Το πρώτο περιστατικό που περιγράφεται στην σημερινή περικοπή των Πράξεων αφορά στην θαυματουργική θεραπεία μιάς δύστυχης κοπέλας, η οποία έχοντας φοβερή δαιμονοπληξία, «πνεύμα πύθωνος», γίνεται παίγνιο του διαβόλου και των ανθρώπων του. Την κοπέλα αυτήν εκμεταλλεύονται κάποιοι επιτήδειοι, επειδή με την επίνευση και συνέργεια του πονηρού πνεύματος, μπορούσε να αναφέρεται σε γεγονότα του μέλλοντος, ελκυστικά σε πολλούς, που από πονηρή περιέργεια επιθυμώντας να τα πληροφορηθούν ήταν πρόθυμοι να καταβάλουν μεγάλα χρηματικά ποσά στους εκμεταλλευτές της. Αυτοί που ήταν πιο πονηροί από τους πελάτες τους, δεν αντιμετώπιζαν το ταλαίπωρο κορίτσι ως άνθρωπο, και μάλιστα δεινώς βασανιζόμενο από την φοβερή ασθένεια, αλλ’ ως άψυχο αντικείμενο και μέσο εξοικονόμησης χρημάτων. Γι αυτό, όχι απλώς δεν χάρηκαν με την αποθεραπεία της, από τα αποστολικά χέρια του Παύλου, αλλ’ έσπευσαν πλήρεις θυμού, οργής και κακίας να κατηγορήσουν δημόσια τους αγίους αποστόλους Παύλο και Σίλα για πρόκληση αναστάτωσης και κήρυγμα αλλοτρίων πραγμάτων.
Είναι όντως πολύ χαρακτηριστικό το περιστατικό και ως εκ τούτου εξαιρετικά ικανό να καταδείξει την πάλη του Χριστού με τον κόσμο. Ο κόσμος εδώ, βεβαίως, δεν είναι ο «καλώς λίαν» πλασθείς από τον σοφό καλλιτέχνη Θεό, αλλά είναι ο κόσμος της αμαρτίας, που οδηγεί στον παραλογισμό, τυφλώνει τον άνθρωπο και καταργεί την ανθρωπιά του. Ποιος άνθρωπος, έστω και μόνο με φυσική αγάπη, δεν θα χαιρόταν παρακολουθώντας την αποκατάσταση της υγείας της δύσμοιρης νεαρής γυναίκας; Το αν θα έκανε το βήμα δια του θαύματος να πιστεύσει στον Χριστό, είναι θέμα προσωπικής κλίσεως του καθενός. Βλέπουμε όμως, ότι οι εκμεταλλευτές της πρώην δαιμονιζομένης ούτε φυσικά ωφελούνται, μη όντας δεκτικοί, από την χάρη του θαύματος, αλλά ούτε και ανθρωπίνως χαίρονται με την χαρά του συνανθρώπου τους, που λυτρώθηκε από τα φοβερά δεσμά των δαιμόνων. Αποδεικνύουν λοιπόν, ότι δεν αξίζουν να ανήκουν ούτε στους πιστούς, ούτε στους ανθρώπους, αφού είναι άπιστοι και απάνθρωποι. Μισούν τους ανθρώπους του Θεού και τα έργα τους και καταγγέλλουν τους υπευθύνους της ευεργεσίας, ξερνώντας διάφορα φληναφήματα από την ξηρή και άνυδρη αισθημάτων καρδιά τους.
Αυτό βεβαίως πάντοτε συνέβαινε και δυστυχώς θα συμβαίνει, όταν το φώς έρχεται αντιμέτωπο με το σκοτάδι. Οι άνθρωποι του σκότους δεν αποδέχονται το φώς, αλλά το αποδιώκουν, το εξοβελίζουν, το πολεμούν μαζί με τον κάθε φωτοδότη. Κέρδος γι αυτούς είναι μόνο το υλικό, το χρηματικό, το προϊόν της εκμετάλλευσης και μάλιστα στο αισχρότερο επίπεδό της, της εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου. Μπροστά σε αυτό το κέρδος τίποτε δεν υπολογίζουν, για τίποτε δεν ενδιαφέρονται. Αρνούνται, όπως είδαμε, να χαρούν με την χαρά του άλλου και τούτο είναι φυσικό, αφού και προηγουμένως πεισματικά αρνούνταν να συμπονέσουν στην δοκιμασία και την θλίψη του.
Ο Χριστός ήλθε στον κόσμο για να τον σώσει και να κηρύξει ένα κέρδος διαφορετικό από αυτό που οι άνθρωποι μέχρι τότε γνώριζαν. Το κέρδος της συναντίληψης, το κέρδος που εκπηγάζει από το χαμόγελο της ευτυχίας ενός παιδιού, από το στεναγμό της ανακούφισης που βγαίνει από τα χείλη ενός πονεμένου, από το δάκρυ της χαράς που αναβλύζει από τα μάτια μιας μάνας. Δεν είναι δυνατόν να παραμένει ο άνθρωπος προσκολλημένος στον χρυσό, στα υλικά πράγματα, επιτρέποντας να τον κυριεύουν, να τον κατατρώγουν, να τον διαγράφουν ως άνθρωπο. Έτσι αυτό, καταδικάζεται στην χείριστη μορφή δουλείας από την φθαρτότητα και την παρακμή τους. Το έργο του Χριστού και των ιερών Αποστόλων είναι έργο αφυπνιστικό για κάθε εποχή. Είναι πρόσκληση να εργασθούν οι άνθρωποι γι αυτό το ξεχασμένο κέρδος. Το έργο της Εκκλησίας είναι να σώσει το σώμα και την ψυχή των ανθρώπων που είναι έτοιμοι να προσφέρουν τα πάντα για να κερδίσουν τον Χριστό. Δυστυχώς όμως υπάρχουν πολλοί, πλήθος μέγα στον καιρό μας, που αρνούνται να κερδίσουν τον Χριστό, και εμμένουν στην αμαρτία τους. Εφόσον έχουν βολευτεί στα δικά τους κέρδη, μισούν τον Χριστό που τους προσκαλεί, λένε «όχι» στον Παράδεισο, αλλά και δεν επιτρέπουν σε πολλούς να εισέλθουν. Επομένως, η επιλογή του Χριστού ή του κόσμου είναι επιλογή που θα κάνουμε έχοντας μέσα μας ιεραρχήσει ποιο κέρδος επιθυμούμε να απολάβουμε.
Αρχιμ. Α. Α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου