΝΔ καί ΠΑΣΟΚ τῆς περιφερείας των ὅτι ἡ ποδοπάτηση τῆς Ἐντολῆς τοῦ Θεοῦ ἐπάγεται τήν άπομάκρυνσή τους ἀπό τίς λατρευτικές ἐκδηλώσεις τῆς Μητροπόλεως τους, ἡ ρύθμιση αὐτή δέν θά περάσει.
Τέλος δηλῶ ὅτι τιμῶ τόν Σεβασμιώτατο Ἅγιο Ἀλεξανδρουπόλεως καί τόν εὐλαβοῦμαι ἰδιαιτέρως.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου