Παρασκευή 12 Νοεμβρίου 2010

ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Σήμερα το μεσημέρι είδα ένα ατύχημα. Ένα μηχανάκι είχε παρασύρει μία ηλικιωμένη γυναίκα κάπου στο λεκανοπέδιο Αττικής.

Κάποτε θα πρέπει να μάθουμε να βαδίζουμε στις πόλεις. Κανένας … δρομέας δεν μπορεί να γλυτώσει από μηχανάκι ή αυτοκίνητο όταν διασχίζει κάθετα τον δρόμο 30 μέτρα μακρυά από την διάβαση των πεζών. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για ηλικιωμένο άτομο. Δεν είναι για πλάκα οι διαβάσεις. Και όποιος βιάζεται, καλύτερα να αργήσει για λίγο παρά για … πάντα.

Και οι οδηγοί των μηχανών. Ναι, βρε παιδιά, σας δίνει αίσθημα ελευθερίας η μηχανή. Αλλά δεν είστε μόνοι στον δρόμο. Παρασύρεστε και δημιουργείτε ατυχήματα. Σφήνες ανάμεσα σε αυτοκίνητα. Ανεβαίνετε στα πεζοδρόμια. Δεν οδηγείτε σταθερά. Κάνετε ελιγμούς επικίνδυνους.  Με λίγα λόγια το όχημα σας κάνει να μην σέβεστε τίποτα και κανέναν.

Χαλαρά, ήρεμα στον δρόμο. Η ζωή αξίζει πιο πολύ από βιασύνη, την μαγκιά, την βλακεία, την επίδειξη.

Άντε, κάποτε να βάλουμε μυαλό πριν να είναι αργά. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: