Φρόντισε πάνω απ’ όλα να καθαρίζεις τον εαυτό σου από την κακή θέληση προς τους ανθρώπους. Αφού συσσωρεύοντας την κακή θέληση προς τους ανθρώπους στοιβάζεις δηλητήριο , που αργά ή γρήγορα θα σε καταστρέψει ως άνθρωπο.
Φρόντιζε περισσότερο απ’ όλα, να συσσωρεύεις την καλή θέληση προς τους ανθρώπους. Σφίξε το στεγνό ξύλο της ψυχής σου και πάντα θα μπορέσεις να αντλήσεις έναν καλό λόγο, ώστε και τους εχθρούς σου να συγχωρέσεις και να περιβάλλεις και αυτούς -και αυτό σημαίνει, εν τέλει [να τους] νικήσεις- με την καλή σου θέληση.
Μην επιτρέπεις, να είναι ο Ήλιος πιο ευγενικός από σένα κι εκείνος να μπορεί να φωτίζει και τους καλούς και τους κακούς, ενώ εσύ να μην μπορείς να ακτινοβολείς με την καλή σου θέληση και προς φίλους και εχθρούς.
Μην επιτρέπεις, να είναι το νερό πιο χρήσιμο από σένα και στους καθαρούς και στους ακάθαρτους, αλλά να χαίρεσαι όποτε σε χρειάζονται οι άνθρωποι, για να τους είσαι χρήσιμος με καλή εξυπηρέτηση.
Σε στάσιμο νερό δεν πάει ούτε το βόδι ούτε η πλύστρα.
Λέει το νερό στο βόδι: εσένα σου επιτρέπω να με πίνεις, ενώ στο γαϊδούρι: εσένα δεν σου επιτρέπω; Ή εξίσου προσφέρεται και στο ένα και στο άλλο;
Μην επιτρέπεις η γη να είναι πιο υπομονετική από σένα, είτε την σκάβουν για το σιτάρι, είτε την πατούν για τον δρόμο. Να είσαι υπομονετικός σαν τη γη, αφού προσδιορίσθηκες για ανώτερη αξία απ’ όλη τη γη.
Μην επιτρέπεις, ο έναστρος θόλος να λάμπει με μεγαλύτερη λάμψη από την ψυχή σου. Αφού μέσα σου βρίσκεται Εκείνος, που σφυρηλάτησε τον έναστρο θόλο που μπορεί και να τον γκρεμίσει, να τον αφανίσει.
Αχ, αδελφέ μου, εσύ είσαι γιός, ενώ ο ουράνιος θόλος είναι πράγμα.
(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού, εκδ. Εν πλω, σ. 187-189
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου