Ἡ κοσμική χαρά δίνει κάτι τό πρόσκαιρο, κάτι γιά ἐκείνη τήν στιγμή, δέν δίνει αὐτό πού δίνει ἡ πνευματική χαρά. Ἡ πνευματική χαρά εἶναι ζωή παραδεισένια. Ὅσοι πέρασαν πρῶτα ἀπό τήν Σταύρωση καί ἀναστήθηκαν πνευματικά, ζοῦν τήν πασχαλινή χαρά. «Πάσχα, Κυρίου Πάσχα»! Καί μετά ἔρχεται ἡ Πεντηκοστή!...
–Γέροντα, πέστε μας κάτι γιά τίς οὐράνιες χαρές.
–Καί σ’ αὐτήν τήν ζωή ὑπάρχουν οὐράνιες χαρές καί ἡδονές καί ἀναρωτιέται κανείς ἄν στήν ἄλλη ζωή ὑπάρχει κάτι ἀνώτερο ἀπό αὐτό πού ζεῖ ἐδῶ. Αὐτές οἱ χαρές δέν ἐκφράζονται, μόνο βιώνονται.
–Γέροντα, πῶς μπορεῖς νά φθάσεις σ’ αὐτήν τήν κατάσταση;
–Γιά νά ἔρθεις στήν κατάσταση πού νά μήν μπορεῖς νά χωρέσεις τήν χαρά οὔτε νά τήν ἐκφράσεις, χρειάζεται νά προσέξεις τρία πράγματα: Νά κινῆσαι ἁπλά, νά μήν ἀσχολῆσαι μέ τούς ἄλλους, νά λές τήν εὐχή. Ἄν κάνεις αὐτά, θά ἔρθει ὥρα πού θά νιώθεις τόση χαρά πού θά μοῦ λές: «Παππούλη μου, παλάβωσα! Μήπως δέν εἶμαι καλά; Τί εἶναι αὐτό πού νιώθω;». Τέτοια παλαβή χαρά θά ἔχεις!
(Ἀπό τό βιβλίο τῆς Ἀποστολικῆς Διακονίας, Ἀνθολόγιον Συμβουλῶν Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου)
https://apostoliki-diakonia.gr/gr_main/fk/2024/31_2024(3714).pdf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου