Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων.
Στις 3 Μαρτίου 1957 ο Γρηγόρης Αυξεντίου, υπαρχηγός της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ), έπεσε ηρωικά κοντά στη Μονή Μαχαιρά μαχόμενος εναντίον ισχυρής δυνάμεως Βρετανών καταδρομέων. Ο Σταυραετός του Μαχαιρά πολέμησε πολλές ώρες μόνος του. Τελικά οι Βρετανοί έριξαν φωτιά και εύφλεκτα υλικά στη σπηλιά του και τον έκαψαν. Ο Ελληνισμός ολόκληρος τον θρήνησε. Η αποικιοκρατική Διοίκηση τον έθαψε κρυφά στο προαύλιο των Κεντρικών Φυλακών Λευκωσίας. Ο Γιάννης Ρίτσος τον ύμνησε με ένα συγκινητικό ποίημα:
«Τούτο εστί το σώμα του Γρηγόρη Αυξεντίου, οδηγού ταξί από τη Λύση…».
Ο Αυξεντίου γεννήθηκε στην κατεχόμενη σήμερα Λύση Αμμοχώστου. Αγωνίσθηκε μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων Κυπρίων για την Αυτοδιάθεση και την αποτίναξη του Βρετανικού ζυγού. Ο αγώνας του 1955-59 δεν οδήγησε μεν στο επιθυμητό αποτέλεσμα, δηλαδή στην Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, αλλά δημιούργησε την Κυπριακή Δημοκρατία, η οποία είναι σήμερα μέλος του ΟΗΕ και της Ευρ. Ενώσεως. Οι αγωνιστές του 1955- 59, οι μαχητές κατά της τουρκικής ανταρσίας του 1964 και οι πολεμιστές της Εθνικής Φρουράς και της Ελληνικής Δυνάμεως Κύπρου, που αντιμετώπισαν τον Αττίλα το 1974, μας άφησαν παρακαταθήκη να διαφυλάξουμε την ελληνική ταυτότητα της Κύπρου. Να εξασφαλίσουμε την εθνική επιβίωση και την ελληνορθόδοξη πολιτιστική κληρονομιά ενός τμήματος του Ελληνισμού που έχει αντέξει πολλές εισβολές, κατακτήσεις και επιδρομές. Να μην επιτρέψουμε στην Τουρκία να επιτύχει την τουρκοποίηση της Μεγαλονήσου.
Στα τέλη Απριλίου θα συγκληθεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ η άτυπη Πενταμερής Διάσκεψη για το Κυπριακό. Χρησιμοποιείται και ο όρος: 5+1, για να καταδείξει τη συμμετοχή πέντε μερών (Ελλάδα, Τουρκία, Βρετανία, Κυπριακή Δημοκρατία και Τουρκοκυπριακή κοινότητα) και του εκπροσώπου του Γ. Γραμματέως του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες.
Οι ανησυχίες που εκφράζονται εστιάζονται σε τρία σημεία:
Πόσο καλόπιστη μπορεί να θεωρηθεί η Τουρκία; Βλέπουμε την συνεχή επιθετικότητά της στην ΑΟΖ της Κύπρου, στο Αιγαίο, στις δηλώσεις των αξιωματούχων της. Μήπως η Τουρκία επιδιώκει τη νομιμοποίηση του Τουρκοκυπρίου ψευδοπροέδρου Τατάρ ως ισοτίμου με τον νόμιμο Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αναστασιάδη;
Πώς θα ξεπερασθεί η τουρκική και τουρκοκυπριακή εμμονή στη λύση των δύο κρατών; Είναι δυνατόν να αποδεχθούν η Αθήνα και η Λευκωσία τα τετελεσμένα της εισβολής- κατοχής; Ή μήπως τα δύο κράτη είναι μία προωθημένη θέση για να καταλήξουμε στη «συμβιβαστική λύση» της συνομοσπονδίας δύο συνιστωσών πολιτειών; Μήπως τελικά θα έχουμε πλήρη τουρκικό έλεγχο στον Βορρά και μερικό, αλλά επικίνδυνο, τουρκικό έλεγχο στον Νότο;
Πώς θα διαφυλαχθεί η αγωνιστική κληρονομιά του Γρηγόρη Αυξεντίου και των αναρίθμητων αγωνιστών που έπεσαν για την ελληνικότητα της Κύπρου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα; Συνειδητοποιούμε ότι αν συρρικνωθεί η ελληνική παρουσία στη Κύπρο έρχεται η σειρά του Αιγαίου;
Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Πίσω από τους όρους: χαλαρή ομοσπονδία, συνομοσπονδία κλπ κρύβεται το όραμα του νέου Οθωμανισμού. Ας μην επιτρέψουμε στον Ερντογάν να ολοκληρώσει το έργο των Οθωμανών προγόνων του, οι οποίοι τον Ιούλιο του 1821 αποκεφάλισαν όλη την εκκλησιαστική και κοινοτική ηγεσία του Κυπριακού Ελληνισμού.
Ο Ελληνισμός σε εγρήγορση για να μην πάει χαμένη η θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου!
Άρθρο στα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ, 27.2.2021
https://www.antibaro.gr/article/29588
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου