lose freedomΗ ιδιοσυγκρασία του Έλληνα έχει ένα βασικό χαρακτηριστικό: Όταν πασχίζει κάποιος να του επιβάλλει ή να του απαγορεύσει κάτι με το ζόρι, αυτός κάνει το αντίθετο. Έτσι χιλιάδες πολίτες εν μέσω καλοκαιριού έσπευσαν στα συσσίτια της Χρυσής Αυγής. Οι απαγορεύσεις κυβέρνησης και δημαρχίας δεν λειτούργησαν ανασταλτικά και τελικά η μοιρασιά των τροφίμων έγινε κανονικότατα έξω από τα γραφεία του εν λόγω κόμματος.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ανεβασμένη την εθνικιστική παράταξη και φαίνεται ότι στο λεγόμενο «δημοκρατικό τόξο» έχουν βαλθεί μέσω… απαγορεύσεων να ανεβάσουν κι άλλο τα ποσοστά της. Γιατί; Μα για να υπάρχει ο «μπαμπούλας» της άκρας δεξιάς και να δικαιολογείται η επιβολή παγκοσμιοποιητικών μέτρων (βλ. αντί-ρατσιστικό νομοσχέδιο). Παρομοίως παλαιότερα προωθούνταν μέτρα «υπό τον κίνδυνο του κομμουνισμού».
«Το παιχνίδι είναι στημένο» που λέει και το τραγούδι. Στην μέση βρίσκεται ένας υπνωτισμένος λαός που άγεται και φέρεται εν μέσω καταιγισμού προπαγάνδας. Ο σωστός δρόμος για τους Έλληνες είναι ένας: ο ανήφορος και είναι ανάγκη για χάρη της ιστορικής μας συνέχειας να τον διανύσουμε ενωμένοι και όχι πέφτοντας σε παλιές και νέες ατραπούς διχασμών.
Θα το ξαναπούμε ακόμα μια φορά για να γίνει κατανοητό: Τώρα στις διακοπές αναλογιστείτε: Δεν είναι ανάγκη να ανήκει κάποιος ιδεολογικά κάπου για να υφίσταται στον κοινωνικό χάρτη. Τα κόμματα και τα ιδεολογήματα χωρίζουν τους Έλληνες σε διάφορες «κατηγορίες», οι οποίες στην ουσία είναι ψευδεπίγραφες. Ή είσαι δίκαιος ή άδικος, όπως έχουμε γράψει.
Δίκαιοι άνθρωποι υπάρχουν σε όλες τις παρατάξεις, απλά είναι  βαθιά χωμένοι στο τρυπάκι της παγκόσμιας διαπλοκής που γέννησε τα κόμματα για να μαντρώνει τα πρόβατα και αυτά να μην ακούν την μηνύματα της πραγματικής ελευθερίας. Οι Έλληνες μάχονταν πάντα υπέρ πίστεως και πατρίδος. Γι αυτά έχυσαν το αίμα τους. Η σημερινή ηττοπάθεια και η απελπισία δεν έχει σχέση με την περίλαμπρη αυτή ανδρεία που ενέπνεε ανέκαθεν ο Ελληνισμός.
Τώρα που είναι η εποχή για τα «μπάνια του λαού», η προπαγάνδα καταλαγιάζει λίγο, αφού οι περισσότεροι τρέχουν στις ψευτοδιασκεδάσεις του καλοκαιριού, και το μυαλό δεν είναι τόσο συμπιεσμένο, σκεφτείτε, αναλογιστείτε, ξυπνάτε! Η αυτοκριτική οδηγεί στην πραγματική πρόοδο.
«Σοβαροί» άνδρες και «προοδευτικές» γυναίκες έχουν γεμίσει την «ατμόσφαιρα» με ανυπόστατες θεωρητικούρες, εμποδίζοντας τον κόσμο να δει την αλήθεια, η οποία είναι τόσο απλή που ακόμα και ένα παιδάκι είναι σε θέση να την κατανοήσει.
Η πραγματική μάχη λαμβάνει χώρα στην καρδιά και το μυαλό του καθενός ανεξάρτητα από τις φλυαρίες, τις συναντήσεις και τις αποφάσεις των «ειδικών» ανά τον πλανήτη. Άπαξ και χάνεται η συγκεκριμένη μάχη, τότε ο φόβος κυριεύει την ψυχή και ο άνθρωπος ψάχνει προστασία στην «ασφάλεια» ενός μαντριού. Παύει να σκέφτεται ανεξάρτητα. Παύει να είναι ελεύθερος.