« ...Είναι αναγκαία η προσκύνηση. Προσκύνηση δε όχι έξω απ' την Εκκλησία, αλλ' αυτή που γίνεται στην αυλή του Θεού. Μη μου επινοείτε, ιδιαίτερες αυλές και συναγωγές. Μία είναι η Αγία αυλή του Θεού.
Ήταν προηγουμένως αυλή η συναγωγή των Ιουδαίων. Αλλά μετά την αμαρτία που διέπραξαν στο Χριστό κατάντησε η αυλή τους έρημη (Ψαλ. 68,26). Για τούτο και ο Κύριος λέει: «Και άλλα πρόβατα έχω, α ουκ έστιν εκ της αυλής ταύτης» (Ιωάν. 10, 16). Εννοεί εκείνους από τους εθνικούς που είναι προορισμένοι να σωθούν και δείχνει μία δική Του αυλή εκτός απ' την αυλή των Ιουδαίων.
Δεν αρμόζει λοιπόν να προσκυνεί κανείς τον Θεό έξω απ' την αγία αυτή αυλή, αλλ' αφού βρίσκεται μέσα σ' αυτή. Μήπως εβρισκόμενος κανείς έξω απ' αυτή και παρασυρόμενος από εκείνους που είναι έξω απ' την αυλή χάσει το προνόμιο να είναι στην αυλή του Κυρίου.
Γιατί πολλοί στέκονται σε στάση προσευχής, δεν είναι όμως μέσα στην αυλή, επειδή περιφέρεται ο νους τους κι αποσπάται η σκέψη τους από την πρόσκαιρη φροντίδα.
Είναι όμως δυνατό με ψηλότερη ακόμη έννοια να εννοήσουμε ως αυλή την επουράνια ζωή, Για τούτο εκείνοι που είναι «πεφυτευμένοι ενταύθα εν τω οίκω Κυρίου», που είναι «Εκκλησία Θεού ζώντος» (Α΄ Τιμ. 3,15), εκεί «εν ταις αυλαίς του Θεού ημών εξανθήσουσιν» (Ψαλ. 91,14).
Εκείνος δε που κάνει Θεό την κοιλιά, ή τη δόξα, ή το χρήμα ή κάτι άλλο, το οποίο τιμά περισσότερο απ' όλα, ούτε τον Κύριο προσκυνεί, ούτε είναι στην αυλή την αγία κι αν ακόμη φαίνεται ότι είναι άξιος να βρίσκεται στις αισθητές συγκεντρώσεις».
(Μ. Βασιλείου, από την ομιλία του «Εις τον ΚΗ΄ Ψαλμόν»)
www.pentapostagma.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου