Κυριακή 19 Ιουνίου 2011

ΠΡΟΣΚΛΗΤΗΡΙΟ ΑΓΙΟΤΗΤΟΣ



Τρανότερη απόδειξη της πνοής του αγίου Πνεύματος μέσα στον κόσμο και την ιστορία, την ομορφότερη και τελειότερη διάσταση του κατ’ εξοχήν έργου της Εκκλησίας μέσα στα ανθρώπινα, εορτάζουμε σήμερα, πρώτη Κυριακή μετά την Πεντηκοστή, συναγμένοι στην μνήμη των αγίων Πάντων, και μάλιστα όλων των αγίων μαρτύρων, των οποίων «ως πορφύρα και βύσσος τα αίματα» στολίζουν την αγία τους εικόνα. Από αυτήν την ιερά πανήγυρη και πολύκοσμη συνάθροιση δεν απουσιάζει κανείς, ούτε νέος, ούτε ηλικιωμένος, ούτε βρέφος, ούτε μεσήλικας, ούτε άνδρας, ούτε γυναίκα, ούτε κληρικός, ούτε λαϊκκός, ούτε στρατηγός, ούτε στρατιώτης, ούτε επιστήμονας, ούτε αγράμματος, ούτε βασιλιάς, ούτε επαίτης. Εκεί προσκυνώντας ευλαβικά, αν αφήσεις τον νού και την καρδιά σου να τα συνεπάρει η ιερή ψαλμωδία «εν ησυχία Θεού», κατά τον λόγο του θεοφόρου Ιγνατίου, θα ακούσεις όλες τις γλώσσες, θα συναντήσεις όλες τις φυλές, θα διακρίνεις κάθε εθνότητα, όλους με το ίδιο στεφάνι στεφανωμένους, όλους με την ίδια δόξα δοξασμένους, «αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν».
Και αυτόν τον ζωογόνο προσανατολισμό δεν τον απέκτησαν τώρα, που ήδη συμβασιλεύουν με τον Ιησού στο αιώνιο παρόν της Βασιλείας του, όπου τους αξίωσε να καταταγούν στον χορό των δικαίων μέτοχοι «της ιεράς ταύτης πανδαισίας» και να γεύονται την μόνιμη χαρά της μετ’ αυτού και μεταξύ τους κοινωνίας, αλλά από τότε, τότε που ζώντας σε αυτόν τον κόσμο στερήθηκαν τα αξιώματά τους, την περιουσία, τους θρόνους, τα υπάρχοντά τους, την κοσμική τους τιμή. Τότε που ονειδιζόμενοι, ένεκεν του ονόματος του Κυρίου, οδηγούνταν στο φρικτό μαρτύριο. Τότε που με προσωπική τους απόφαση, διαγράφοντας κάθε άλλη ελκυστική εναλλακτική λύση, δι’ υπομονής «έτρεχον τον προκείμενον αυτοίς αγώνα, αφορώντες εις τον της πίστεως αρχηγόν και τελειωτήν Ιησούν».
Να λοιπόν, πώς σήμερα δια του αποστολικού αναγνώσματος διαζωγραφίζεται ο τρόπος ανάδειξης αγίων στην ορθόδοξη πνευματικότητα. Πώς δηλαδή θνητοί και πεπερασμένοι άνθρωποι έγιναν σύσσωμοι και σύναιμοι με τον αθάνατο Χριστό και γεύθηκαν ήδη από αυτήν την ζωή την αθανασία, αψηφώντας τα φόβητρα και τα θέλγητρα τρων ανθρώπων, το σωματικό πόνο και αυτόν τον θάνατο. Πεπληρωμένοι χάριτος δια του αγίου Βαπτίσματος, του ιερού Χρίσματος και της μυστηριακής ζωής ή με μόνη την ακράδαντη πίστη τους, εάν επρόκειτο για μη βαπτισμένους που αξιώθηκαν να λάβουν το βάπτισμα του αίματος, προχώρησαν στον δρόμο που οδηγεί στον Χριστό με υπομονή. Πορεύθηκαν ορθοί, έχοντας το νού πάντοτε στραμμένο προς τον δωρεοδότη Θεό. Γι αυτό ο απόστολος Παύλος μας προτρέπει σήμερα να κάνουμε το ίδιο, εάν επιθυμούμε να απαντήσουμε θετικά στην κλήση για αγιότητα, που ο Χριστός μας απευθύνει.
Υπομονή. Στο άκουσμά της και μόνο η λέξη φαίνεται λίγο κοινότοπη, ως προτροπή πολύ θεωρητική για τον κουρασμένο και καθημαγμένο σύγχρονο άνθρωπο. ζούμε σε έναν κόσμο που μονίμως βιάζεται, άγχεται, αγωνιά να καλύψει τώρα, τις αυριανές τους επιθυμίες, τις επιθυμίες που ποτέ δεν ικανοποιούνται επειδή αφ’ ενός λείπει η υπομονή, αφ’ ετέρου όταν υπάρχει, ορίζεται και κατευθύνεται από τον ανελέητο, άτεγκτο και αχόρταγο δυνάστη εαυτό μας, που γνωρίζει μόνο να απαιτεί. Μια τέτοια υπομονή όχι απλώς δεν αναδεικνύει αγίους, αλλά αντιθέτως καταπνίγει κάθε αγαθή επιθυμία της καρδιάς, σκλκηραίνει τον άνθρωπο και σμιλεύει περίτεχνα και ακατάλυτα τον σύνδεσμό του με την φθορά και τον θάνατο.
Ο Χριστός μέχρι την συντέλεια των αιώνων μας προσκαλεί να γίνουμε άγιοι, πορευόμενοι με υπομονή τον αγώνα μας. Εκείνος μας αναμένει προσφέροντάς μας το στεφάνι της υπομονής, αρκεί εμείς να του ανοίξουμε την θύρα της καρδιάς και της ζωής μας. Εκείνος γνωρίζει, άσχετα με το πόσο ανυπόμονοι είμαστε εμείς, να καλλιεργήσει εντός μας το φυτό της υπομονής, να το ποτίσει με το αθάνατο νερό που ξεχύνεται από τα συναξάρια των αγίων μας, να το κάνει να ανθίσει και να καρποφορήσει εντός μας.
Ας κάνουμε λοιπόν αντικείμενο της προσευχής μας την χορήγηση της υπομονής ως χαρίσματος του Παρακλήτου, θέτοντας εκείνον διαχειριστή και οδηγό μας, κι ας είμαστε σίγουροι ότι ο ουρανός είναι ανοικτός και μας αναμένει όλους ανεξαιρέτων. Αμήν.
Αρχιμ. Α. Α.

Δεν υπάρχουν σχόλια: