Η συμμετοχή των αλλοδαπών στη
δημογραφική ισορροπία στην Ελλάδα
Η είσοδος στην Ελλάδα ενός σημαντικού αριθμού αλλοδαπών μετά το 1990, η τεράστια πλειοψηφία των οποίων είχαν ηλικία 20-45 ετών (ένα μεγάλο τμήμα τους αποτελείτο από γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας) δεν ήταν δυνατόν να μην έχει επηρεάσει τη γεννητικότητα, τη θνησιμότητα και τα ισοζύγια γεννήσεων/θανάτων.
Στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, οι 17 στους 1000 θανόντες είναι αλλοδαποί, ενώ οι 176 στις 1000 γεννήσεις προέρχονται από αλλοδαπές μητέρες.
Τα παραπάνω καταδεικνύουν ότι τα πλεονασματικά φυσικά των αλλοδαπών είναι καθοριστικά για την δημογραφική μας ισορροπία τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, αναφέρουν σε σχετική τους έρευνα οι καθηγητές στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας Βύρων Κοτζαμάνης και Μαρί-Νοέλ Ντυκέν.
Έτσι, την εξαετία 2004-2009, σε εθνικό επίπεδο, οι προερχόμενες από αλλοδαπές μητέρες γεννήσεις αποτελούν σχεδόν το 17,6 % του συνόλου των γεννήσεων, ενώ αντιθέτως οι θάνατοι των αλλοδαπών μόλις το 1,7% του συνόλου των θανάτων. Η σημαντική αυτή διαφορά ανάμεσα στις γεννήσεις και τους θανάτους αλλοδαπών δίνει έτσι ένα σημαντικό θετικό ισοζύγιο σε απόλυτες τιμές (108.000), εν αντιθέσει με το ισοζύγιο γεννήσεων-θανάτων των Ελλήνων που είναι αρνητικό (-76.000), εξηγεί στο ΑΜΠΕ ο κ. Κοτζαμάνης.
Οι διαφορές ανάμεσα στους δυο πληθυσμούς οφείλονται κυρίως στις εξαιρετικά διαφοροποιημένες δημογραφικές τους πυραμίδες, καθώς η πυραμίδα των Ελλήνων είναι σχετικά γερασμένη, ενώ αντιθέτως αυτή των αλλοδαπών εξαιρετικά νεανική.
Οι εθνικοί μέσοι όροι υποκρύπτουν όμως σημαντικές διαφοροποιήσεις. Εξετάζοντας σε χαμηλότερο επίπεδο τη συμβολή των αλλοδαπών στη θνησιμότητα διαπιστώνουμε ότι οι διαφοροποιήσεις είναι μικρές σε επίπεδο δήμου, ενώ, αντιθέτως, η συμβολή τους στη γεννητικότητα παρουσιάζει σημαντικές διαφοροποιήσεις, καθώς οι προερχόμενες από αλλοδαπές μητέρες γεννήσεις κυμαίνονται από 0 έως 57% (ελάχιστο-μέγιστο) του συνόλου των γεννήσεων στους δήμους της χώρας μας.
Η συμβολή των αλλοδαπών στα φυσικά ισοζύγια (γεννήσεις-θάνατοι) είναι έτσι σαφώς διαφοροποιημένη και από την ανάλυση των δύο καθηγητών προκύπτει ότι τυχόν απουσία των αλλοδαπών θα έφερνε σε δεινή θέση δήμους της χώρας.
Ειδικότερα, αν στους αλλοδαπούς οι γεννήσεις υπερβαίνουν τους θανάτους σε όλους σχεδόν τους δήμους, το ίδιο συμβαίνει μόνον σε 80 δήμους για τους Έλληνες, ενώ στους υπόλοιπους 245 οι θάνατοί τους είναι περισσότεροι από τις γεννήσεις.
Σε ένα μικρό τμήμα των 245 αυτών δήμων (σε μόλις 37) τα ισοζύγια γεννήσεων-θανάτων των αλλοδαπών είναι τόσο πλεονασματικά που υπερκαλύπτουν τα αρνητικά φυσικά ισοζύγια των εχόντων ελληνική υπηκοότητα, με αποτέλεσμα τα συνολικά φυσικά ισοζύγια να λαμβάνουν θετικό πρόσημο.
Στους εναπομείναντες, όμως, 206 δήμους τα αρνητικά φυσικά ισοζύγια των Ελλήνων δεν είναι δυνατόν να καλυφθούν από τα πλεονασματικά των αλλοδαπών. Αλλά ακόμη και στους δήμους αυτούς, όπου οι θάνατοι υπερβαίνουν τις γεννήσεις στο συνολικό πληθυσμό και τα συνολικά φυσικά ισοζύγια έχουν αρνητικό πρόσημο, η κατάσταση θα ήταν ιδιαίτερα προβληματική αν δεν υπήρχαν οι αλλοδαποί, οι οποίοι, με τα θετικά τους φυσικά ισοζύγια "μετριάζουν" ως έναν βαθμό τη γενική αρνητική εξέλιξη.
Εξετάζοντας ειδικότερα τη συμβολή των αλλοδαπών την εξαετία 2004-2009 στη γεννητικότητα και με δεδομένο ότι το ειδικό βάρος των αλλοδαπών γυναικών διαφέρει από δήμο σε δήμο είναι δυνατόν να κατατάξουμε τους 325 δήμους σε εφτά μεγάλες ομάδες.
Σε τρεις από αυτές, που συγκεντρώνουν το 1/3 των δήμων της χώρας (81/325) και το 16 % του συνόλου των γεννήσεων (αλλά το 1/3 του συνόλου των προερχομένων από αλλοδαπές μητέρες γεννήσεων), η συμβολή των αλλοδαπών είναι σημαντικότατη, καθώς πάνω από 1 στις 4 γεννήσεις (>25%) προέρχεται από αυτές.
Οι δήμοι των τριών αυτών ομάδων εντοπίζονται κυρίως στο νησιωτικό χώρο (με εξαίρεση τα νησιά του Β.Α Αιγαίου), στο μεγαλύτερο τμήμα της Ηπείρου και της Πελοποννήσου, στην Αττική και στο ανατολικό τμήμα της Στερεάς Ελλάδας και της Θεσσαλίας.
Αντιθέτως, σε ένα μεγαλύτερο αριθμό δήμων (134/325), που συγκεντρώνονται βασικά στη Θράκη, τη Μακεδονία (με εξαίρεση το κεντρικό τμήμα της), όπως επίσης και επί και εκατέρωθεν του κύριου ορεινού άξονα της ηπειρωτικής χώρας, βορείως του Κορινθιακού, η συμβολή των αλλοδαπών στη γεννητικότητα είναι σχετικά περιορισμένη (<15% του συνόλου των γεννήσεων).
Οι δήμοι αυτοί συγκεντρώνουν μεν το 48% του συνόλου των γεννήσεων της περιόδου 2004-2009, αλλά μόνον το 28% των προερχομένων από αλλοδαπές μητέρες γεννήσεων.
Στους υπόλοιπους δήμους (110 συνολικά) η συμμετοχή των αλλοδαπών κυμαίνεται γύρω από το μέσο εθνικό όρο, καθώς οι αλλοδαπές γυναίκες "συνεισφέρουν" το 15-25% των γεννήσεων της εξεταζόμενης εξαετίας.
"Από την ανάλυσή μας προκύπτει ότι η συμβολή των αλλοδαπών τα τελευταία χρόνια- σαφώς διαφοροποιημένη χωρικά- είναι καθοριστική για τη δημογραφική μας ισορροπία τόσο σε εθνικό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο, και όλα δείχνουν ότι, άνευ συνταρακτικών αλλαγών, η συμβολή αυτή θα συνεχίσει να είναι σημαντική και την επόμενη δεκαετία" αναφέρει στο ΑΜΠΕ ο κ. Κοτζαμάνης.
Σχόλιο
Τί σημαίνουν αυτά στα απλά ελληνικά; (όσο μιλιούνται ακόμα). Σημαίνει πως σε δεκαοκτώ χρόνια από σήμερα η πλειονότης του πληθυσμού θα είναι αλλοδαπής προέλευσης, δηλαδή όχι έλληνες, ενώ παράλληλα θα έχουμε αύξηση του πληθυσμού, διότι οι αλλοδαποί γεννάνε ενώ οι ντόπιες φοβούνται μήν χαλάσει το δερματάκι τους και δεν θα βλέπονται στα 90.
Μπάι μπάι έλληνος.
.jpg)
