Ένας από τους μεγαλύτερους φόβους που αντιμετωπίζει ο κάθε άνθρωπος είναι η υποψία ότι θα χαθεί κάποια άμεση προσωπική και σημαντική γι αυτόν, σχέση. Κυρίως οι γονείς τρέμουν πάντοτε στην αίσθηση απώλειας κάποιου παιδιού τους.
Πώς μπορούμε σαν Χριστιανοί να αντιμετωπίσουμε αυτή την κατάσταση;;
Υπό το φως των εσχάτων γνωρίζουμε ότι ο σύνδεσμος στις μεταξύ μας σχέσεις είναι ο Χριστός και η αναφορά στο Πρόσωπο Του.
Ο Χριστός είναι ο "τόπος" ή η "χώρα" που πραγματοποιείτε η συνάντησή μας με τους άλλους.
Αυτός ο προσανατολισμός γίνεται βίωμα έντονο μέσα στην Θεία Λειτουργία.
Κατά συνέπεια και η σχέση με τα παιδιά μας (οφείλει να) είναι Χριστοκεντρική!!!
Εάν "εθιστούμε" από τώρα σε τέτοιο επίπεδο σχέσης, προσευχητικό, εκκλησιαστικό, λειτουργικό και Χριστοκεντρικό, τότε η φυσική απώλεια σχετικοποιείται.
Εάν με άλλα λόγια σχετιζόμαστε με τα παιδιά μας και με κάθε άνθρωπο εν προσευχή, τότε επικοινωνούμε σταυρικά μαζί Του, δηλαδή με τον τρόπο του Θεού.
- Προσευχόμενοι για τους άλλους μας αποκαλύπτεται η εικόνα του Θεού πάνω τους. - - - - Προσευχόμενοι για τους άλλους γεννιέται στην καρδιά μας η κραταιοτερη του θανάτου αγάπη για αυτούς
- Προσευχόμενοι για τους άλλους δημιουργείται μεταξύ μας ένωση που κρατάει αιώνια και δεν σβήνει με την όποια φθορά
Ο μόνος τρόπος να επιβιώσουμε από την τραγωδία της απώλειας αγαπημένου προσώπου είναι να έχουμε μάθει να ζούμε μαζί του με τον τρόπο που θα ζούμε όταν θα είμαστε στον Παράδεισο
Η Παραδεισένια ζωή και σχέση είναι πραγματικότητα για εμάς (μόνο) μέσα στην Εκκλησία και με τον τρόπο της Εκκλησίας
Ας την απολαύσουμε λοιπόν!!!!
Πρακτικά αυτό σημαίνει να κάνουμε έμπονη και επίμονη προσευχή για αυτούς που αγαπάμε. Με το κομποσχοινάκι μας καθημερινώς και σε κάθε Θεία Λειτουργία και Παράκληση εκκλησιαστικώς. Να γράφουμε τα ονόματά τους για να τα μνημονεύει ο ιερέας. Και στο "ταμείο" μας να προσφέρουμε το "όραμά" μας για αυτούς στο Θεό.
Να παρακαλούμε δηλαδή τον Θεό να τους αγιάζει και να αναλαμβάνουμε ρόλο "δικηγόρου" ενώπιον του Θεού δικαιολογώντας τις ατέλειες τους και ζητώντας για αυτούς άφεση αμαρτιών
π. Ανδρέας Γκατζέλης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου