Γνωρίζω δε υμίν, αδελφοί, το ευαγγέλιον ο ευηγγελισάμην υμίν, ο και παρελάβετε, εν ω και εστήκατε, δι΄ου και σώζεσθε, τίνι λόγω ευηγγελισάμην υμίν ει κατέχετε, εκτός ει μη εική επιστεύσατε. Παρέδωκα γαρ υμίν εν πρώτοις, ο και παρέλαβον, ότι Χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών κατά τας γραφάς, και ότι ετάφη, και ότι εγήγερται τη τρίτη ημέρα κατά τας γραφάς, και ότι ώφθη Κηφά, είτα τοις δώδεκα έπειτα ώφθη επάνω πεντακοσίοις αδελφοίς εφάπαξ, εξ΄ ων οι πλείους μένουσιν έως άρτι, τινές δε και εκοιμήθησαν. Έπειτα ώφθη Ιακώβω, είτα τοις αποστόλοις πάσι. Έσχατον δε πάντων ωσπερεί τω εκτρώματι ώφθη καμοί. Εγώ γαρ ειμί ο ελάχιστος των αποστόλων, ος ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος, διότι εδίωξα την εκκλησίαν του Θεού. Χάριτι δε Θεού ειμί ο ειμί και η χάρις αυτού η εις εμέ ου κενή εγενήθη, αλλά περισσότερον αυτών πάντων εκοπίασα, ουκ εγώ δε, αλλ΄ η χάρις του Θεού η συν εμοί. Είτε ουν εγω είτε εκείνοι, ούτω κηρύσσομεν και ούτως επιστεύσατε.
Απόδοση
Αδελφοί, σας θυμίζω το χαρμόσυνο μήνυμα που σας έφερα με το κήρυγμά μου. Αυτό το μήνυμα το δεχτήκατε, σ΄ αυτό παραμείνατε σταθεροί, μ΄ αυτό και σώζεστε, αν βέβαια μένετε προσκολλημένοι σ΄ αυτό, όπως ακριβώς σας το κήρυξα, εκτός εάν μάταια πιστέψατε. Σας παρέδωσα τη διδασκαλία που είχα κι εγώ παραλάβει και που έχει πρωταρχική σημασία: ότι δηλαδή ο Χριστός πέθανε, σύμφωνα με τις Γραφές, για τις αμαρτίες μας, ότι ενταφιάστηκε και ότι, σύμφωνα με τις Γραφές αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και ότι εμφανίστηκε στον Κηφά, έπειτα στους Δώδεκα. Έπειτα εμφανίστηκε σε περισσότερους από πεντακόσιους αδελφούς συγχρόνως, από τους οποίους μερικοί πέθαναν, οι περισσότεροι όμως είναι ακόμα στη ζωή. Έπειτα εμφανίστηκε στον Ιάκωβο, έπειτα σε όλους τους αποστόλους. Τελευταία από όλους, εμφανίστηκε και σ΄ εμένα σαν σε έκτρωμα. Γιατί εγώ πραγματικά είμαι ο τελευταίος ανάμεσα σε όλους τους αποστόλους, εγώ δεν είμαι άξιος ούτε να ονομάζομαι απόστολος, γιατί καταδίωξα την εκκλησία του Θεού. Με τη χάρη όμως του Θεού έγινα αυτό που έγινα, κι αυτή η χάρη προς εμένα δεν υπήρξε άκαρπη: εργάστηκα περισσότερο απ΄ όλους τους αποστόλους, όχι βέβαια εγώ, αλλά η χάρη του Θεού που με συνοδεύει. Είτε εγώ, λοιπόν, είτε εκείνοι, αυτά κηρύττουμε και αυτά πιστέψατε.
Ερμηνεία –Σχολιασμός
Η Ανάσταση είναι κατά τον Απόστολο Παύλο το βασικότερο μήνυμα του «ευαγγελίου». Αυτό που «παρέδωκε» ο ίδιος στους Κορινθίους, αλλά και που κήρυξαν όλοι γενικά οι Απόστολοι. Στο 15ο κεφάλαιο της Α΄ προς Κορινθίους επιστολής του αναφέρεται στην ανάσταση των νεκρών. Ο λόγος για τον οποίον αφιερώνει το κεφάλαιο αυτό στην πίστη της Εκκλησίας για την ανάσταση των νεκρών είναι η διαπίστωσή του, ότι κάποιοι χριστιανοί της εκκλησίας της Κορίνθου αρνούνταν να πιστέψουν στην ανάσταση των νεκρών. «Πώς λέγουσί τινες εν υμίν ότι ανάστασις νεκρών ουκ έστιν;» (Α΄Κορ.15,12). Έτσι για να θεμελιώσει και να επιβεβαιώσει τη διδασκαλία της Εκκλησίας για την ανάσταση των νεκρών, αναπτύσσει αρχικά την κοινή πίστη των Αποστόλων και των πρώτων χριστιανών για την Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Αυτή αποτελεί τη βάση και τη βεβαίωση για την ανάσταση των νεκρών.
Σ’ αυτή την περικοπή ο Απόστολος Παύλος κάνει και μια αναφορά σχετικά με το δικό του αποστολικό αξίωμα. Φαίνεται ότι ορισμένοι χριστιανοί της Κορίνθου άρχισαν να αμφιβάλλουν για την αποστολικότητα και γνησιότητα του κηρύγματός του. Υπεραμύνεται του αποστολικού του αξιώματος, τονίζοντας ότι ο ίδιος δέχτηκε την εμφάνιση του Αναστάντος Κυρίου και έλαβε από Εκείνον την εντολή να γίνει Απόστολος και κήρυκας του Ευαγγελίου. Επομένως το κήρυγμά του δε διαφέρει καθόλου από το κήρυγμα των υπολοίπων Αποστόλων. Κήρυξε και κηρύττει και αυτός την πίστη την οποία παρέλαβε από την Εκκλησία και τον ίδιο τον Αναστάντα Κύριο.
Η Εκκλησία της Κορίνθου ιδρύθηκε από τον Απόστολο Παύλο. «Γνωρίζω υμίν το ευαγγέλιον ο ευηγγελισάμην υμίν» Επομένως ο λόγος του δεν είναι άγνωστος στους χριστιανούς της Κορίνθου, γι΄ αυτό και στην αρχή του αναγνώσματος τους το υπενθυμίζει. Το κήρυγμα του Ιησού Χριστού και των Αποστόλων ονομάζεται Ευαγγέλιο γιατί αποτελεί την χαρμόσυνη αγγελία για τη σωτηρία του κόσμου. Αυτό το Ευαγγέλιο οι Κορίνθιοι το παρέλαβαν με ιδιαίτερη προθυμία και αποδέχθηκαν το κήρυγμα για την καινούρια πίστη. Ταυτόχρονα από τη στιγμή που πίστεψαν, παρέμειναν σταθερά προσηλωμένοι στο Ευαγγέλιο, πράγμα το οποίο και εγγυάται τη δυνατότητα της σωτηρίας τους. Εξάλλου προϋπόθεση της επιτυχίας για τη σωτηρία τους, αποτελεί η συγκράτηση και η τήρηση του Ευαγγελίου. Η πίστη των Κορινθίων στον Ιησού Χριστό θα μπορούσε να αποβεί μάταιη, αν τελικά απιστούσαν στην ανάσταση των νεκρών, την οποία τους είχε κηρύξει ο Απόστολος Παύλος. Επισημαίνει στους Κορινθίους ότι με το ιεραποστολικό κήρυγμά του, τους «παρέδωκε» αυτά που και ο ίδιος «παρέλαβε». Το Ευαγγέλιο δηλαδή δεν είναι κάτι το ανθρώπινο, αλλά είναι η διδασκαλία και η πίστη, την οποία και ο ίδιος παρέλαβε από την ίδια την Εκκλησία. Το θεμέλιο της σωτηρίας των ανθρώπων και ο ακρογωνιαίος λίθος της πίστης της Εκκλησίας είναι ο θάνατος του Ιησού Χριστού: «ότι Χριστός απέθανεν υπέρ των αμαρτιών ημών κατά τας γραφάς». Ο αναμάρτητος Ιησούς Χριστός πέθανε όχι για τον εαυτό Του αλλά για όλους εμάς. Ο θάνατός του αφορούσε τις δικές μας αμαρτίες. Πέθανε για τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
Ήδη από την αρχή της δημόσιας δράσης των Αποστόλων στο κήρυγμά τους υπήρχε μια συγκεκριμένη δομή: ο σταυρικός θάνατος, η ταφή και η τριήμερη Ανάσταση του Ιησού Χριστού. Κατά το διάστημα των σαράντα ημερών από την Ανάστασή Του μέχρι την Ανάληψή Του στους ουρανούς, εμφανιζόταν τακτικά στους μαθητές Του και συνομιλούσε μαζί τους, συνέτρωγε μαζί τους, συναναστρεφόταν με αυτούς, όπως και πριν το Πάθος. Οι εμφανίσεις αυτές του Αναστημένου Κυρίου είχαν διπλό σκοπό. Αφενός μεν για να βεβαιωθούν και πειστούν πέραν πάσης αμφιβολίας οι μαθητές ότι ο Κύριος «ανέστη όντως» και αφετέρου να λάβουν από τον ίδιο τον Αναστάντα Κύριο την εντολή, αλλά και τη δύναμη να κηρύξουν στα πέρατα της οικουμένης το ευαγγέλιο. Ο Απόστολος Παύλος μνημονεύοντας εδώ τις εμφανίσεις αυτές, επιδιώκει να προσδώσει μια αδιαμφισβήτητη αξιοπιστία σ’ αυτές, ώστε να μην υπάρχει το ενδεχόμενο της άρνησης του γεγονότος της Ανάστασης του Κυρίου. Άλλωστε και ο ίδιος ο Απόστολος Παύλος έγινε δέκτης μιας από της εμφανίσεις του αναστημένου Ιησού Χριστού, παρότι κατά την κρίση του ιδίου δεν το άξιζε: «έσχατον δε πάντων ωσπερεί τω εκτρώματι ώφθη καμοί».
Θεωρεί τον εαυτό του ανάξιο να συγκαταλέγεται στον κύκλο των μαθητών του Ιησού Χριστού και να ονομάζεται και αυτός Απόστολος, γιατί υπήρξε διώκτης της Εκκλησίας: «ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος, διότι εδίωξα την εκκλησίαν του Θεού». Παρά ταύτα το έλεος και η ευσπλαχνία του Θεού τον αξίωσε να δει τον Αναστάντα Κύριο και να λάβει από τον ίδιο την κλήση, ώστε να γίνει Απόστολος και κήρυκας του Ευαγγελίου. «Χάριτι Θεού ειμί ο ειμί», ομολογεί ο ίδιος και αποδίδει το ιεραποστολικό του έργο όχι στη δική του προσπάθεια και στο δικό του κόπο, αλλά στη χάρη του Θεού, η οποία του δόθηκε πλουσιοπάροχα. Το βασικότερο γνώρισμα της πνευματικής ωριμότητας είναι η πραγματική ταπεινοφροσύνη. Έτσι και αυτός είχε κοπιάσει περισσότερο από όλους του Αποστόλους και είχε επιτύχει αξιοθαύμαστα αποτελέσματα. Ωστόσο, παρέμενε ταπεινός και ευγνώμων απέναντι του Θεού. Όλα τα αγαθά κατορθώματά του τα απέδιδε στη χάρη του Θεού.
Όλοι οι Απόστολοι, μαζί και ο Παύλος, είχαν δει τον Αναστάντα Κύριο και αναδείχθηκαν από Εκείνον Απόστολοί Του. Επομένως «είτε εγώ είτε εκείνοι, ούτω κηρύσσομεν», όλοι δηλαδή οι Απόστολοι κηρύττουν το ίδιο πράγμα, το ίδιο Ευαγγέλιο. Επομένως όσα είχαν διδαχτεί και πιστέψει οι Κορίνθιοι ισχύουν στο ακέραιο. Ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς και το γεγονός αυτό βεβαιώνει και τη μελλοντική ανάσταση των νεκρών. Το κήρυγμα αυτό εξακολουθεί και σήμερα να είναι ίδιο μέσα στην Εκκλησία.
Αυτή την αληθινή πίστη στον Ιησού Χριστού παρέλαβε και ο σύγχρονος κόσμος και με αυτή ζει και αγωνίζεται ο κάθε πιστός. Θεμελιώδης αλήθεια της πίστης αυτής είναι ο σταυρικός θάνατος η τριήμερη ταφή και η ένδοξη Ανάσταση του Κυρίου. Αυτή η αλήθεια πραγματοποιεί τη σωτηρία του ανθρωπίνου γένους. Η Ανάσταση του Ιησού Χριστού αποτελεί τη βάση αλλά και την απόδειξη της μελλοντικής ανάστασης των νεκρών. Η ανάσταση των νεκρών, θα γίνει την ίδια στιγμή, κατά την έλευση της Δεύτερης Παρουσίας του Κυρίου.
http://www.imconstantias.org.cy/2285.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου