( Ὅσιος Νήφων Ἐπίσκοπος Κωνσταντιανῆς:
«Ἕνας ἀσκητής Ἐπίσκοπος» )
-Πές μου, πάτερ, ρώτησε πάλι ὁ ἐπισκέπτης, πῶς μερικοί, ἄν καί λειώνουν τα σώματά τους ἀπό τήν ἐγκράτεια, κυριεύονται ὡστόσο ἀπό τά πάθη; τήν ὀργή πρῶτα πρῶτα, κι ἔπειτα τήν ἔχρθα, τήν μνησικακία, τόν φθόνο, τήν ἀσπλαχνία; Ἐνῶ ὑπάρχουν, ἄντίθετα ἄνθρωποι, πού καί τρῶνε ἀπ’ ὅλα καί πίνουν κρασί, κι ὅμως εἶναι πολύ ἐνάρετοι καί δέν τούς βρίσκεις ψεγάδι. Πῶς γίνεται αὐτό;
- Νομίζω, παιδί μου, πώς ὅσοι δέν διορθώνονται, μολονότι νηστεύουν πολύ, εἶναι γιατί δέν προσέχουν τή γλώσσα τους.
Ὅποιος δέν κλείνει τό στόμα του, κι ἄν ἀκόμα νηστεύει ὄλο τόν χρόνο, προκοπή δέν κάνει.
Ἐνῶ ὅποιος ξέρει νά σωπαίνει, μπορεῖ εὔκολα νά νικήσει ὅλα τά πάθη.
Σέ κάνει λ.χ. ὁ διάβολος να ὀργιστεῖς; Μή μιλήσεις, καί νίκησες. Σέ σπρώχνει σέ φθόνο; Μήν κατακρίνεις, καί ντρόπιασες τόν πονηρό· γιατί ἡ κατάκριση γεννιέται ἀπ’ τόν φθόνο. Ἄν πάλι ὁ ἐχθρός σἐ ἀνάψει καί σέ σπρώχνει στἠ σαρκική ἁμαρτία, κλεῖσε γι’ ἄλλη μιά φορά τό στόμα σου. Μή μιλήσεις σέ γυναῖκα, μή φᾶς καί μήν πιεῖς πολύ. Ἔτσι θά τόν κατατροπώσεις. Στήν ἀνάγκη, πάρε μιά βέργα καί χτύπα τό κορμί σου ἀλύπητα. Ὁ πόνος θά διώξει τόν πόλεμο.
Τό ξέρεις, ἄλλωστε, ὅτι «συμφέρει γάρ σοι ἵνα ἀπόληται ἓν τῶν μελῶν σου καὶ μὴ ὅλον τὸ σῶμά σου εἰς γέενναν» (Ματθ.: ε’,29)...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου