Κυριακή 20 Μαρτίου 2016

ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 44 - 52

44 Τῇ ἐπαύριον ἠθέλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐξελθεῖν εἰς τὴν Γαλιλαίαν, καὶ εὑρίσκει Φίλιππον καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀκολούθει μοι. 45 ἦν δὲ ὁ Φίλιππος ἀπὸ Βηθσαϊδά, ἐκ τῆς πόλεως Ἀνδρέου καὶ Πέτρου.46 εὑρίσκει Φίλιππος τὸν Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ· Ὃν ἔγραψε Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ. 47 καὶ εἶπεν αὐτῷ Ναθαναήλ· Ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι; λέγει αὐτῷ Φίλιππος· Ἔρχου καὶ ἴδε. 48 εἶδεν ὁ Ἰησοῦς τὸν Ναθαναὴλ ἐρχόμενον πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει περὶ αὐτοῦ· Ἴδε ἀληθῶς Ἰσραηλίτης ἐν ᾧ δόλος οὐκ ἔστι. 49 λέγει αὐτῷ Ναθαναήλ· Πόθεν με γινώσκεις; ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Πρὸ τοῦ σε Φίλιππον φωνῆσαι, ὄντα ὑπὸ τὴν συκῆν εἶδόν σε. 50 ἀπεκρίθη Ναθαναήλ καὶ λέγει αὐτῷ· Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ. 51 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτῷ· Ὅτι εἶπόν σοι, εἶδόν σε ὑποκάτω τῆς συκῆς, πιστεύεις; μείζω τούτων ὄψῃ. 52 καὶ λέγει αὐτῷ· Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ’ ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου. 

Νεοελληνική απόδοσις

44 Την άλλην ημέραν απεφάσισεν ο Χριστός να αναχωρήση από την Ιουδαίαν δια την Γαλιλαίαν. Ευρίσκει τον Φιλιππον (μαθητήν και αυτός του Βαπτιστού, από τον οποίον πολλά είχε ακούσει περί του Μεσσίου) και του λέγει· “έλα κοντά μου”. 45 Ο δε Φιλιππος κατήγετο από την Βηθσαϊδά, από την πατρίδα του Ανδρέου και του Πετρου. 46 Ευρίσκει ο Φιλιππος τον Ναθαναήλ και του λέγει· “αυτόν που έγραψε ο Μωϋσής στον Νομον και προανήγγειλαν οι προφήται εις τα προφητικά των βιβλία τον ευρήκαμεν· είναι ο Ιησούς, ο υιός του Ιωσήφ, από την Ναζαρέτ”. 47 Ο Ναθαναήλ όμως είπεν εις αυτόν· “από την Ναζαρέτ είναι δυνατόν να βγη κάτι καλόν;” Λεγει εις αυτόν ο Φιλιππος· “έλα και ιδέ μόνος σου, δια να πεισθής”. 48 Είδεν ο Ιησούς τον Ναθαναήλ να έρχεται προς αυτόν και λέγει περί αυτού· “ιδού ένας γνήσιος Ισραηλίτης, στον οποίον δεν υπάρχει πονηρία”. 49 Λεγει εις αυτόν ο Ναθαναήλ· “από που με γνωρίζεις;” Απήντησεν ο Ιησούς και του είπε· “προτού σε φωνάξη ο Φιλιππος, όταν ήσουνα κάτω από την συκήν, μακρυά από κάθε ανθρώπινον μάτι, εγώ σε είδα”. 50 Απεκρίθη τότε ο Ναθαναήλ και του είπε· “Διδάσκαλε, συ είσαι ο Υιός του Θεού, συ είσαι ο Βασιλεύς του Ισραήλ, τον οποίον, σύμφωνα με τις προφητείες, επεριμέναμεν”. 51 Του απήντησεν δε ο Ιησούς· “Διότι σου είπα ότι σε είδα κάτω από την συκήν, πιστεύεις; Θα ίδης ακόμη μεγαλύτερα από αυτά”. 52 Και εν συνεχεία λέγει προς αυτόν, ώστε να ακούσουν και οι άλλοι μαθηταί· “σας διαβεβαιώνω, ότι από τώρα θα ίδετε ανοικτόν τον ουρανόν και τους αγγέλους του Θεού ν' ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν, να συνοδεύουν και να υπηρετούν τον υιόν του ανθρώπου (ο οποίος ως Θεός είναι κύριος και των αγγέλων)”. 

Σχόλιο
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
«Μείζω τούτων ὄψει»
   Ἔμεινε ἔκπληκτος ὁ Ναθαναὴλ ὅταν ὁ ­Κύριος τοῦ εἶπε ὅτι τὸν εἶχε δεῖ ἐνῶ προσ­ευχόταν σὲ ἀθέατο μέρος, κάτω ἀπὸ μία συκιά. Ἐντυπωσιασμένος ἀπὸ τὸ θαυμα­στὸ αὐτὸ σημεῖο ἀλλὰ καὶ φωτισμένος ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ὁ ἄδολος Ἰσραηλίτης διακήρυξε τὴν πίστη του στὴν πιὸ με­γάλη ἀλήθεια:
   –«Ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ».
   Καὶ ὁ Κύριος ποὺ δέχθηκε τὴ βαρυσή­-μαντη ὁμολογία του, ἀπάντησε:
   –Ἐπειδὴ σοῦ εἶπα ὅτι σὲ εἶδα κάτω ἀπὸ τὴν συκιά, πιστεύεις; «Μείζω τούτων ὄψει». Σὲ διαβεβαιώνω ὅτι ἀπὸ ἐδῶ καὶ πέρα θὰ δεῖς ἀκόμη μεγαλύτερα καὶ περισσότερο θαυμαστὰ ἀπὸ αὐτά. Ποιὰ εἶναι αὐτὰ τὰ μεγάλα καὶ συγκλονιστικὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ὑποσχέθηκε ὁ Κύριος στὸν Ναθαναὴλ ἀλ­λὰ καὶ σὲ κάθε πιστὸ μαθητή του;
1. ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
   Ὁ προφητικὸς καὶ ἀποκαλυπτικὸς λόγος τοῦ Κυρίου «μείζω τούτων ὄψει» ἄρχισε πολὺ σύντομα νὰ ἐπαληθεύεται.
   Ὁ Ναθαναήλ, ὅπως καὶ οἱ ἄλλοι μαθητές, εἶδαν τὸν Κύριο νὰ ἐπιτελεῖ ἀναρίθμητα κα­ταπληκτικὰ θαύματα, μὲ τὰ ὁποῖα εὐεργε­τοῦσε τοὺς ἀνθρώπους καὶ φανέρωνε τὴ θεία του δύναμη. Τὸν ἄκουσαν νὰ τοὺς διδάσκει μοναδικὲς ἀλήθειες καὶ θαύμαζαν τὴ θεϊκή του σοφία. Ὅπως ἀναφέρουν οἱ ἱεροὶ Εὐαγγελιστές, «ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄ­χλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ» (Ματθ. ζ΄ 28-29)· ὁ λαὸς ποὺ Τὸν ἄκουγε κυριευόταν ἀπὸ ­με­γάλη κατάπληξη καὶ κυριολεκτικὰ κρε­μόταν ἀπὸ τὸ στόμα του (Λουκ. ιθ΄ 48). 
   Τὸ ἀποκορύφωμα ὅμως ὅλων τῶν θαυ­μαστῶν ποὺ ἔζησε ὁ Ναθαναὴλ καὶ οἱ ἄλλοι μαθητὲς κοντὰ στὸν Κύριο ἦταν τὸ Πάθος καὶ ἡ Ἀνάστασή του. Ἐκεῖ ἀποκαλύφθηκε ἡ ἄπειρη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος «τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ ἔδωκεν, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλ­λ’ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰω. γ΄ 16). Πόση συ­γκί­­νηση ἔνιωσαν οἱ μαθητές, ὅταν ὁ Κύριος­ τοὺς παρέδιδε τὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐ­χαρι­­στίας στὸ Μυστικὸ Δεῖπνο! Ἀλλὰ καὶ ἦταν ἀδύνατο νὰ ­περιγράψουν τὰ συναι­σθήματά τους, ὅταν εἶδαν τὸν Κύριο­ ἀνα­στημένο καὶ πάλι κοντά τους! Τὸν εἶδαν ὡς τὸν Νικητὴ τοῦ θανάτου νὰ τοὺς μεταδίδει τὴ δική του χαρὰ καὶ εἰρήνη καὶ τὴν ἀπόλυτη βεβαιότητα­ ὅτι πλέον καταργήθηκε ἡ ἐξουσία τοῦ δια­βό­­λου καὶ τοῦ θανάτου. Ἀναστήθηκε ὁ Χρι­στὸς­ καὶ χάρισε στοὺς ἀνθρώπους τὴν αἰ­­­ώνια ζωή, τὴ λύτρωση καὶ τὴ σωτηρία! Ὑ­­­πάρ­χει μεγαλύτερη καὶ πιὸ θαυμαστὴ δωρεὰ ἀπὸ αὐτό;
2. ΘΑΥΜΑΤΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
   Ὡστόσο, μετὰ τὴν ἔνδοξη Ἀνάληψη τοῦ Κυρίου στοὺς οὐρανούς, ἕνα ἄλλο μονα­δικὸ καὶ ἀνεπανάληπτο θαῦμα ἄρχισε νὰ ξεδιπλώνεται μπροστὰ στὰ μάτια τῶν μα­θητῶν. Ἕνα θαῦμα ἀπείρων διαστάσεων! Ποιὸ εἶναι αὐτό; Ἡ Ἐκκλησία! 
   Ἡ Ἐκκλησία φανερώθηκε στὸν κόσμο ὡς ἡ ἐπὶ τῆς γῆς Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ὅταν τὸ Πανά­γιον Πνεῦμα ἐπιφοίτησε στοὺς ἁγίους Ἀ­­­πο­στόλους. Ἀπὸ τότε οἱ ἅγιοι Ἀπόστολοι ξεκίνησαν τὸ μεγαλειῶδες ἔργο, γιὰ νὰ διαδώσουν τὸ μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου «ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς». Ἡ ὕπαρξη τῆς Ἐκκλησί­ας καὶ ἡ θαυμαστὴ ἐξάπλωσή της ἦταν καὶ εἶναι ἕνα συνεχιζόμενο θαῦμα: Τί κι ἂν στὸ διάβα τῶν αἰώνων ἀντιμετώπισε σκληροὺς­ διωγμούς, ποικίλες αἱρέσεις, λυσσα­­­λέα πο­λεμικὴ ἀπὸ τὴν ἄθεη καὶ ἀντι­χρι­στια­νικὴ προπαγάνδα; Ἡ Ἐκκλησία πο­­λε­μου­­μένη νικᾶ! Θεμελιώθηκε στὴν πίστη τῶν ἁγίων Ἀ­­­ποστόλων, ἑδραιώθηκε μὲ τὴ δι­­­δα­σκα­λία τῶν ἁγίων Πατέρων, στολίστηκε­­ μὲ τὰ αἵ­ματα τῶν ἁγίων Μαρτύρων καὶ τοὺς ἀσκη­τικοὺς ἀγῶνες τῶν Ὁσίων, ἐξα­πλώ­θηκε μὲ τοὺς κόπους καὶ τὶς θυσίες­ ἁγνῶν ἱεραπο­στόλων καὶ παραμένει μέσα στοὺς αἰῶνες «στῦλος καὶ ἑδραίωμα τῆς ἀλη­θείας» (Α΄ Τιμ. γ΄ 15). Σὰν ἄλ­λος στύ­λος καὶ γερὸ θεμέλιο ὑποβαστάζει τὴν ἀλήθεια. 
   Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, 2015 χρόνια μ.Χ. Ἡμέρα ποὺ ἡ Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὸν θρίαμβο κατὰ τῆς Εἰκονομαχίας καὶ τῶν αἱρέσεων. Ἡμέρα ἀφιερωμένη σ’ ἕνα θαῦ­μα διαχρονικὸ καὶ αἰώνιο: τὴ νίκη τῆς Ὀρ­θοδοξίας. 
   Στὴν ἐποχὴ ποὺ ζοῦμε ἡ Ἐκκλησία ἀντι­μετωπίζει ἔντονους κινδύνους καὶ πειρα­σμούς: συγκρητισμός, οἰκουμενισμός, ἐκ­κοσμίκευση, αἱρέσεις καὶ παραθρησκεῖες, φανεροὶ διῶκτες καὶ ὕπουλοι ἐχθροὶ προσ­παθοῦν μὲ κάθε τρόπο νὰ ξεριζώσουν τὴν πίστη ἀπὸ τὶς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ ἐξαφανίσουν τὰ ἴχνη τῆς Ὀρθοδό­ξου Ἐκκλησίας. Ματαιοπονοῦν ὅμως! 
   Ἡ δισχιλιετὴς ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι γεμάτη ἀπὸ θαύματα ποὺ ἀποδεικνύ­ουν τὴν αἰώνια καὶ ἀκατάλυτη δύναμή της καὶ ἐπαληθεύουν τὸν προφητικὸ λόγο τοῦ Κυρίου «καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύσουσιν αὐτῆς» (Ματθ. ις΄ 18). Ἂς μὴ φοβόμα­στε λοιπὸν τὶς ἐπιθέσεις τῶν ἐχθρῶν τῆς Πίστεως κι ἂς μὴν ἀπογοητευόμαστε. Εἴ­δαμε τὴν ἔνδοξη ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας μας στὸ παρελθόν, ἀλλὰ καὶ «μείζω τούτων ὀψόμεθα»! Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ θὰ ἐπικρατήσει. Ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ χάρις θὰ λάμψουν καὶ τότε θὰ δοῦμε λαμπρότερο τὸν ­θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: