Μυστική Ελλάδα: Ορεινή διάβαση Κατάρας – Κάμπος του Δεσπότη
Η ορεινή διάβαση της Κατάρας είναι ένα από τα χειρότερα κομμάτια του επαρχιακού οδικού δικτύου. Παρ’ όλα αυτά τα καλοκαίρια διασχίζεται από πολλούς οδηγούς όπου τους μαγεύει το τοπίο του. Τον χειμώνα όμως έχει δύσκολες καιρικές συνθήκες δίνοντας κακή ποιότητα στον δρόμο όπου αιτιολογούν πλήρως το όνομα του κυριότερου άξονα που συνδέει την πρωτεύουσα της Ηπείρου με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Το όνομα του λέγεται ότι προήλθε από τον εξής θρύλο: Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας την περίοδο του 1800, ένας κρυφοχριστιανός γέροντας δεσπότης από τα Ιωάννινα, μέσα από όραμα, κλήθηκε να επισκεφθεί μια Μονή των Μετεώρων στην Καλαμπάκα. Ο γέροντας ξεκίνησε να ετοιμάζεται για το ταξίδι του, το οποίο ταξίδι φαινόταν ότι θα είναι αρκετά δύσκολο λόγω πολικού ψύχους. Είχε παγώσει μέχρι και ολόκληρη η λίμνη των Ιωαννίνων. Έτσι την επόμενη μέρα, ντυμένος με βαριά και ζεστά ρούχα ξεκίνησε για το ταξίδι του.
Στην αρχή όλα κυλούσαν ομαλά μιας και ο γέροντας αντιμετώπιζε μόνο το κρύο και το χιόνι που είχε καλύψει τον δρόμο. Περπατώντας με αργούς ρυθμούς έφτασε την επόμενη μέρα στο Μέτσοβο. Εκεί διανυκτέρευσε στο Χάνι όπου άκουσε τους ντόπιους να λένε ότι θα έρθει χιονοθύελλα. Την είχαν δει οι βοσκοί από τις κορυφές, να έρχεται από μακριά. Παρ’ όλα αυτά ο γέροντας δεν ήθελε να περιμένει εκεί. Είπε ότι είναι θέλημα θεού, και τα ξημερώματα του επόμενου πρωινού ξεκίνησε για τον προορισμό του, ελπίζοντας ότι θα διασχίσει την περιοχή πριν φτάσει η καταιγίδα. Όσο ταξίδευε, ο δρόμος γινόταν πιο δύσκολος και ανηφορικός. Όσο ανέβαινε το υψόμετρο τόσο η θερμοκρασία κατέβαινε κάτω από το 0. Ο γέροντας όμως δεν το έβαζε κάτω όσο δύσκολες και να ήταν οι συνθήκες. Αποφάσισε να συνεχίσει το τόλμημα του. Έτσι μετά από πολύ κόπο και περισσότερες ώρες πεζοπορίας κατάφερε να φτάσει στον αυχένα. Δηλαδή στο πιο ορεινό σημείο της διαδρομής: ένα στενό κομμάτι δρόμου ανάμεσα σε γκρεμούς και απόκρημνα ψηλά βουνά με άφθονο παγωμένο χιόνι. Δυστυχώς όμως, τον πρόλαβε η ανεμοθύελλα: Ο άνεμος είχε αρχίσει να γίνεται δυνατότερος, κάνοντας τα έλατα να λυγίζουν στο παγερό πέρασμα του, ενώ οι κρουνοί του ουρανού είχαν αρχίσει να ανοίγουν ρίχνοντας πηχτό παγωμένο χιόνι. Τα χέρια του είχαν καταπαγώσει και δεν ένιωθε καν το πρόσωπο του. Ο γέροντας όμως δεν το έβαζε κάτω και συνέχιζε.
Ο καιρός μετά από λίγο έγινε ακόμα πιο άγριος. Το χιόνι είχε καλύψει όλο του το παλτό και μαστίγωνε το σώμα του. Τελικά ο γέροντας λύγισε. «Αφού είναι θέλημα σου, ας χαθώ», είπε γονατιστός. Ξάφνου τον φύσηξε μεγάλος αέρας και ολόκληρος ο τόπος σείστηκε. Κατάλαβε ότι δεν έπρεπε να τα παρατήσει. Ψέλνοντας με τρεμάμενη φωνή και προσευχόμενος στον θεό του, σηκώθηκε και συνέχισε. Ένιωσε να καίει μέσα του μια περίεργη φλόγα η οποία τον ζέσταινε. Τελικά κατάφερε να περάσει ολόκληρη τη διάβαση σε μικρό χρονικό διάστημα χωρίς να νιώθει κρυωμένος ή ταλαιπωρημένος. Και μόλις πέρασε τον αυχένα, τον καταράστηκε για τις συνθήκες που επικρατούν εκεί και για το ότι εξαιτίας του πήγε να χάσει την πίστη του. Έπειτα αποφάσισε να ξεκουραστεί. Πήγε στο πλησιέστερο υψίπεδο και κοιμήθηκε. Το σημείο ονομάστηκε «Κάμπος του Δεσπότη» και λέγεται ότι μέχρι σήμερα το πνεύμα του προστατεύει όσους διαβαίνουν αυτόν τον δύσκολο δρόμο.
Μυστική Ελλάδα: Καβαλάρης περιοχή – Λίμνη Δοϊράνης
Στην ακριτική (και αληθινή) Βόρεια Μακεδονία, στους πρόποδες του όρους Κερκίνη και κοντά από την όμορφη λίμνη Δοϊράνης, βρίσκεται ένας οικισμός. Ο οικισμός «Καβαλάρη«. Πρόκειται για μια περιοχή με όμορφο φυσικό τοπίο και μια ιδιαίτερη παράδοση όσον αφορά την προέλευση του ονόματος της. Σύμφωνα λοιπόν με την λαϊκή ιστορία, την περίοδο της Τουρκοκρατίας, κατοικούσε στην περιοχή ένας Έλληνας ληστής. Ο ληστής αυτός είχε μεγάλη αγάπη για τους συμπατριώτες του και στόχος του ήταν να κάνει την ζωή των Τούρκων όσο το δυνατόν δυσκολότερη. Λήστευε τους προεστούς και σκότωνε πολλούς φρουρούς του Σουλτάνου. Δρούσε πάντα καβάλα στο άλογο του και οι Τούρκοι τον επικήρυξαν με αμοιβή πολλά χρυσά φλουριά.
Έτσι στην περιοχή, έγινε συγκέντρωση πολλών κεφαλοκυνηγών με σκοπό να τον σκοτώσουν. Έτσι κι έγινε, καθώς ο ληστής έπεσε σε μια ενέδρα που του είχαν στήσει 20 άτομα. Κατάφερε να εξολοθρεύσει πολλούς από αυτούς, αλλά τελικά έχασε τη μάχη και ξεψύχησε πάνω στο άλογο του. Οι κυνηγοί τον πήραν μαζί με το άλογο του και τον πήγαν στον Σουλτάνο, ο οποίος χαρούμενος τους πλήρωσε. Τώρα που ο Σουλτάνος είχε το πεδίο ελεύθερο, αποφάσισε να στείλει έναν αγαπημένο ανιψιό για να μαζέψει τους φόρους. Πράγματι την επόμενη μέρα ο ανιψιός του ξεκίνησε το ταξίδι του. Όταν έφτασε στον οικισμό ξεκίνησε την φριχτή λεηλασία: Η φρουρά του έκαιγε τα σπίτια, έκλεβε, σκότωνε τους άντρες και τα παιδιά και βίαζε τις γυναίκες.
Ένας γέροντας του χωριού φώναξε πανικοβλημένος κλαίγοντας : «Αχ βρε Καβαλάρη, μας υποσχέθηκες ότι μαζί μας πάντα θα είσαι. Τώρα που μας σκοτώνουν που ‘σαι;». Εκείνη τη στιγμή η γη σκίστηκε στα δυο και από μέσα πετάχτηκε ο Καβαλάρης. Σαν φάντασμα φωτεινό έπεσε με μανία πάνω στην τουρκική φρουρά και τη διέλυσε. Τέλος, άφησε ελεύθερο τον ανιψιό του Σουλτάνου, αφού πρώτα τον έβαλε να ορκιστεί ότι δεν θα ξαναπειράξει το χωριό τους.
Από τότε το χωριό ονομάστηκε «Καβαλάρης» προς τιμήν του ληστή που το έσωσε από την καταστροφή.
https://weirdsides.com/arthra-istories/mystiki-ellada-to-perasma-tis-kataras-to-chorio-kavalaris/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου