Δεν δέχομαι τον όρο «εθνικός» διότι είναι εβραϊκής
προελεύσεως και απηχεί τις αντιλήψεις τών εβραίων περί διαχωρισμού τών ανθρώπων
σε ανώτερους – εκλεκτούς και κατώτερους – ζώα. Ουδέποτε οι Έλληνες θεώρησαν
κάποιον λαό ως κατώτερό τους. Αντίθετα, οι πρόγονοί μας αγωνίσθηκαν μέσω τής
παιδείας, στην οποία ενέταξαν και τήν στρατιωτική αγωγή, να μεγιστοποιήσουν τις
ικανότητές τους –ικανότητες πνευματικές (φιλοσοφία) και υλικές (παιδεία,
στρατό, πολιτική, οικονομία). Τόν ίδιο αγώνα –σε προσωπικό επίπεδο λόγω τών
πολιτικών συγκυριών και τής πλήρους κατάπτωσης τής εποχής μας – συνεχίζουμε και
σήμερα.
Δέχομαι μόνο την διάκριση τών προγόνων μου που σχετίζεται
αποκλειστικά και μόνο στήν γλώσσα και στήν παιδεία, την διάκριση δηλαδή μεταξύ
Ελλήνων και βαρβάρων.
Επόμενο είναι να μην δέχομαι και τήν σύνδεση τού ονόματος
«Έλλην» με τήν λατρεία τών φανταστικών θεών που επέβαλαν διά τής βίας οι
ρωμαίοι, μεταξύ τών οποίων και τήν λατρεία τού … θεοποιημένου ρωμαίου
αυτοκράτορα. Ουδέποτε οι Έλληνες προσκύνησαν ανθρώπους και φυσικά ούτε σήμερα
ούτε εις τόν αιώνα θα το πράξουν. Η σύνδεση του ονόματός μας με τήν λατρεία τού
ψεύδους οφείλεται στήν δική μας κατάπτωση – κυρίως πνευματική – που προήλθε
μετά τήν καλοπέραση λόγω τής εξάπλωσης τού ελληνικού γοήτρου στήν ανατολή και
τήν παράλληλη εισαγωγή ανατολικών ιδεολογιών αυταρέσκειας και ατομισμού.
Οι Έλληνες είμαστε πάντα ολιγαρκείς, λατρεύουμε πρώτα τον
Θεό και μετά τό άτομό μας, ναι είμαστε και ατομιστές, αλλά έχουμε και τήν
διακριτικότητα να αντιλαμβανόμαστε πώς μόνο ενωμένοι, μόνο με τήν έννοια τού
ΕΜΕΙΣ, μπορούμε να προοδεύσουμε και να επιβιώσουμε. Αυτό το πράξαμε τόσο εντός
τών πόλεων κρατών τής κλασσικής αρχαιότητας, συνέχεια τών πολιτικών εφαρμογών
τής Μινωικής και Μυκηναϊκής εποχής, όσο και στήν υπέρλαμπρη χιλιετή βυζαντινή –
ελληνική χριστιανική αυτοκρατορία.
Ως Έλλην κατά το γένος αποδέχομαι τήν έννοια τού έθνους μόνο
εάν και εφ όσον αυτή ταυτίζεται με τήν έννοια τού γένους.
Ι.Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου